¹الیهو به سخنان خود ادامه داده گفت:

¹Elihu reprit et dit:

²«ای مردان دانا، به سخنان من گوش بدهید و ای عاقلان بشنوید!

²Sages, écoutez mes discours! Vous qui êtes intelligents, prêtez-moi l'oreille!

³همانطوریکه مزۀ غذا با زبان احساس می شود، گوش هم سخنان را تشخیص می دهد.

³Car l'oreille discerne les paroles, Comme le palais savoure les aliments.

⁴پس ما باید آنچه را که درست است انتخاب کنیم و چیزهای خوب را اختیار نمائیم.

⁴Choisissons ce qui est juste, Voyons entre nous ce qui est bon.

⁵ایوب گفت: «من بیگناه هستم و خدا مرا از حق من محروم کرده است.

⁵Job dit: Je suis innocent, Et Dieu me refuse justice;

⁶باوجودیکه تقصیری ندارم، اما خدا مرا دروغگو می شمارد. گرچه خطائی از من سر نزده است، ولی زخمهای علاج ناپذیر در بدن خود دارم.»

⁶J'ai raison, et je passe pour menteur; Ma plaie est douloureuse, et je suis sans péché.

⁷آیا کسی را دیده اید که مثل ایوب سخنان تمسخرآمیز بزند؟

⁷Y a-t-il un homme semblable à Job, Buvant la raillerie comme l'eau,

⁸او همنشین مردم شریر است و با اشخاص بد سر و کار دارد.

⁸Marchant en société de ceux qui font le mal, Cheminant de pair avec les impies?

⁹او می گوید: «چه فایده که انسان رضامندی خدا را حاصل کند؟»

⁹Car il a dit: Il est inutile à l'homme De mettre son plaisir en Dieu.

¹⁰ای کسانی که دارای عقل و شعور هستید سخنان مرا بشنوید. خدای قادر مطلق هرگز ظلم و بدی نمی کند.

¹⁰Ecoutez-moi donc, hommes de sens! Loin de Dieu l'injustice, Loin du Tout-Puissant l'iniquité!

¹¹او هر کسی را مطابق اعمالش مکافات می دهد و هر انسان را طوریکه سزاوار است، مجازات می کند.

¹¹Il rend à l'homme selon ses oeuvres, Il rétribue chacun selon ses voies.

¹²خدای قادر مطلق بدی را نمی پسندد و بی عدالتی نمی کند.

¹²Non certes, Dieu ne commet pas l'iniquité; Le Tout-Puissant ne viole pas la justice.

¹³اختیار تمام دنیا در دست او است و با قدرت خود جهان را اداره می کند.

¹³Qui l'a chargé de gouverner la terre? Qui a confié l'univers à ses soins?

¹⁴اگر خدا اراده کند و روح و نَفَس خود را از انسان پس بگیرد،

¹⁴S'il ne pensait qu'à lui-même, S'il retirait à lui son esprit et son souffle,

¹⁵همۀ انسانها هلاک می شوند و به خاک بر می گردند.

¹⁵Toute chair périrait soudain, Et l'homme rentrerait dans la poussière.

¹⁶اگر شعور دارید گوش کنید که من چه می گویم.

¹⁶Si tu as de l'intelligence, écoute ceci, Prête l'oreille au son de mes paroles!

¹⁷آیا کسی که از عدالت نفرت دارد، حکمرانی کرده می تواند؟ آیا می خواهی خدای عادل را محکوم کنی؟

¹⁷Un ennemi de la justice régnerait-il? Et condamneras-tu le juste, le puissant,

¹⁸خدا پادشاهان و حاکمان را که اگر بدکار و شریر باشند، محکوم می سازد.

¹⁸Qui proclame la méchanceté des rois Et l'iniquité des princes,

¹⁹او از فرمانروایان طرفداری نمی کند و ثروتمندان را بر فقرا ترجیح نمی دهد، زیرا همگی را دست قدرت او خلق کرده است.

¹⁹Qui n'a point égard à l'apparence des grands Et ne distingue pas le riche du pauvre, Parce que tous sont l'ouvrage de ses mains?

²⁰انسان ناگهان نیمۀ شب می میرد و خدا در یک لحظه جان انسان را می گیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را به دیار نیستی می فرستد.

