¹حکمت شما را دعوت می کند و عقل سلیم شما را به سوی خود می خواند.

¹ حکمت شما را دعوت می‌کند و دانایی شما را به سوی خود می‌خواند.

²در جاهای بلند، در کنار جاده ها و سر چهار راه ها ایستاده است.

² در جاهای بلند، در کنار جاده‌‌ها و سر چهار راهها ایستاده است.

³کنار دروازۀ شهرها و در پیشروی خانه ها فریاد می زند:

³ او کنار دروازهٔ شهرها و در جلوی در خانه‌ها فریاد می‌زند.

⁴«ای مردان، به شما و همچنین به تمام بشر می گویم.

⁴ ای تمام مردم روی زمین، من همهٔ شما را فرا می‌خوانم.

⁵اگر جاهل هستید یاد بگیرید تا عاقل شوید. اگر نادان هستید یاد بگیرید تا دانا شوید.

⁵ اگر جاهل هستید، یاد بگیرید تا عاقل شوید. اگر نادان هستید، یاد بگیرید تا دانا شوید.

⁶گوش بدهید، چونکه سخنانم بسیار عالی و آنچه می گویم کاملاً درست است.

⁶ گوش بدهید چون سخنانم بسیار عالی و آنچه می‌گویم کاملاً درست است.

⁷آنچه می گویم حقیقت دارد، زیرا از دروغ متنفرم.

⁷ آنچه می‌گویم حقیقت دارد، زیرا از دروغ نفرت دارم.

⁸هر چه می گویم حقیقت است و هیچ بدی و فریب در آن نیست.

⁸ هرچه می‌گویم حقیقت است و هیچ ناراستی و فریب در آن نیست.

⁹برای مردم دانا و فهمیده کاملاً روشن و آشکار است.

⁹ برای مردم دانا و فهمیده، کاملاً روشن و آشکار است.

¹⁰تعلیمات من با ارزشتر از نقره و علم من برتر از طلا است.

¹⁰ به جای پول، نصایح مرا انتخاب کنید و در عوض طلای ناب، عقل به ‌دست آورید.

¹¹ارزش حکمت از جواهرات بیشتر است و هیچ چیزی در دنیا نیست که بتوانی با آن مقایسه کنی.

¹¹ من حکمت هستم. ارزش من از جواهرات بیشتر است و هیچ چیزی در دنیا نیست که بتوانی آن را با من مقایسه کنی.

¹²حکمت و خردمندی دو یار موافق هستند.

¹² من حکمت هستم، عاقل و دانا می‌باشم.

¹³اگر کسی به خداوند احترام داشته باشد، بدون شک از شرارت نفرت دارد، زیرا که حکمت از تکبر، غرور، فساد و هر نوع فریبکاری متنفر است.

¹³ احترام به خداوند یعنی نفرت کردن از بدی. من از غرور و تکبّر، از راههای بد و زبان دروغگو نفرت دارم.

¹⁴من که حکمت هستم، شما را هدایت می کنم و به شما خردمندی می بخشم.

¹⁴ حکمت و مشورت کامل نزد من است. من عاقل هستم؛ و قوی و استوار می‌باشم.

¹⁵با کمک من پادشاهان سلطنت می کنند و فرمانروایان با نیروی من عادلانه فرمان می دهند.

¹⁵ پادشاهان را کمک می‌کنم تا سلطنت نمایند و فرمانروایان با کمک من، عادلانه فرمان می‌دهند.

¹⁶تمام حکمرانان جهان با کمک من حکمرانی می کنند. مردمان شریف و فرمانداران از من کمک می گیرند.

¹⁶ تمام حکمرانان جهان با کمک من حکمرانی می‌کنند. مردمان شریف و فرمانداران از من کمک می‌گیرند.

¹⁷کسانی که مرا دوست دارند، من هم آن ها را دوست دارم و هر که به جستجوی من باشد، حتماً مرا خواهد یافت.

¹⁷ کسانی‌که مرا دوست دارند، دوست می‌دارم و هر که مرا بجوید، مرا به ‌دست خواهد آورد.

¹⁸ثروت و عزت، سعادت و موفقیت نزد من است

¹⁸ ثروت و عزّت، سعادت و موفقیّت نزد من است

¹⁹بخشش های من، از طلای ناب بهتر و از نقرۀ خالص گرانبهاتر است.

¹⁹ هر چیزی که به ‌وسیلهٔ من به دست آوری، از طلای ناب بهتر و از نقرهٔ خالص گرانبهاتر است.

²⁰در راه حق قدم می بردارم و طریق انصاف را می پیمایم.

²⁰ راههای من عدالت و حقیقت است.

