¹نقره از معدن استخراج می شود و طلا را در کوره تصفیه می کنند.

¹ نقره از معدن استخراج می‌شود و طلا را در کوره تصفیه می‌کنند.

²آهن را از زمین و مس را از سنگ به دست می آورند.

² آهن را از زمین به دست می‌آورند و مس را از ذوب کردن سنگها.

³مردم در اعماق تاریکی تفحص می کنند و برای سنگهای معدنی به دورترین نقطۀ زمین به جستجو می پردازند.

³ مردم در اعماق تاریکی جستجو می‌کنند و برای سنگهای معدنی تا دورترین نقطهٔ زمین به جستجو می‌پردازند.

⁴در دره هائی که پای بشر نرسیده است نقب می زنند و از طنابها خود را آویزان کرده به درون آن ها می روند.

⁴ فراتر از جایی که کسی زندگی کند یا پای بشری به آنجا رسیده باشد و از طنابها خود را آویزان کرده به درون می‌روند.

⁵سطح زمین خوراک بار می آورد، در حالیکه در زیر هستۀ همین زمین آتش مذاب نهفته است.

⁵ سطح زمین خوراک به بار می‌آورد، درحالی‌که در زیر هستهٔ همین زمین، آتش مذاب نهفته است.

⁶سنگهای زمین دارای یاقوت و طلا هستند.

⁶ سنگهای زمین دارای یاقوت و خاک آن دارای طلا می‌باشد.

⁷حتی پرندگان شکاری و عقابها آن معادن را نمی شناسند و ندیده اند.

⁷ نه پرندگان شکاری راه آن معادن را می‌دانند و نه لاشخورها در بالای آنها پرواز کرده‌اند.

⁸شیر و حیوان درندۀ دیگر در آن جاها قدم نزده اند.

⁸ شیر و حیوان درندهٔ دیگری در آن جاها قدم نزده‌ است.

⁹اما مردم سنگ خارا را می شکنند و کوهها را از بیخ می کنند،

⁹ امّا مردم، سنگ خارا را می‌شکنند و کوهها را از بیخ می‌کنند،

¹⁰صخره ها را می شگافند و سنگهای نفیس را به دست می آورند.

¹⁰ صخره‌‌ها را می‌شکافند و سنگهای نفیس به دست می‌آورند.

¹¹سرچشمۀ دریاها را می کاوند و اشیای نهفته را بیرون می آورند.

¹¹ سرچشمهٔ دریاها را می‌کاوند و چیزهای نهفته را بیرون می‌آورند.

¹²اما حکمت را در کجا می توان یافت و جای دانش کجا است؟

¹² امّا حکمت را در کجا می‌توان یافت و دانش در کجا پیدا می‌شود؟

¹³انسان فانی راه آن را نمی داند و در دنیای زندگان پیدا نمی شود.

¹³ انسان فانی راه آن را نمی‌داند و در دنیای زندگان پیدا نمی‌شود.

¹⁴اعماق اوقیانوسها می گویند: «حکمت نزد ما نیست و در اینجا پیدا نمی شود.»

¹⁴ اعماق اقیانوس‌ها می‌گویند که حکمت پیش ما نیست و در اینجا پیدا نمی‌شود.

¹⁵حکمت را نمی توان با طلا خرید و ارزش آن بیشتر از نقره است.

¹⁵ حکمت را نمی‌توان با طلا خرید و ارزش آن بیشتر از نقره است،

¹⁶گرانبهاتر از طلا و جواهرات نفیس است.

¹⁶ گرانبهاتر است از طلا و جواهرات نفیس.

¹⁷طلا و الماس را نمی توان با حکمت برابر کرد و با جواهر و طلای نفیس تبادله نمی شود.

¹⁷ طلا و الماس را نمی‌توان با حکمت برابر کرد و با جواهر و طلای نفیس مبادله نمی‌شود.

¹⁸ارزش حکمت بمراتب بالا تر از مرجان و بلور و گرانتر از لعل است.

¹⁸ ارزش حکمت بمراتب بالاتر از مرجان و بلور و گرانتر از لعل است.

¹⁹یاقوت کبود و طلای خالص را نمی توان با حکمت مقایسه کرد.

¹⁹ یاقوت کبود و طلای خالص را نمی‌توان با حکمت مقایسه کرد.

²⁰پس حکمت را از کجا می توان به دست آورد و منشأ دانش کجا است؟

²⁰ پس حکمت را از کجا می‌توان به دست آورد و منشأ دانش کجاست؟

²¹حکمت از نظر تمام زنده جانها پوشیده است و حتی پرندگان هوا آن را دیده نمی تواند.

²¹ حکمت از نظر تمام موجودات زنده پوشیده است و حتّی پرندگان هوا نیز آن را نمی‌بینند.

²²مرگ و نیستی ادعا می کنند که فقط آوازۀ آن را شنیده اند.

²² مرگ و نیستی ادّعا می‌کنند که فقط شایعه‌ای از آن شنیده‌اند.

²³تنها خدا راه حکمت را می شناسد و می داند که آن را در کجا می توان یافت.

²³ تنها خدا راه حکمت را می‌شناسد و می‌داند آن را در کجا می‌توان یافت.

²⁴زیرا هیچ گوشۀ زمین از او پوشیده نیست و هر چیزی که در زیر آسمان است می بیند.

²⁴ زیرا هیچ گوشهٔ زمین از او پوشیده نیست، و هر چیزی را که در زیر آسمان است می‌بیند.

²⁵خدا به باد قدرت وزیدن را می دهد و حدود و اندازۀ بحرها را تعیین می کند.

²⁵ خدا، به باد قدرت وزیدن می‌دهد و حدود و اندازهٔ دریاها را تعیین می‌کند.

²⁶به باران فرمان می دهد که در کجا ببارد و برق و صاعقه در کدام مسیر تولید شود.

²⁶ به باران فرمان می‌دهد که در کجا ببارد و برق و صاعقه در کدام مسیر تولید شوند.

²⁷پس او می داند که حکمت در کجا است. او آنرا دید و آنرا بیان کرد؛ آنرا مهیا ساخت و تأیید فرمود.خدا به انسان گفت: «به یقین بدانید که ترس از خداوند حکمت واقعی است و پرهیز کردن از شرارت دانش حقیقی است.»

²⁷ پس او می‌داند که حکمت در کجاست. او آن را امتحان کرد، ارزش آن را دیده تأیید فرمود. آنگاه به بشر گفت: «به یقین بدانید که ترس از خداوند، حکمت واقعی و پرهیزکردن از شرارت، دانش حقیقی است.»

²⁸خدا به انسان گفت: «به یقین بدانید که ترس از خداوند حکمت واقعی است و پرهیز کردن از شرارت دانش حقیقی است.»

²⁸ آنگاه به بشر گفت: «به یقین بدانید که ترس از خداوند، حکمت واقعی و پرهیزکردن از شرارت، دانش حقیقی است.»