²⁰En un instant, ils perdent la vie; Au milieu de la nuit, un peuple chancelle et périt; Le puissant disparaît, sans la main d'aucun homme.

²¹چشمان تیزبین او همه کارهای بشر را می بیند و هر قدم او را زیر نظر دارد.

²¹Car Dieu voit la conduite de tous, Il a les regards sur les pas de chacun.

²²هیچ ظلمت و تاریکی نمی تواند اشخاص بدکار را از نظر خدا پنهان کند.

²²Il n'y a ni ténèbres ni ombre de la mort, Où puissent se cacher ceux qui commettent l'iniquité.

²³خدا لزومی ندارد که برای داوری انسان وقتی را تعیین کند.

²³Dieu n'a pas besoin d'observer longtemps, Pour qu'un homme entre en jugement avec lui;

²⁴او زورمندان را بدون تحقیق از بین می برد و دیگران را جانشین آن ها می سازد.

²⁴Il brise les grands sans information, Et il met d'autres à leur place;

²⁵زیرا او از تمام اعمال شان آگاه است و شبانگاه آن ها را سرنگون می کند.

²⁵Car il connaît leurs oeuvres. Il les renverse de nuit, et ils sont écrasés;

²⁶آن ها را در حضور همۀ مردم بخاطر کارهای بد شان مجازات می کند.

²⁶Il les frappe comme des impies, A la face de tous les regards.

²⁷زیرا که آن ها از راه خدا منحرف شده اند و از احکام او پیروی نمی کنند.

²⁷En se détournant de lui, En abandonnant toutes ses voies,

²⁸آن ها چنان ظلمی در حق مردم مسکین و فقیر نمودند که خدا فریاد شان را شنید.

²⁸Ils ont fait monter à Dieu le cri du pauvre, Ils l'ont rendu attentif aux cris des malheureux.

²⁹اگر خدا نخواهد به کمک آن ها برسد، چه کسی می تواند از او ایراد بگیرد؟ اما او این کار را نمی کند، زیرا در آن صورت انسانها همگی ـ خواه یک فرد باشد یا یک ملت ـ عاجز می مانند.

²⁹S'il donne le repos, qui répandra le trouble? S'il cache sa face, qui pourra le voir? Il traite à l'égal soit une nation, soit un homme,

³⁰خدا اجازه نمی دهد که بدکاران بر مردم حکمرانی کنند و بر آن ها ظلم نمایند.

³⁰Afin que l'impie ne domine plus, Et qu'il ne soit plus un piège pour le peuple.

³¹ایوب، تو باید به گناهان خود در حضور خدا اعتراف نمائی و وعده بدهی که دیگر گناه نکنی.

³¹Car a-t-il jamais dit à Dieu: J'ai été châtié, je ne pécherai plus;

³²از خدا بخواه که گناهانت را به تو نشان بدهد و باید از کارهای بدی که کرده ای، دست بکشی.

³²Montre-moi ce que je ne vois pas; Si j'ai commis des injustices, je n'en commettrai plus?

³³تو با کارهای خدا مخالفت می کنی و بازهم انتظار داری که او آنچه را که می خواهی برایت انجام بدهد. حالا خودت تصمیم بگیر نه من، و بگو که چه فکر می کنی.

³³Est-ce d'après toi que Dieu rendra la justice? C'est toi qui rejettes, qui choisis, mais non pas moi; Ce que tu sais, dis-le donc!

³⁴کسیکه عاقل است و شعور دارد و حرف مرا می شنود، تصدیق می کند

³⁴Les hommes de sens seront de mon avis, Le sage qui m'écoute pensera comme moi.

³⁵که سخنان تو همه احمقانه اند و معنی ندارند.

³⁵Job parle sans intelligence, Et ses discours manquent de raison.

³⁶تو مثل اشخاص شریر حرف می زنی و باید جزا ببینی.تو با نافرمانی خود بر گناهانت می افزائی و در حضور همگی به خدا اهانت می کنی.»

³⁶Qu'il continue donc à être éprouvé, Puisqu'il répond comme font les méchants!

³⁷تو با نافرمانی خود بر گناهانت می افزائی و در حضور همگی به خدا اهانت می کنی.»

³⁷Car il ajoute à ses fautes de nouveaux péchés; Il bat des mains au milieu de nous, Il multiplie ses paroles contre Dieu.