¹خوشا به حال کاملان طریق که پیرو شریعت خداوند هستند.

¹ خوشا به حال کسانی‌که زندگی پاک و بی‌عیبی دارند و پیرو تعالیم الهی هستند.

²خوشا به حال آنانی که شهادات او را حفظ می کنند و با تمامی دل او را می طلبند.

² خوشا به حال آنهایی که دستورات او را بجا می‌آورند و از صمیم دل مطیع او هستند.

³کج روی نیز نمی کنند، بلکه در راههای خداوند قدم بر می دارند.

³ هرگز خطا نمی‌کنند، بلکه در راه خداوند، قدم برمی‌دارند.

⁴تو به ما وصایای خود را امر فرموده ای تا آن ها را تماماً نگاه داریم.

⁴ تو احکام خود را به ما دادی تا با دقّت کامل از آنها پیروی کنیم.

⁵کاش که راههای من مستحکم شود تا فرایض تو را بجا آورم.

⁵ می‌‌‌‌خواهم که از دل و جان اوامر تو را بجا آورم.

⁶آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد نظر خود دارم.

⁶ اگر در انجام احکام تو، کوشش به خرج دهم شرمنده نخواهم شد.

⁷تو را به راستی دل سپاس خواهم گفت، وقتی داوری های عادلانۀ تو را بیاموزم.

⁷ وقتی راه راست را در زندگی بیاموزم، با دل پاک، تو را ستایش خواهم نمود.

⁸فرایض تو را بجا می آورم، پس هیچگاهی مرا ترک مکن.

⁸ من احکام تو را اطاعت خواهم کرد، هرگز مرا ترک مکن.

⁹به چه چیز می تواند مرد جوان راه خود را پاک نگاه دارد؟ با محافظت آن موافق کلام تو.

⁹ مرد جوان چگونه می‌تواند پاک زندگی کند؟ با اطاعت از احکام تو.

¹⁰از دل و جان در طلب تو هستم، پس نگذار که از اوامر تو سرکشی کنم.

¹⁰ از دل و جان طالب تو هستم، نگذار که از احکام تو روی گردان شوم.

¹¹کلام تو را در دل نگاه می دارم که مبادا به تو گناه ورزم.

¹¹ کلام تو را در دل نگاه می‌دارم تا مرتکب گناه نشوم.

¹²ای خداوند تو متبارک هستی! فرایض خود را به من بیاموز.

¹² خداوندا، تو متبارک هستی! احکام خود را به من بیاموز.

¹³تمامی داوری های دهان تو را به لب های خود بیان می کنم.

¹³ تمام دستوراتی را که به ما داده‌ای به دیگران بیان می‌کنم.

¹⁴در طریق شهادات تو، بیشتر از کسب ثروت شادمانم.

¹⁴ پیروی از احکام تو را بیشتر از کسب ثروت دوست می‌دارم.

¹⁵در وصایای تو تفکر می کنم و به طریق های تو توجه می نمایم.

¹⁵ دربارهٔ احکام تو تفکّر می‌کنم و به تعالیم تو توجّه می‌نمایم.

¹⁶از فرامین تو لذت می برم، پس کلام تو را فراموش نمی کنم.

¹⁶ از احکام تو لذّت می‌برم و دستورات تو را فراموش نخواهم كرد.

¹⁷به بندۀ خود احسان کن تا زنده بمانم و کلام تو را حفظ نمایم.

¹⁷ به این بنده‌ات احسان کن تا زنده بمانم و از کلام تو پیروی کنم.

¹⁸چشمانم را باز کن تا حقایق شگفت انگیز احکام تو را ببینم.

¹⁸ چشمانم را بازکن تا حقایق عالی احکام تو را ببینم.

¹⁹من در این دنیا بیگانه هستم، پس اوامر خود را از من مخفی مدار.

¹⁹ در این دنیا غریب هستم، پس احکامت را از من پنهان مکن.

²⁰همه وقت جان من از اشتیاق به داوری های تو بی تاب می شود.

²⁰ اشتیاق شدید برای دانستن احکام تو، پیوسته قلبم را به تپش در می‌آورد.

²¹مردمان متکبر و ملعون را که از اوامر تو گمراه می شوند، سرزنش می کنی.

