1ای خدا، تو خدای من هستی. در سحر تو را می جویم. در زمینِ خشک و تشنه و بی آب، جان من تشنۀ تو است و تمام وجودم مشتاق تو.
1(En salme af David, da han var i Judas ørken.) Gud, du er min Gud, dig søger jeg, efter dig tørster min Sjæl, efter dig længes mit Kød i et tørt, vansmægtende,vandløst Land
2در جایگاه مقدست تو را نگریستم تا قوّت و جلال تو را ببینم.
2(således var det, jeg så dig i Helligdommen) for at skue din Vælde og Ære;
3چونکه رحمت تو از خودِ زندگی بهتر است، پس لبهای من تو را ستایش می کند.
3thi din Nåde er bedre end Liv, mine Læber skal synge din Pris.
4تا که زنده ام تو را شکر و سپاس خواهم گفت و دستهای خود را به نام تو بلند خواهم کرد.
4Da vil jeg love dig hele mit Liv, opløfte Hænderne i dit Navn,
5جان من سیر می شود، چنانچه از غذای چرب و لذیذ و زبانم با خوشی تو را ستایش می کند.
5Som med fede Retter mættes min Sjæl, med jublende Læber priser min Mund dig,
6وقتی که در بستر خود می روم، تو را یاد می کنم و در هنگام شب به تو می اندیشم.
6når jeg kommer dig i Hu på mit Leje, i Nattevagterne tænker på dig;
7زیرا تو مددگار من بوده ای و در سایۀ بالهای تو سرود شادمانی را می سرایم.
7thi du er blevet min Hjælp, og jeg jubler i dine Vingers Skygge.
8جان من جدا از تو نیست و دست راست تو از من حمایت می کند.
8Dig klynger min Sjæl sig til, din højre holder mig fast.
9اما آنانی که قصد کشتنم را دارند، هلاک می گردند و در قعر جهنم فرو می روند.
9Forgæves står de mig efter livet, i Jordens Dyb skal de synke,
10آن ها با شمشیر کشته می شوند و طعمۀ شغالها می گردند.اما پادشاه در خدا شادمانی می کند و هر کسی که نام خدا را اقرار کند سرفراز می شود، زیرا دهان دروغگویان بسته می گردد.
10gives i Sværdets Vold og vorde Sjakalers Bytte.
11اما پادشاه در خدا شادمانی می کند و هر کسی که نام خدا را اقرار کند سرفراز می شود، زیرا دهان دروغگویان بسته می گردد.
11Men Kongen glædes i Gud; enhver, der sværger ved ham, skal juble, thi Løgnernes Mund skal lukkes.