1ای خداوند، مرا در غضب خود سرزنش مفرما و در خشم خویش تنبیه نکن.
1Psaume de David. Pour souvenir. Eternel! ne me punis pas dans ta colère, Et ne me châtie pas dans ta fureur.
2تیرهای تو در بدنم فرو رفته اند و دست تو بر من سنگینی می کند.
2Car tes flèches m'ont atteint, Et ta main s'est appesantie sur moi.
3به سبب غضب تو سلامتی در بدنم نیست و به سبب گناه خودم استخوانهایم بدرد آمده اند.
3Il n'y a rien de sain dans ma chair à cause de ta colère, Il n'y a plus de vigueur dans mes os à cause de mon péché.
4زیرا گناهانم از سرم گذشته است و مثل بار گران از طاقتم سنگین تر شده.
4Car mes iniquités s'élèvent au-dessus de ma tête; Comme un lourd fardeau, elles sont trop pesantes pour moi.
5به سبب حماقت من، زخمهایم متعفن شده و چرک برداشته اند.
5Mes plaies sont infectes et purulentes, Par l'effet de ma folie.
6به خود می پیچم و بکلی خمیده شده ام؛ تمام روز از درد نالیده و بی قرارم.
6Je suis courbé, abattu au dernier point; Tout le jour je marche dans la tristesse.
7زیرا کمرم از درد می سوزد و سلامتی در بدنم نیست.
7Car un mal brûlant dévore mes entrailles, Et il n'y a rien de sain dans ma chair.
8تمام وجودم ضعیف شده و تحمل خود را از دست داده ام؛ از فغان دل خود می نالم.
8Je suis sans force, entièrement brisé; Le trouble de mon coeur m'arrache des gémissements.
9ای خداوند، از تمام آرزو هایم خبر داری و ناله های من از تو پوشیده نیست.
9Seigneur! tous mes désirs sont devant toi, Et mes soupirs ne te sont point cachés.
10قلب من به شدت می تپد، نیرویم را از دست داده ام و نور در چشمانم نمانده است.
10Mon coeur est agité, ma force m'abandonne, Et la lumière de mes yeux n'est plus même avec moi.
11دوستان و رفقایم به سبب مصیبتم از من فاصله گرفته اند و خویشاوندانم از من دوری می کنند.
11Mes amis et mes connaissances s'éloignent de ma plaie, Et mes proches se tiennent à l'écart.
12دشمنان برای کشتنم دام گسترده اند. بدخواهانم سخنان فتنه انگیز می زنند و همیشه علیه من دسیسه می سنجند.
12Ceux qui en veulent à ma vie tendent leurs pièges; Ceux qui cherchent mon malheur disent des méchancetés, Et méditent tout le jour des tromperies.
13ولی من مثل یک شخص کر نمی شنوم و مانند گنگ حرفی نمی زنم.
13Et moi, je suis comme un sourd, je n'entends pas; Je suis comme un muet, qui n'ouvre pas la bouche.
14بلی، مثل کسی گردیده ام که نمی شنود و حرفی در زبان ندارد.
14Je suis comme un homme qui n'entend pas, Et dans la bouche duquel il n'y a point de réplique.
15اما ای خداوند، امید من به تو است و تو ای خداوند، خدایم جواب می دهی.
15Eternel! c'est en toi que j'espère; Tu répondras, Seigneur, mon Dieu!
16زیرا گفته ام که مبادا دشمنانم در بدبختی من شاد شوند و وقتی می افتم بر من سرافرازی کنند.
16Car je dis: Ne permets pas qu'ils se réjouissent à mon sujet, Qu'ils s'élèvent contre moi, si mon pied chancelle!
17نزدیک است از پای درآیم و از دست درد لحظه ای آرام ندارم.
17Car je suis près de tomber, Et ma douleur est toujours devant moi.
18به گناه خود اعتراف می کنم و از خطای که کرده ام پشیمانم.
18Car je reconnais mon iniquité, Je suis dans la crainte à cause de mon péché.
19دشمنانم سالم و قوی هستند؛ بسیارند آنانی که بی سبب از من نفرت دارند.
19Et mes ennemis sont pleins de vie, pleins de force; Ceux qui me haïssent sans cause sont nombreux.
20آنانی که به عوض نیکی بدی می کنند با من دشمنی می ورزند، چون نیکویی را پیروی می کنم.
20Ils me rendent le mal pour le bien; Ils sont mes adversaires, parce que je recherche le bien.
21ای خداوند، مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش!ای خداوندی که نجات من هستی، برای اعانت من تعجیل فرما.
21Ne m'abandonne pas, Eternel! Mon Dieu, ne t'éloigne pas de moi!
22ای خداوندی که نجات من هستی، برای اعانت من تعجیل فرما.
22Viens en hâte à mon secours, Seigneur, mon salut!