1ای خداوند، خدای ما! چه پُر شکوه است نام تو در تمامی زمین و جلال تو مافوق آسمان ها است.
1(Til sangmesteren. Al-haggittit. En salme af David.) HERRE, vor Herre, hvor herligt er dit Navn på den vide Jord du, som bredte din Højhed ud over Himlen!
2حمد و ستایش را از زبان کودکان و اطفال شیرخوار به سبب دشمنان برقرار نمودی تا دشمن و انتقام گیرنده را خاموش گردانی.
2Af spædes og diendes Mund har du rejst dig et Værn for dine Modstanderes Skyld, for at bringe til Tavshed Fjende og Hævner.
3وقتی به آسمان تو می نگرم که صنعت انگشتهای توست و به ماه و ستارگانی که آفریده ای،
3Når jeg ser din Himmel, dine Fingres Værk, Månen og Stjernerne, som du skabte,
4پس انسان چیست که او را به یاد آوری و بنی آدم که از او دلجویی نمایی؟
4hvad er da et Menneske, at du kommer ham i Hu, et Menneskebarn, at du tager dig af ham?
5او را اندکی پائینتر از خود ساختی و تاج عزت و افتخار را بر سرش گذاشتی.
5Du gjorde ham lidet ringere end Gud. med Ære og Herlighed kroned du ham;
6او را بر کارهای دست خود منصوب کرده و همه چیز را زیر پای وی قرار دادی.
6du satte ham over dine Hænders Værk, alt lagde du under hans Fødder,
7گوسفندان و گاوان و حیوانات وحشی را،
7Småkvæg og Okser til Hobe, ja, Markens vilde Dyr,
8مرغان هوا و ماهیان دریا را و همه جانورانی که در آب زندگی می کنند.ای خداوند، خدای ما! چه پُر شکوه است نام تو در تمامی زمین!
8Himlens Fugle og Havets Fisk, alt, hvad der farer ad Havenes Stier.
9ای خداوند، خدای ما! چه پُر شکوه است نام تو در تمامی زمین!
9HERRE, vor Herre, hvor herligt er dit Navn på den vide Jord!