²¹به کسانی که مرا دوست دارند ثروت می بخشم و انبارهای آن ها را پُر می کنم.

²¹ به کسانی‌که مرا دوست می‌دارند، ثروت می‌بخشم و انبارهای آنها را پر می‌کنم.

²²خداوند، در زمانهای خیلی قدیم، قبل از هر چیز مرا آفرید و من، اولین مخلوق خداوند هستم.

²² خداوند، در زمانهای خیلی قدیم، قبل از هر چیز مرا آفرید و من، اولین مخلوق خداوند هستم.

²³از ازل، پیش از آنکه جهان آفریده شود، من وجود داشتم.

²³ من از روز اول آفریده شدم. در ابتدا، پیش از آن که جهان آفریده شود.

²⁴قبل از آنکه اقیانوسها بوجود آیند، قبل از آنکه چشمه های آب بروی زمین جاری شوند، من وجود داشته ام.

²⁴ قبل از اقیانوسها به دنیا آمدم، قبل از آنکه چشمه‌های آب به وجود آیند.

²⁵قبل از آنکه کوهها خلق شوند، پیش از اینکه تپه ها بوجود آیند، من بدنیا آمدم.

²⁵ قبل از کوهها متولّد شدم؛ پیش از اینکه تپّه‌ها به وجود آیند.

²⁶قبل از اینکه خدا زمین و صحراها و حتی ذرات خاک زمین را خلق کند، من وجود داشتم.

²⁶ قبل از اینکه خداوند، زمین و صحراها و حتّی ذرات خاک زمین را خلق کند، من وجود داشتم.

²⁷وقتی که او آسمان را خلق می کرد و افق را بروی اقیانوسها می گسترانید، من آنجا بودم.

²⁷ وقتی‌که او آسمان را خلق می‌کرد، و افق را در اطراف اقیانوسها می‌گسترانید، من آنجا بودم.

²⁸وقتی که او ابر ها را در آسمان قرار می داد و چشمه ها را در اعماق زمین باز می کرد،

²⁸ وقتی‌که او ابرها را در آسمان، و چشمه‌ها را در اعماق زمین قرار می‌داد،

²⁹زمانی که حدود اقیانوسها را تعیین می کرد تا آبها از حدود خود تجاوز نکنند و زمانی که زمین را بنیاد می نهاد، من آنجا بودم.

²⁹ زمانی که حدود دریاها را معیّن می‌کرد تا آبها از حدود خود تجاوز نکنند و زمانی که زمین را بنیاد می‌نهاد، من نزد او بودم.

³⁰من مانند یک معمار در حضور او و سرچشمۀ خوشی همیشگی او بودم. همه وقت در حضور او خوشحالی می کردم و از جهان و از مردمش خشنود بودم.

³⁰ من مانند یک معمار در حضور او و منبع شادی روزانه‌اش بودم. پیوسته در نزد او شادی می‌کردم،

³¹حال ای پسران من، گوش کنید: آنچه می گویم انجام دهید تا خوشی تان کامل شود.

³¹ و از جهان و از مردمش خشنود بودم.

³²به نصایح من توجه کنید. عاقل باشید و از آن ها سرپیچی منمائید.

³² حال ای جوانان گوش کنید: آنچه می‌گویم انجام دهید تا شادمان باشید.

³³کسانی که به سخنان من گوش می دهند، و کسانی که هر روز در مقابل خانۀ من می ایستند و بیرون دروازه، انتظار می کشند، خوشبخت هستند.

³³ به آنچه آموختید توجّه داشته باشید. عاقل باشید و از آنها سرپیچی منمایید.

³⁴کسی که مرا به دست می آورد، زندگی حقیقی را پیدا می کند و خداوند از او خشنود خواهد شد.کسی که مرا از دست می دهد، به خود صدمه می زند. کسی که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می دارد.»

³⁴ کسانی‌که به سخنان من گوش می‌دهند، و کسانی‌که هر روز در مقابل خانهٔ من می‌ایستند و بیرون در انتظار می‌کشند، خوشحال خواهند شد.

³⁵کسی که مرا از دست می دهد، به خود صدمه می زند. کسی که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می دارد.»

³⁵ کسی‌که مرا به دست می‌آورد، زندگی حقیقی را پیدا می‌کند و خداوند از او خشنود خواهد شد. کسی‌که مرا به دست نمی‌آورد، به خودش صدمه می‌زند. کسی‌که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می‌دارد.

³⁶ کسی‌که مرا به دست نمی‌آورد، به خودش صدمه می‌زند. کسی‌که از من نفرت دارد، مرگ را دوست می‌دارد.