¹ای خداوند، دعایم را بشنو و فریاد من نزد تو برسد.

¹ خداوندا، دعایم را بشنو و به فریاد من برس.

²در روز سختی از من رو مگردان. به من توجه فرما و هرگاه دعا می کنم مرا به زودی اجابت فرما.

² در روزهای سختی از من روی متاب. به من گوش بده و چون تو را بخوانم، دعایم را هرچه زودتر مستجاب فرما.

³روزهای عمرم مانند دود برباد رفته و استخوانهایم مثل هیزم در حال سوختن است.

³ زیرا روزهای عمرم مانند دود برباد می‌رود و استخوانهایم مانند آتش می‌‌سوزد.

⁴دل من مثل گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. خوردن غذای خود را فراموش کرده ام.

⁴ دل من شکسته و مثل کاه خشک و پژمرده شده است. اشتها و میل به غذا ندارم.

⁵به سبب آواز نالۀ من، جزء پوست و استخوان چیزی در بدنم باقی نمانده است.

⁵ از بس ناله کرده‌ام، در بدنم فقط پوست و استخوان باقی مانده است.

⁶مثل مرغ سقای صحرا شده و مانند بوم خرابه ها گردیده ام.

⁶ مثل مرغ وحشی در صحرا و مانند جغد در خرابه‌ها به سر می‌برم.

⁷خواب به چشمانم راه ندارد و چون پرنده ای تنها بر پشت بام هستم.

⁷ خوابم نمی‌برد، مانند پرنده‌ای بر پشت‌بام، تنها مانده‌ام.

⁸دشمنانم هر روز مرا سرزنش می کنند و مسخره کنندگانم مرا لعنت می نمایند.

⁸ دشمنانم هر روز مرا سرزنش می‌کنند و مسخره‌كنندگانم مرا لعنت می‌نمایند.

⁹به سبب خشم و غضب تو خاکستر را مثل نان می خورم و اشکهایم با آبی که می نوشم آمیخته اند،

⁹ به‌خاطر خشم و غضب تو، به جای نان، خاکستر می‌خورم و اشکهایم با آبی که می‌نوشم، آمیخته‌اند، زیرا تو مرا بلند كرده و بر زمین زدی.

¹⁰زیرا که مرا برداشتی و بر زمین زدی.

¹⁰ عمرم مانند سایه‌های غروب به سرعت رو به زوال است و همچون گیاه پژمرده می‌شوم.

¹¹روزهایم مانند سایه های عصر رو بزوال است و من مثل گیاه پژمرده می شوم.

¹¹ امّا تاج و تخت تو ای خداوند، ازلی و ابدی است و تمام نسلهای بشر نام تو را به یاد خواهند آورد.

¹²لیکن تو ای خداوند، تا به ابد پادشاه هستی! و شهرت نام تو در تمام نسل ها باقی خواهد ماند.

¹² می‌دانم که تو خواهی آمد و بر صهیون رحم خواهی كرد و اكنون وقت آن است تا وعده‌ای را که داده بودی، عملی کنی، و رحمت خود را نشان بدهی.

¹³تو برخاسته، بر سهیون رحم می کنی، زیرا وقت آن است که بر او شفقت نمائی و زمان معین رسیده است.

¹³ بندگان تو آن را دوست می‌دارند، گرچه ویرانه گشته؛ نسبت به آن رحمت می‌دارند، گرچه خرابه گشته.

¹⁴چون بندگان تو به سنگهای آنجا علاقه و دلبستگی دارند و بر خاک آن شفقت می نمایند.

¹⁴ ملل جهان از نام خداوند، و پادشاهان روی زمین، از عظمت و جلال او خواهند ترسید.

¹⁵قوم ها از نام خداوند خواهند ترسید و پادشاهان روی زمین از عظمت و جلال او.

¹⁵ هنگامی‌که خداوند صهیون را دوباره آباد ‌کند، جلال و شکوه او آشكار خواهد شد.

¹⁶زیرا خداوند سهیون را بنا می کند و در جلال خود ظاهر می گردد.

¹⁶ به زاریِ بیچارگان گوش خواهد داد و دعای ایشان را اجابت خواهد كرد.

¹⁷به زاری درماندگان توجه نموده و دعای مسکینان را خوار نخواهد شمرد.

¹⁷ این را برای نسلهای آینده بنویسید تا از کارهای خداوند آگاه شوند و کسانی‌که هنوز به دنیا نیامده‌اند، او را بستایند.

¹⁸این برای نسل آینده نوشته می شود تا قومی که آفریده خواهند شد، خداوند را ستایش کنند.

¹⁸ خداوند از جایگاه عالی و مقدّس خود در آسمان به زمین نظر افکنده است.

¹⁹خداوند از جایگاه ملکوتی خود نگریسته و از آسمان بر زمین نظر افگنده است.

¹⁹ ناله‌های زندانیان را شنید و آنهایی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشید.

²⁰تا نالۀ اسیران را بشنود و آنانی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشد.

²⁰ در نتیجه نام خداوند در صهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را خواهند پرستید،

²¹بنابراین نام خداوند در سهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را ستایش خواهند کرد،

²¹ وقتی همهٔ اقوام و پادشاهان جهان با هم جمع شوند و او را پرستش نمایند.

²²هنگامیکه اقوام و ملتهای جهان یکجا جمع شوند تا خداوند را عبادت نمایند.

²² خداوند مرا در جوانی ضعیف و ناتوان ساخت و عمرم را کوتاه کرد.

²³توانائی مرا در نصف راه از من گرفت و روزهای مرا کوتاه گردانید.

²³ ای خدا نگذار که اکنون بمیرم، قبل از آنکه به پیری برسم. ای خدا، تو تا به ابد زنده هستی

²⁴آنگاه گفتم که ای خدای من، نگذار که در جوانی بمیرم. ای که جاویدان و ابدی هستی.

²⁴ در ابتدا زمین را آفریدی و آسمانها کار دستهای توست.

²⁵از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمان ها عمل دستهای تو است.

²⁵ آنها از میان خواهند رفت، امّا تو باقی خواهی ماند. همهٔ آنها همچون لباس، کُهنه خواهند شد و تو آنها را مانند ردا عوض خواهی كرد و دور خواهی انداخت و نابود خواهند شد.

²⁶آن ها فانی می شوند، لیکن تو باقی هستی و همگی آن ها همچون لباس، کهنه و فرسوده می شوند. تو آن ها را مثل ردا تبدیل می کنی و مبدل خواهند شد.

²⁶ امّا تو همیشه همان هستی و عمر تو، پایانی نخواهد داشت. فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند و در زیر سایهٔ حمایت تو، نسل آنها پایدار خواهد بود.

²⁷لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید.فرزندان بندگانت در پناه تو بسر برده و نسل ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.

²⁷ فرزندان ما، در پناه تو در امان هستند و در زیر سایهٔ حمایت تو، نسل آنها پایدار خواهد بود.

²⁸فرزندان بندگانت در پناه تو بسر برده و نسل ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.