²¹ تو افراد متکبّر ملعون را که از احکام تو اطاعت نمی‌کنند، مجازات می‌نمایی.

²²ننگ و رسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو را حفظ کرده ام.

²² چون من پیرو تعالیم تو هستم، مگذار که آنها مرا تحقیر و توهین کنند.

²³حاکمان نیز نشسته و بر ضد من سخن می گویند، لیکن بندۀ تو در فرایض تو تفکر خواهد کرد.

²³ هرچند حاکمان علیه من توطئه می‌کنند، من دربارهٔ تعالیم تو تفکّر می‌کنم.

²⁴شهادات تو مایۀ خوشی من، و همیشه راهنمای من بوده اند.

²⁴ دستورات تو مایهٔ شادی من است، زیرا آنها راهنمای من می‌باشند.

²⁵جان من به خاک نزدیک شده است؛ مرا موافق کلام خود زنده ساز.

²⁵ جان من به خاک چسبیده است، برحسب کلام خود مرا زنده بساز.

²⁶راههای زندگی خود را به حضور تو بیان کردم و تو مرا اجابت نمودی، پس احکام خود را به من بیاموز.

²⁶ کارهایی را که در زندگی کرده بودم، برای تو بیان کردم و تو به من جواب دادی. اکنون احکام خود را به من بیاموز.

²⁷طریق وصایای خود را به من بفهمان، تا در کارهای شگفت انگیز تفکر نمایم.

²⁷ احکام خود را به من بفهمان و من دربارهٔ کارهای عالی تو تفکّر خواهم کرد.

²⁸دل من از غم و اندوه آب شده است، مرا موافق کلام خود استوار گردان.

²⁸ از شدّت غم و اندوه جانم به لبم رسیده است، مطابق وعدهٔ خود مرا تقویت نما.

²⁹راه دروغ را از من دور کن و احکام خود را به من لطف فرما.

²⁹ مرا از راه خطا باز‌دار و از روی رحمت خود احکامت را به من بیاموز.

³⁰راه راستی را اختیار کرده و داوری های تو را پیش خود می گذارم.

³⁰ من راه راست را انتخاب کرده‌ام و اوامر تو را پیش روی خود گذاشته‌ام.

³¹شهادات تو در دلم جا دارد، پس ای خداوند مرا شرمنده نساز.

³¹ خداوندا، من از احکام تو پیروی کرده‌ام، مگذار که شرمنده گردم.

³²در طریق اوامر تو می دوم با اشتیاق پیش می روم، زیرا که دل مرا از بند رها ساختی.

³² چون تو به من فهم و دانش بیشتری عطا می‌کنی، من با کمال اشتیاق از احکام تو پیروی خواهم نمود.

³³ای خداوند طریق احکام خود را به من بیاموز و من آن ها را تا به آخر نگاه می دارم.

³³ خداوندا، راه انجام دستوراتت را به من بیاموز و من همیشه آنها را بجا خواهم آورد.

³⁴مرا فهم بده و من از شریعت تو اطاعت کرده و با تمام دل آنرا بجا می آورم.

³⁴ به من حکمت و دانش عطا كن تا احکام تو را از صمیم قلب بجا آورم.

³⁵مرا در طریق اوامر خود رهنمود گردان، زیرا که راه تو برایم دلپذیر است.

³⁵ مرا به راه احکامت هدایت فرما زیرا از آنها لذّت می‌برم.

³⁶دل مرا به شهادات خود مایل گردان، نه به سوی طمع.

³⁶ دلم را به اطاعت از اوامرت مایل گردان، نه به مال دنیا.

³⁷چشمانم را از دیدن چیزهای باطل برگردان و در طریق خود مرا احیاء کن.

³⁷ چشمانم را از دیدن چیزهای باطل بازدار و مرا به راه خود هدایت کن.

³⁸طبق وعده ای که به بندۀ خویش داده ای، عمل کن. همان وعده ای که به ترسندگان خود داده ای.

³⁸ مرا از وعده‌های خود مطمئن ساز، وعده‏هایی که به ترسندگان خود داده‌ای.

