¹حالا ای ایوب به سخنان من گوش بده.

¹Maintenant donc, Job, écoute mes discours, Prête l'oreille à toutes mes paroles!

²و می خواهم آنچه را ضرور است بر زبان بیاورم.

²Voici, j'ouvre la bouche, Ma langue se remue dans mon palais.

³کلام من از صمیم دل و صادقانه است و هر کلمۀ آن حقیقت محض است.

³C'est avec droiture de coeur que je vais parler, C'est la vérité pure qu'exprimeront mes lèvres:

⁴زیرا روح خدا مرا سرشته و نَفَس قادر متعال به من حیات بخشیده است.

⁴L'esprit de Dieu m'a créé, Et le souffle du Tout-Puissant m'anime.

⁵اگر توانستی جواب مرا بده و دلایل خود را ارائه کن.

⁵Si tu le peux, réponds-moi, Défends ta cause, tiens-toi prêt!

⁶من و تو در نظر خدا فرقی نداریم. او هردوی ما را از گِل سرشته است.

⁶Devant Dieu je suis ton semblable, J'ai été comme toi formé de la boue;

⁷پس تو نباید از من ترس و وحشت داشته باشی و من بر تو فشار نمی آورم.

⁷Ainsi mes terreurs ne te troubleront pas, Et mon poids ne saurait t'accabler.

⁸من شنیدم که تو گفتی:

⁸Mais tu as dit à mes oreilles, Et j'ai entendu le son de tes paroles:

⁹«من پاک هستم و خطائی نکرده ام. بی عیبم و گناهی ندارم.

⁹Je suis pur, je suis sans péché, Je suis net, il n'y a point en moi d'iniquité.

¹⁰خدا بهانه می جوید تا گناهی در من بیابد و مرا دشمن خود می شمارد.

¹⁰Et Dieu trouve contre moi des motifs de haine, Il me traite comme son ennemi;

¹¹پاهایم را به زنجیر می بندد و در هر قدم مراقب من است.»

¹¹Il met mes pieds dans les ceps, Il surveille tous mes mouvements.

¹²اما ایوب، من ترا قانع می سازم که تو اشتباه می کنی. خدا بزرگتر از همه انسانها است.

¹²Je te répondrai qu'en cela tu n'as pas raison, Car Dieu est plus grand que l'homme.

¹³چرا از خدا شکایت می کنی و می گوئی که او کارهای را که می کند به انسان آشکار نمی سازد.

¹³Veux-tu donc disputer avec lui, Parce qu'il ne rend aucun compte de ses actes?

¹⁴خدا به راههای مختلف با انسان تکلم می کند، اما کسی به کلام او توجه نمی نماید.

¹⁴Dieu parle cependant, tantôt d'une manière, Tantôt d'une autre, et l'on n'y prend point garde.

¹⁵در شب وقتی انسان در خواب عمیق فرو می رود، در رؤیا با او حرف می زند.

¹⁵Il parle par des songes, par des visions nocturnes, Quand les hommes sont livrés à un profond sommeil, Quand ils sont endormis sur leur couche.

¹⁶گوشهای او را باز می کند. او را می ترساند و به او هوشدار می دهد

¹⁶Alors il leur donne des avertissements Et met le sceau à ses instructions,

¹⁷که گناه نکند و مغرور نباشد،

¹⁷Afin de détourner l'homme du mal Et de le préserver de l'orgueil,

¹⁸تا از آتش دوزخ و هلاکت نجات یابد.

¹⁸Afin de garantir son âme de la fosse Et sa vie des coups du glaive.

¹⁹خدا انسان را با درد و بیماری سرزنش می کند.

¹⁹Par la douleur aussi l'homme est repris sur sa couche, Quand une lutte continue vient agiter ses os.

²⁰در اثر مرض، انسان اشتهای خود را از دست می دهد و از هر گونه غذا بدش می آید.

²⁰Alors il prend en dégoût le pain, Même les aliments les plus exquis;

²¹گوشت بدنش ضایع می گردد و آنقدر لاغر می شود که از او فقط پوست و استخوان بجا می ماند.

²¹Sa chair se consume et disparaît, Ses os qu'on ne voyait pas sont mis à nu;

²²پایش به لب گور می رسد و به دنیای مردگان نزدیک می شود.

²²Son âme s'approche de la fosse, Et sa vie des messagers de la mort.

²³اما اگر یکی از هزاران فرشتۀ خدا حاضر باشد و از او شفاعت نموده و بگوید که بیگناه است،

²³Mais s'il se trouve pour lui un ange intercesseur, Un d'entre les mille Qui annoncent à l'homme la voie qu'il doit suivre,

²⁴آنگاه خدا بر او رحم کرده می فرماید: «آزادش کنید و نگذارید که هلاک شود، زیرا کفاره ای برایش یافته ام.»

²⁴Dieu a compassion de lui et dit à l'ange: Délivre-le, afin qu'il ne descende pas dans la fosse; J'ai trouvé une rançon!

²⁵آنوقت گوشت بدنش مثل گوشت بدن یک طفل تازه و شاداب شده دوباره جوان و قوی می گردد.

²⁵Et sa chair a plus de fraîcheur qu'au premier âge, Il revient aux jours de sa jeunesse.

²⁶و هر وقتیکه بحضور خدا دعا کند، خدا دعایش را می پذیرد و او با سُرُور و خوشی به پیشگاه او حضور می یابد و خدا سعادت گذشته اش را به او اعاده می کند.

²⁶Il adresse à Dieu sa prière; et Dieu lui est propice, Lui laisse voir sa face avec joie, Et lui rend son innocence.

²⁷بعد او سرود می خواند و به مردم می گوید: «من گناه کردم و از راه راست منحرف شدم،

²⁷Il chante devant les hommes et dit: J'ai péché, j'ai violé la justice, Et je n'ai pas été puni comme je le méritais;

²⁸اما خدا گناهان مرا بخشید و مرا از مرگ و هلاکت نجات داد.»

²⁸Dieu a délivré mon âme pour qu'elle n'entrât pas dans la fosse, Et ma vie s'épanouit à la lumière!

²⁹خدا به مراتب این کارها را برای انسان انجام می دهد،

²⁹Voilà tout ce que Dieu fait, Deux fois, trois fois, avec l'homme,

³⁰تا جان او را از هلاکت برهاند و از نور حیات برخوردارش سازد.

³⁰Pour ramener son âme de la fosse, Pour l'éclairer de la lumière des vivants.

³¹ایوب، سخنان مرا بشنو و خاموش باش و به آنچه می گویم توجه کن.

³¹Sois attentif, Job, écoute-moi! Tais-toi, et je parlerai!

³²اما اگر چیزی برای گفتن داری، بگو. من می خواهم بشنوم و مایلم که اگر گفتارت درست باشد تصدیق کنم.در غیر آن خاموش باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.»

³²Si tu as quelque chose à dire, réponds-moi! Parle, car je voudrais te donner raison.

³³در غیر آن خاموش باش و به من گوش بده تا به تو حکمت بیاموزم.»

³³Si tu n'as rien à dire, écoute-moi! Tais-toi, et je t'enseignerai la sagesse.