1ای تمامیِ روی زمین، خدا را آواز شادمانی دهید!
1(Til sangmesteren. En salme. En sang.) Bryd ud i Jubel for Gud, al Jorden,
2جلال نام او را بسرائید و در ستایش او، عظمت او را تمجید کنید.
2lovsyng hans Navns Ære, syng ham en herlig Lovsang,
3به خدا بگوئید: «چه با هیبت اند کارهای تو! به سبب شدت قوّت تو دشمنانت از ترس در برابر تو سر تسلیم خم می کنند.
3sig til Gud: "Hvor forfærdelige er dine Gerninger! For din vældige Styrkes Skyld logrer Fjenderne for dig,
4تمام روی زمین تو را پرستش کرده و تو را ستایش می کنند و نام تو را با سرود می ستایند.»
4al Jorden tilbeder dig, de lovsynger dig, lovsynger dit Navn." - Sela.
5بیائید کارهای خدا را مشاهده کنید و ببینید که چه کارهای مهیبی را برای بنی آدم انجام داده است.
5Kom hid og se, hvad Gud har gjort i sit Virke en Rædsel for Menneskenes Børn.
6بحر را به خشکی تبدیل کرد و مردم با پای پیاده از میان آن عبور کردند. در آنجا ما از خدا خوشی کردیم.
6Han forvandlede Hav til Land, de vandrede til Fods over Strømmen; lad os fryde os højlig i ham.
7در توانائی خود تا به ابد سلطنت می کند و چشمانش ناظر امت ها است. پس فتنه انگیزان بر ضد او قیام نکنند.
7Han hersker med Vælde for evigt, på Folkene vogter hans Øjne, ej kan genstridige gøre sig store. - Sela.
8ای مردم جهان، خدای ما را متبارک خوانید و آواز ستایش او را بشنوانید.
8I Folkeslag, lov vor Gud, lad lyde hans Lovsangs Toner,
9او به جانهای ما حیات می بخشد و نمی گذارد که پاهای ما لغزش خورَد.
9han, som har holdt vor Sjæl i Live og ej lod vor Fod glide ud!
10تو ای خدا، ما را آزمایش کردی و چون نقره ای که در کوره تصفیه می شود ما را پاک ساختی.
10Thi du ransaged os, o Gud, rensede os, som man renser Sølv;
11تو ما را به دام درآوردی و بار سنگینی را بر پشت های ما نهادی.
11i Fængsel bragte du os, lagde Tynge på vore Lænder,
12مردمان را بر سر ما مسلط ساختی و به آتش و آب درآمدیم. اما سرانجام ما را به یک جای آرام و پُر برکت آوردی.
12lod Mennesker skride hen over vort Hoved, vi kom gennem Ild og Vand; men du førte os ud og bragte os Lindring!
13به خانۀ تو با قربانی های سوختنی می آیم و به وعده های خود وفا می کنم.
13Med Brændofre vil jeg gå ind i dit Hus og indfri dig mine Løfter,
14وعده های که در ایام سختی، لبهای خود را بر آن ها گشودم و به زبان خود آوردم.
14dem, mine Læber fremførte, min Mund udtalte i Nøden.
15قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو می گذرانم. گوساله ها و بزها را با دود قوچها ذبح می کنم.
15Jeg bringer dig Ofre af Fedekvæg sammen med Vædres Offerduft, jeg ofrer Okser tillige med Bukke. - Sela.
16ای همۀ خداترسان بیائید و بشنوید تا شما را از آنچه خدا برای جان من کرده است آگاه سازم.
16Kom og hør og lad mig fortælle jer alle, som frygter Gud, hvad han har gjort for min Sjæl!
17با دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و سرود ستایش بر زبان من بود.
17Jeg råbte til ham med min Mund og priste ham med min Tunge.
18اگر شرارت را در دل خود نگه می داشتم، خداوند دعایم را نمی شنید.
18Havde jeg tænkt på ondt i mit Hjerte, da havde Herren ej hørt;
19اما خدا دعای مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.متبارک باد خدا که دعای مرا رد نکرده و رحمت خویش را از من دریغ نداشته است.
19visselig, Gud har hørt, han lytted til min bedende Røst.
20متبارک باد خدا که دعای مرا رد نکرده و رحمت خویش را از من دریغ نداشته است.
20Lovet være Gud, som ikke har afvist min Bøn eller taget sin Miskundhed fra mig!