³⁹رسوایی را که از آن می ترسم از من دور کن زیرا داوری های تو نیکوست.

³⁹ مرا از رسوایی كه از آن ترسانم برهان، زیرا داوری‌های تو نیكوست.

⁴⁰چقدر زیاد مشتاق وصایای تو هستم! بر حسب عدالت خود مرا احیاء کن.

⁴⁰ اشتیاق دارم که احکام تو را بجا آورم، ای خدای عادل، زندگی تازه‌ای به من عطا کن.

⁴¹ای خداوند، رحمت تو به من برسد و نجات تو بر حسب کلام تو.

⁴¹ خداوندا، مرا از محبّت پایدار خود برخوردار کن و مطابق وعدهٔ خود مرا نجات بده.

⁴²تا بتوانم ملامت کنندۀ خود را جواب دهم، زیرا به کلام تو توکل دارم.

⁴² آنگاه می‌توانم به کسانی‌که مرا سرزنش می‌کنند، جواب بدهم، زیرا به کلام تو توکّل نموده‌ام.

⁴³کلام راستی را هیچگاه از دهانم مگیر، زیرا که به داوری های تو امیدوارم

⁴³ من را کمک کن تا همیشه حقایق احکام تو را بیان کنم، چون امید من به داوری‌های توست.

⁴⁴و احکام تو را پیوسته نگاه می دارم تا ابدالآباد.

⁴⁴ من همیشه از شریعت تو اطاعت خواهم کرد. تا ابدالآباد

⁴⁵در آزادی راه می روم زیرا که وصایای ترا طلبیده ام.

⁴⁵ با آزادی کامل زندگی خواهم نمود، زیرا مطیع تعالیم تو هستم.

⁴⁶از شهادات تو نزد پادشاهان سخن می گویم و خجل نخواهم شد،

⁴⁶ احکام تو را بدون خجالت برای پادشاهان بیان خواهم كرد.

⁴⁷زیرا احکام تو را دوست دارم و اطاعت از آن ها برایم لذت بخش است.

⁴⁷ از انجام احکام تو شادمانم، زیرا آنها را دوست می‌دارم.

⁴⁸دستهای خود را به سوی اوامر تو بلند می کنم، زیرا که آن ها را دوست می دارم و در فرایض تو تفکر می کنم.

⁴⁸ اوامر تو را دوست دارم و به آنها احترام می‌گذارم.

⁴⁹کلام خود را با بندۀ خویش بیاد آور، زیرا مرا بوسیلۀ آن امید داده ای.

⁴⁹ وعده‌هایی را که به این بنده‌ات داده‌ای به یاد آور، زیرا آنها به من امید داده‏اند.

⁵⁰این در وقت سختی و مصیبت تسلی من است، زیرا کلام تو مرا زنده نگاه می دارد.

⁵⁰ حتّی در هنگام سختی، آرامش داشتم، زیرا وعدهٔ تو به من زندگی می‌بخشد.

⁵¹متکبران مرا بسیار مسخره می کنند، لیکن من از احکام تو رو بر نمی گردانم.

⁵¹ مردمان متکبّر همیشه مرا مسخره می‌کنند، امّا من هرگز احکام تو را ترک نكرده‏ام.

⁵²ای خداوند، داوری های تو را از قدیم بیاد می آورم و خویشتن را تسلی می دهم.

⁵² خداوندا، داوری‌های تو را از سالهای قدیم به یاد می‌آورم و آنها به من آرامش می‌بخشند.

⁵³وقتی می بینم که اشخاص شریر احکام تو را بجا نمی آورند، از خشم به جوش می آیم.

⁵³ وقتی می‌بینم که اشخاص شریر احکام تو را بجا نمی‌آورند، از خشم به جوش می‌آیم.

⁵⁴فرایض تو، در دوران غربت من در این دنیا، سرود من هستند.

⁵⁴ هر کجا که زندگی کنم، برای احکام تو سرود خواهم ساخت.

⁵⁵ای خداوند، نام تو را در شب بیاد می آورم و احکام تو را نگاه می دارم.

⁵⁵ خداوندا، شب هنگام تو را به یاد می‌آورم و دربارهٔ احکام تو تفکّر می‌کنم.

