1خدا بر ما رحم کند و ما را برکت دهد و نور روی خود را بر ما بتاباند،
1(Til sangmesteren. Med strengespil. En salme. En sang.) Gud være os nådig og velsigne os, han lade sit Ansigt lyse over os - Sela -
2ای خدا راه تو در جهان شناخته گردد و نجات تو بر جمیع امت ها.
2for at din Vej må kendes på Jorden, din Frelse blandt alle Folk.
3ای خدا همۀ مردم تو را ستایش کنند و جمیع قوم ها تو را سپاس گویند.
3Folkeslag skal takke dig, Gud, alle Folkeslag takke dig;
4امت ها خوشی کنند و سرود شادمانی بسرایند، زیرا قوم ها را به انصاف داوری نموده و امت های جهان را هدایت می کنی.
4Folkefærd skal glædes og juble, thi med Retfærd dømmer du Folkeslag, leder Folkefærd på Jorden, - Sela.
5ای خدا قوم ها تو را ستایش کنند و جمیع قوم ها تو را سپاس گویند.
5Folkeslag skal takke dig Gud, alle Folkeslag takke dig!
6آنگاه زمین محصول خود را داده و خدا، خدای ما، ما را برکت می دهد.خدا ما را برکت دهد و همۀ گوشه و کنار جهان از او بترسند.
6Landet har givet sin Grøde, Gud, vor Gud, velsigne os,
7خدا ما را برکت دهد و همۀ گوشه و کنار جهان از او بترسند.
7Gud velsigne os, så den vide Jord må frygte ham!