1آنگاه ایوب جواب داد:
1
لطفاً به حرفهای من به دقّت گوش بدهید
تا دل من تسلّی یابد.
2«لطفاً به حرفهای من به دقت گوش بدهید تا دل من تسلی یابد.
2
به من فرصت بدهید تا حرفهای خود را بزنم
و بعد اگر خواستید، مسخرهام کنید.
3به من موقع بدهید که حرفهای خود را بزنم و بعد اگر خواستید مسخره ام کنید.
3
من از خدا شکایت دارم نه از انسان،
به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست دادهام.
4من از خدا شکایت دارم نه از انسان و به همین دلیل صبر و طاقتم را از دست داده ام.
4
به من نگاه کنید
و از تعجّب دست بر دهان بگذارید و ساکت باشید.
5به من نگاه کنید و از تعجب دست بر دهان بگذارید و خاموش باشید.
5
وقتی مصیبتهایی را که بر سر من آمده است، به یاد میآورم،
تمام بدنم از وحشت به لرزه میافتد.
6وقتی مصیبت هائی را که بر سر من آمده است بیاد می آورم، تمام بدنم از وحشت به لرزه می آید.
6
چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده میمانند
و به قدرت و جلال میرسند؟
7چرا مردم بدکار تا سن پیری زنده می مانند و به قدرت و جلال می رسند؟
7
ایشان دارای فرزندان و نوهها خواهند شد،
و شاهد رشد ایشان خواهند بود.
8فرزندان و نواسه های خود را می بینند که پیش روی شان بزرگ می شوند.
8
خانههایشان از هرگونه ترس و خطر در امان است
و خدا آنها را جزا نمیدهد.
9خانه های شان از هر گونه خوف و خطر در امان هستند و خدا آن ها را جزا نمی دهد.
9
تعداد گلّههایشان افزایش مییابد
و هیچکدام آنها تلف نمیشود.
10تعداد گله های شان افزایش می یابد و هیچ کدام آن ها تلف نمی شود.
10
کودکانشان بیرون میروند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی میکنند.
11کودکان شان بیرون می روند و مانند گوسفندان رقص و پایکوبی می کنند.
11
با آواز دایره و رباب و نی، از خوشحالی سرود میخوانند.
12با آواز دایره و رباب و نَی، سرودِ خوشی را می سرایند.
12
بدکاران، عمر خود را در خوشبختی و کامرانی میگذرانند
و با آسودگی و خاطرِ جمع از دنیا میروند.
13بدکاران عمر خود را در خوشبختی و کامرانی می گذرانند و با آسودگی و خاطرِ جمع از جهان می روند.
13
از خدا میخواهند که کاری به کارشان نداشته باشد
و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.
14از خدا می خواهند که کاری به کار شان نداشته باشد و مایل نیستند که راه راست خدا را بشناسند.
14
میگویند: «قادر مطلق کیست که او را بندگی نماییم؟
چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»
15می گویند: «قادر مطلق کیست که بندگی او را نمائیم؟ چه فایده که پیش او دعا کنیم؟»
15
آنها ادّعا میکنند که سعادتشان نتیجهٔ سعی و کوشش خود آنهاست،
امّا من با طرز فکرشان موافق نیستم.
16آن ها ادعا می کنند که سعادت شان نتیجۀ سعی و کوشش خود آن ها است، اما من با طرز فکر شان موافق نیستم.
16
آیا تا به حال چراغ شریران خاموش شده
یا بلایی بر سرشان آمده است؟
آیا گاهی خدا آنها را از روی غضب خود جزا داده است؟
17آیا گاهی چراغ شریران خاموش شده یا بلائی بر سر شان آمده است؟ آیا گاهی خدا آن ها را از روی غضب خود جزا داده است؟
17
یا مثل کاهی در برابر باد
یا مانند خاک در برابر توفان پراکنده کرده است؟
18یا مثل کاهی در برابر باد یا مانند خاک در برابر طوفان پراگنده کرده است؟
18
شما میگویید که خدا فرزندان گناهکاران را به عوض آنها مجازات میکند،
امّا من میگویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد،
تا بداند که خدا از گناه چشم نمیپوشد.