⁵⁶این است آنچه برایم تعیین شده است، زیرا که وصایای تو را نگاه می دارم.

⁵⁶ من خوشی خود را در اطاعت اوامر تو یافته‌ام.

⁵⁷خداوند بهرۀ من است، پس می گویم که کلام تو را نگاه می دارم.

⁵⁷ خداوندا، تو همه‌چیز من هستی، قول می‌دهم که شریعت تو را بجا آورم.

⁵⁸از صمیم قلب خواستار رضای تو می باشم. بر حسب کلام خود بر من رحم فرما.

⁵⁸ از دل و جان خواستار رضای تو می‌باشم، مطابق وعدهٔ خود بر من رحم فرما.

⁵⁹در راههای خود تفکر می کنم و پاهای خود را به شهادات تو مایل می سازم.

⁵⁹ به رفتار خود توجّه کردم و قول می‌دهم که از تعالیم تو پیروی کنم.

⁶⁰می شتابم تا بدون تأخیر اوامرت را بجا آورم.

⁶⁰ بی‌درنگ و با شتاب، از اوامر تو اطاعت می‌کنم.

⁶¹اگر ریسمانهای شریران هم مرا احاطه کنند، احکام تو را فراموش نخواهم کرد.

⁶¹ شریران برای من دام گستردند، امّا من شریعت تو را فراموش نمی‌كنم.

⁶²در نصف شب بیدار می شوم و تو را به خاطر داوری های عادلانۀ تو ستایش می کنم.

⁶² نیمهٔ شب بیدار می‌شوم، و تو را به‌خاطر داوری عادلانه‌ات ستایش می‌کنم.

⁶³من دوست همۀ ترسندگان تو هستم که وصایای تو را نگاه می دارند.

⁶³ من دوست کسانی هستم که به تو احترام می‌گذارند و شریعت تو را بجا می‌آورند.

⁶⁴ای خداوند، زمین از رحمت تو پُر است؛ احکام خود را به من بیاموز!

⁶⁴ خداوندا، جهان از محبّت پایدار تو پُر است، احکام خود را به من بیاموز.

⁶⁵با بندۀ خود احسان نمودی، ای خداوند موافق کلام خویش.

⁶⁵ خداوندا، مطابق وعده‌ات به بندهٔ خود احسان نمودی.

⁶⁶فهم و معرفت را به من بیاموز، زیرا که به اوامر تو اعتماد دارم.

⁶⁶ به من حکمت و دانش بیاموز، زیرا به اوامر تو اعتماد دارم.

⁶⁷قبل از اینکه مصیبت را ببینم، گمراه شده بودم، لیکن حالا کلام تو را بجا می آورم.

⁶⁷ پیش از آن که مرا تنبیه نمایی، من گمراه بودم، امّا اینک مطیع کلام تو هستم.

⁶⁸تو نیکو هستی و نیکویی می کنی. فرایض خود را به من بیاموز.

⁶⁸ تو چقدر خوب و مهربان هستی، اوامر خود را به من بیاموز.

⁶⁹متکبران دربارۀ من دروغ گفتند، اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه می دارم.

⁶⁹ مردم متکبّر دربارهٔ من دروغ گفتند، امّا من با تمام دل اوامر تو را اطاعت می‌کنم.

⁷⁰دل ایشان از شدت چربی سخت شده است، ولی من از احکام تو لذت می برم.

⁷⁰ اینها اشخاص بی‌شعور و تن‌پرور می‌باشند، ولی شریعت تو به من لذّت می‌بخشند.

⁷¹مرا نیکوست که مصیبت را دیدم، تا فرایض تو را بیاموزم.

⁷¹ تنبیه من به نفع من بود، زیرا سبب شد که اوامر تو را یاد بگیرم.

⁷²احکام دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره.

⁷² شریعت تو برای من بیشتر از هزاران سکّهٔ طلا و نقره ارزش دارد.

⁷³دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرا فهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم.

⁷³ تو مرا ساخته و آفریده‌ای، پس به من دانش عطا فرما تا شریعت تو را بفهمم.

⁷⁴ترسندگان تو از دیدن من خوشحال می شوند، زیرا به کلام تو امیدوار هستم.

