1آنگاه صوفرِ نعماتی جواب داد:
1
ایّوب، سخنان تو مرا متأسف ساخته و دیگر نمیتوانم صبر کنم، مجبورم که جوابت را بدهم.
2«ایوب، سخنان تو مرا بی حوصله ساخته است و دیگر نمی توانم خاموش بمانم و مجبورم که جوابت را بدهم.
2
سخنان تو توهینآمیز بودند،
امّا من میدانم که چگونه به تو جواب بدهم.
3سخنان تو همه توهین آمیز بودند و من می دانم که چگونه به تو جواب بدهم.
3
میدانی که از زمان قدیم
از وقتیکه انسان برای اولین بار بر زمین نهاده شد،
4می دانی که از زمان قدیم، وقتی انسان اولین بار بر زمین قرار داده شد،
4
سعادت و خوشی مردم بدکار، همیشه ناپایدار بوده است.
5سعادت و خوشی مردم بدکار همیشه ناپایدار بوده است.
5
آنها هرقدر در زندگی پیشرفت کنند
و جاه و جلالشان سر به فلک بکشد،
6آن ها هر قدر در زندگی پیشرفت کنند و جاه و جلال شان سر به فلک بکشد،
6
سرانجام مانند فضلهٔ خود دور انداخته شده، برای همیشه نابود میگردند
و آشنایانشان میگویند:
«آنها کجا هستند؟»
7سرانجام مانند فضله دور افگنده شده برای همیشه نابود می گردد و آشنایان شان می گویند: «آن ها کجا هستند؟»
7
همچون خواب و خیال محو میشوند،
و دیگر دیده نخواهند شد
8مثل خواب و خیال محو می شوند.
8
بدکاران دیگر دیده نخواهند شد و از جایی که زندگی میکردند برای همیشه ناپدید میگردند.
9دیگر به نظر نمی خورند و از جائی که زندگی می کردند، برای همیشه ناپدید می گردند.
9
فرزندانشان از مردم فقیر گدایی میکنند و همهٔ آنچه را که از مردم بزور گرفته بودند، پس میدهند.
10فرزندان شان از مردم فقیر گدائی می کنند و همۀ آنچه را که از مردم بزور گرفته بودند، پس می دهند.
10
بدنهایشان که زمانی جوان و نیرومند بود،
به گور میرود و خاک میشود.
11بدنهای شان که زمانی جوان و نیرومند بودند، به گور می روند و خاک می شوند.
11
آنها از شرارت لذّت میبرند
و طعم آن، دهانشان را شیرین نگاه میدارد،
12آن ها از شرارت لذت می برند. طعم آن دهان شان را شیرین نگه می دارد،
12
امّا آنچه را که خوردهاند، در شکمشان ترش کرده،
به زهرمار تبدیل میشود
13اما آنچه را که خورده اند در شکم شان ترش کرده به زهر مار تبدیل می شود
13
و ثروتی را که بلعیدهاند، قی میکنند.
خدا همه را از شکمشان بیرون میکشد.
14و ثروتی را که بلعیده اند، قی می کنند. خدا همه را از شکم شان بیرون می کشد.
14
آنچه را که خوردهاند،
مانند زهر مار آنها را مسموم کرده، هلاک میسازد.
15آنچه را که خورده اند مانند زهر مار آن ها را مسموم کرده هلاک می سازد.
15
آنقدر زنده نمیمانند
که از نعمات روغن زیتون، شیر و عسل بهرهای ببرند
16آنقدر زنده نمی مانند که از نعمت های روغن زیتون، شیر و عسل بهره ای بردارند
16
و از دارایی و اموال خود استفاده کنند
و لذّت ببرند.
17و از دارائی و مال خود استفاده کنند و لذت ببرند.
17
زیرا آنها به مردم مسکین ظلم نموده، مال ایشان را غصب کردند
و خانهای را که خودشان نساخته بودند، بزور گرفتند.
18زیرا آن ها به مردم مسکین ظلم نموده مال شانرا غصب کردند و خانه ای را که خود شان نساخته بودند، بزور گرفتند.
18
در اندوختن ثروت، حریص هستند و قناعت ندارند.
19در اندوختن ثروت حریص هستند و قناعت ندارند.
19
از مالی که دزدیدهاند، چیزی برایشان باقی نمیماند
و خوشبختی آنها از بین خواهد رفت.
20از مالی که دزدی کرده اند، چیزی برای شان باقی نمی ماند و خوشبختی آن ها زوال می شود.
20
در اوج سعادت، ناگهان مصیبت و بدبختی بر سرشان میآید
و رنج و مصیبت دامنگیرشان میشود.
21در اوج سعادت، ناگهان مصیبت و بدبختی بر سر شان می آید و رنج و مصیبت دامنگیر شان می شود.
21
در وقتیکه همهچیز دارند و شکمشان سیر است،
به غضب خدا گرفتار میشوند.
22در وقتی که همه چیز دارند و شکم شان سیر است، به غضب خدا گرفتار می شوند.
22
از شمشیر آهنین فرار میکنند،
امّا هدف تیر برنزی قرار میگیرند.
23از شمشیر آهنین فرار می کنند، اما هدف تیر برنجی قرار می گیرند.
23
وقتی تیر را از بدنشان بیرون میکشند،
نوک برّاق آن جگرشان را پاره میکند
و وحشت مرگ آنها را فرا میگیرد.
24وقتی تیر را از بدن شان بیرون می کشند، نوک براق آن جگر شان را پاره می کند و وحشتِ مرگ آن ها را فرا می گیرد.
24
همهٔ مال و ثروتی را که اندوختهاند، نابود میشود
و آتش ناگهانی، باقیماندهٔ دارایی آنها را از بین میبرد.
25همه مال و ثروتی را که اندوخته اند، نابود می شوند و آتش ناگهانی باقیماندۀ دارائی آن ها را از بین می برد.
25
آسمانها گناهانشان را آشکار میسازند
و زمین برضد آنها گواهی میدهد.
26آسمان ها گناهان شان را آشکار می سازند و زمین علیه آن ها گواهی می دهد.
26
در اثر خشم خدا
همهٔ اموالشان تاراج میشود.
این است سرنوشت مردم بدکار
که خدا برایشان تعیین کرده است.
27در اثر خشم خدا مال خانۀ شان تاراج می شود.اینست سرنوشت مردم بدکار که خدا برای شان تعیین فرموده است.»
27
این است سرنوشت مردم بدکار
که خدا برایشان تعیین کرده است.
28اینست سرنوشت مردم بدکار که خدا برای شان تعیین فرموده است.»