19شما می گوئید که خدا فرزندان گناهکاران را بعوض آن ها مجازات می کند، اما من می گویم که خدا باید خود گناهکار را جزا بدهد تا بداند که خدا از گناه چشم نمی پوشد.
19
خودشان باید نابودی خود را ببینند
و از جام غضب قادر مطلق بنوشند.
20خود شان باید نابودی خود را ببینند و از جام غضب خدای قادر مطلق بنوشند.
20
آیا انسان پس از مرگ،
زمانی که شمارهٔ ماههایش به سر آیند،
نگران خانوادهاش خواهد بود؟
21وقتی انسان می میرد دیگر احساس نمی کند که خانواده اش در چه وضعی قرار دارد.
21
آیا کسی میتواند به خدایی که داور عالم است، چیزی بیاموزد؟
22آیا کسی می تواند به خدائی که داور عالم است، بگوید که چه باید بکند؟
22
برخی از انسانها تا روز آخر زندگیشان از سلامتی برخوردارند؛
آنها با خوشحالی در آسودگی میمیرند.
آنها خوب تغذیه شدهاند.
23بعضی بعد از یک عمر مسعود و آسوده و با صحت کامل و در حالیکه از همه نعمت دنیا برخوردارند، از جهان می روند،
23
برخی هم در بدبختی،
درحالیکه لذّتی از زندگی نبردهاند، میمیرند.
24و برخی در بدبختی و بی بهره از لذات زندگی، می میرند.
24
امّا همه یکسان به خاک میروند
و خوراک کرمها میشوند.
25اما همه یکسان به خاک می روند خوراک کرمها می شوند.
25
من افکار شما را میدانم و نقشههای کینهتوزانهای که برای من میکشید.
26من می دانم که شما چه فکر می کنید و چه نقشه ای دارید.
26
میگویید: «خانهٔ بزرگان و امیران چه شد
و آنهایی که کارشان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»
27می گوئید: «خانۀ بزرگان و امیران چه شد و آنهائی که کار شان همیشه شرارت بود، کجا هستند؟»
27
بروید از کسانیکه دنیا را دیدهاند بپرسید
و شرح سفر آنها را بخوانید.
28بروید از کسانی که دنیا را دیده اند، بپرسید و گزارش سفر آن ها را مطالعه کنید.
28
آنگاه خواهید دانست که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان میمانند
و از غضب خدا نجات مییابند.
29آنگاه می دانید که عموماً اشخاص بدکار در روز بد و مصیبت در امان می مانند و از غضب خدا نجات می یابند.
29
کسی نیست که شرایران را متّهم کند
و به سزای کارهایشان برساند.
30شخص شریر را هیچ کسی متهم نمی کند به سزای اعمالش نمی رساند.
30
وقتی میمیرند با احترام خاصی به خاک سپرده میشوند
و در آرامگاهشان نگهبان میگمارند.
31وقتی می میرد با احترام خاصی به خاک سپرده می شود و در مقبره اش نگهبان می گمارند.
31
مردمِ بسیار جنازهٔ آنها را مشایعت میکنند،
حتّی خاک هم آنها را با خوشی میپذیرد.
پس شما چطور میتوانید با سخنان پوچ و بیمعنیتان مرا تسلّی بدهید؟
همهٔ جوابهای شما غلط و از حقیقت دورند.
32مردمِ بسیار جنازۀ او را مشایعت می کنند حتی خاک هم او را با خوشی می پذیرد.پس شما چطور می توانید با سخنان پوچ و بی معنی تان مرا تسلی بدهید؟ همه جوابهای تان غلط و از حقیقت دورند.»
32
پس شما چطور میتوانید با سخنان پوچ و بیمعنیتان مرا تسلّی بدهید؟
همهٔ جوابهای شما غلط و از حقیقت دورند.
33پس شما چطور می توانید با سخنان پوچ و بی معنی تان مرا تسلی بدهید؟ همه جوابهای تان غلط و از حقیقت دورند.»