⁷⁴ آنانی‌ که از تو می‌ترسند، از دیدن من خوشحال می‌شوند، چون من هم به وعدهٔ تو امیدوارم.

⁷⁵ای خداوند، می دانم که داوری های تو عادلانه است و در وفاداری خود مرا تنبیه نموده ای.

⁷⁵ خداوندا، می‌دانم که قضاوت تو عادلانه است و مرا نیز از روی انصاف تنبیه نمودی.

⁷⁶پس رحمت تو برای من تسلی شود، موافق کلام تو با بندۀ خویش.

⁷⁶ اکنون مطابق وعده‌ات، بندهٔ خود را از محبّت پایدارت آرامی ببخش.

⁷⁷مرا از رحمت های خود برخوردار کن تا زنده بمانم و از احکام تو لذت ببرم.

⁷⁷ مرا از رحمت خود برخوردار کن تا زنده بمانم، زیرا شریعت تو مایهٔ شادمانی من است.

⁷⁸متکبران خجل شوند، زیرا که با دروغهای خود مرا اذیت کردند و اما من در وصایای تو تفکر می کنم.

⁷⁸ اشخاص متکبّر که با دروغهای خود مرا متّهم ساختند، خجل و شرمنده شوند، امّا من همیشه به تعالیم و اوامر تو تفكّر خواهم نمود.

⁷⁹ترسندگان تو پیش من برگردند و آنانی که شهادات تو را می دانند.

⁷⁹ آنهایی که از تو می‌ترسند پیش من بیایند، آنان كه اوامر تو را می‌دانند.

⁸⁰دل من در فرایض تو کامل شود، تا شرمنده نشوم.

⁸⁰ مرا یاری كن تا با دلی پاک احکام تو را بجا آورم و شرمنده و سرافکنده نشوم.

⁸¹جان من در انتظار اینکه مرا نجات دهی از حال رفته است، لیکن به کلام تو امیدوار هستم.

⁸¹ خداوندا، از انتظار اینکه مرا نجات بدهی، خسته شده‌ام، امید من به وعده‌های تو می‌باشد.

⁸²چشمانم برای کلام تو تار گردیده است و می پرسم که چه وقت مرا تسلی خواهی داد.

⁸² چشمانم در انتظار وعده‌های تو تار گشته‌اند و می‌پرسم: «چه وقت مرا کمک خواهی کرد؟»

⁸³مانند مَشکِ دود زده خشک شده ام، اما احکام تو را فراموش نکرده ام.

⁸³ هرچند مانند مشک شرابِ پوسیده، بی‌فایده شده‌ام، امّا اوامر تو را فراموش نکرده‌ام.

⁸⁴تا به کی بنده ات صبر کند؟ چه وقت جفاکنندگانم را داوری خواهی نمود؟

⁸⁴ تا کی باید صبر کنم؟ چه وقت آنانی را که مرا عذاب می‌دهند، مجازات خواهی کرد؟

⁸⁵متکبران برای من چاهها کندند، زیرا که از شریعت تو نافرمانی می کنند.

⁸⁵ متکبّران و آنانی که با کلام تو مخالفند، برای من چاه کنده‌اند.

⁸⁶همۀ اوامر تو راست است. بر من ناحق جفا کردند، پس مرا امداد فرما.

⁸⁶ تمام اوامر تو قابل اعتماد هستند، مرا کمک کن زیرا متکبّران بی‌جهت مرا آزار می‌دهند.

⁸⁷نزدیک بود مرا از روی زمین نابود کنند، اما من وصایای تو را ترک نکردم.

⁸⁷ گرچه نزدیک بود به زندگی من خاتمه بدهند، امّا من از اوامر تو سرپیچی نکردم.

⁸⁸بر حسب رحمت خود مرا زنده ساز تا شهادات دهان تو را نگاه دارم.

⁸⁸ به‌خاطر محبّت پایدارت بر من رحمت فرما تا شریعت تو را بجا آورم.

⁸⁹ای خداوند کلام تو تا ابدالآباد در آسمان ها پایدار است.

⁸⁹ خداوندا، کلام تو تا ابد باقی است؛ آن کلام در آسمانها پایدار است.

