1ای خدا، آواز ناله و زاری مرا بشنو و حیاتم را از خوف دشمن نگاه دار.
1(Til sangmesteren. En salme af David.) Hør, o Gud, min røst, når jeg klager, skærm mit Liv mod den rædsomme Fjende;
2در مقابل توطئۀ شریران و هیاهوی بدکاران از من محافظت کن.
2skjul mig for Ugerningsmændenes Råd, for Udådsmændenes travle Hob.
3آن ها زبان خود را چون شمشیر تیز کرده اند و مرا هدف تیر سخنان تلخ خود قرار داده اند.
3der hvæsser Tungen som Sværd, lægger giftige Ord på Buen
4از کمینگاه خود شخصِ بیگناه را نشانه می گیرند و ناگهان او را با تیر می زنند و نمی ترسند.
4for i Løn at ramme den skyldfri, ramme ham brat og uset.
5یکدیگر خود را در کارهای زشت تشویق می کنند، در خفا نقشه می کشند و دام می گسترند و می گویند: «چه کسی می تواند ما را ببیند؟»
5Ihærdigt lægger de onde Råd, skryder af, at de lægger Snarer siger: "Hvem skulde se os?"
6کارهای بد را طرح می کنند و می گویند: «چه خوب سنجیدیم.» چه عمیق است فکر درون انسان و دل او.
6De udtænker onde Gerninger, fuldfører en gennemtænkt Tanke - og Menneskets Indre og Hjerte er dybt.
7اما خدا با تیرهای خود آن ها را می زند و جراحات ناگهانی را بر بدن شان وارد می کند.
7Da rammer Gud dem med en Pil af Slaget rammes de brat;
8زبان خودشان برای شان دام می شود و کسانی که آن ها را ببینند، با تمسخر سر خود را تکان می دهند.
8han styrter dem for deres Tunges Skyld. Enhver, som ser dem, ryster på Hovedet;
9آنگاه تمامی آدمیان ترسیده و کار خدا را بیان خواهند کرد و عمل او را خواهند فهمید.شخص راستکار در خداوند خوشی کند و بر او توکل نماید! و همۀ عادلان خدا را ستایش کنند!
9alle Mennesker frygter, forkynder, hvad Gud har gjort, og fatter hans Hænders Geming;
10شخص راستکار در خداوند خوشی کند و بر او توکل نماید! و همۀ عادلان خدا را ستایش کنند!
10de retfærdige glædes i HERREN og lider på ham, de oprigtige af Hjertet jubler til Hobe!