⁹⁰وفاداری تو نسل اندر نسل است، زمین را که آفریده ای پابرجا می ماند.

⁹⁰ وفاداری تو در تمام نسلها پایدار است، تو زمین را آفریده‌ای و استوار خواهد بود.

⁹¹برای داوری های تو تا امروز ایستاده اند زیرا که همه در خدمت تو هستند.

⁹¹ تمام آفرینش به فرمان تو ایستاده است، زیرا همه در خدمت تو هستند.

⁹²اگر لذت و خوشی من در احکام تو نمی بود، به یقین که در خواری و ذلت خویش نابود می شدم.

⁹² اگر احکام تو مایهٔ شادی من نمی‌بود، تا به حال از پریشانی تلف شده بودم.

⁹³وصایای تو را تا ابد فراموش نمی کنم زیرا به آن ها مرا زنده ساخته ای.

⁹³ از تعالیم تو هرگز سرپیچی نمی‌نمایم، زیرا به‌خاطر آنهاست که تو مرا زنده نگاه داشته‌ای.

⁹⁴من از آن تو هستم؛ مرا نجات ده، زیرا که وصایای تو را می طلبم.

⁹⁴ من از آن تو هستم، مرا نجات بده، زیرا کوشش کرده‌ام تا اوامر تو را بجا آورم.

⁹⁵شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا نابود کنند، ولی من به شهادات تو تفکر می کنم.

⁹⁵ شریران قصد دارند مرا از بین ببرند، امّا من بر شریعت تو تفکّر خواهم نمود.

⁹⁶برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی نهایت وسیع است.

⁹⁶ هر چیز پایانی دارد، امّا کلام تو بی‌انتهاست.

⁹⁷احکام تو را چقدر دوست می دارم؛ تمامی روز تفکر من است.

⁹⁷ شریعت تو را چقدر دوست می‌‌دارم، تمام روز به آن فکر می‌کنم.

⁹⁸اوامر تو مرا حکیمتر از دشمنانم می سازد، زیرا که همیشه نزد من می باشد.

⁹⁸ احکام تو مرا از دشمنانم حکیمتر می‌سازد، زیرا که همیشه درنظر من هستند.

⁹⁹فهیم تر از همۀ معلمانم شدم، زیرا که شهادات تو تفکر من است.

⁹⁹ از معلّمین خود داناتر شده‌ام، زیرا همیشه به تعالیم تو فکر می‌کنم.

¹⁰⁰عاقلتر از بزرگان قوم شدم، زیرا که وصایای تو را نگاه می دارم.

¹⁰⁰ از افراد پیر و سالخورده داناتر هستم، زیرا مطیع دستورات تو هستم.

¹⁰¹پاهای خود را از هر راه بد دور نگاه میدارم، تا اینکه کلام تو را بجا آورم.

¹⁰¹ پای خود را از راه بد باز داشته‌ام، تا احکام تو را اطاعت کنم.

¹⁰²از داوری های تو رو بر نمی گردانم، چونکه تو آن ها را به من آموختی.

¹⁰² از اوامر تو سرپیچی نمی‌کنم، چون تو آنها را به من آموخته‌ای.

¹⁰³کلام تو برای من گوارا و شیرینتر از عسل است.

¹⁰³ کلام تو به دهان من چقدر شیرین است، حتّی از عسل نیز شیرینتر است.

¹⁰⁴وصایای تو به من دانایی می آموزد. بنابراین از هر راه دروغ نفرت دارم.

¹⁰⁴ شریعت تو به من حکمت می‌آموزد، بنابراین از هر راه بد نفرت دارم.

¹⁰⁵کلام تو برای پاهای من چراغ و برای راههای من نور است.

¹⁰⁵ کلام تو برای پاهای من چراغ، و برای راههای من نور است.

¹⁰⁶قول داده ام و به آن وفا می کنم که از اوامر تو پیروی نموده و داوری های عدالت تو را نگاه دارم.

¹⁰⁶ قسم خورده بودم و به آن وفادار هستم که از اوامر عادلانهٔ تو پیروی کنم.

¹⁰⁷بسیار رنج دیده ام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز!

¹⁰⁷ خداوندا، سخت پریشانم، مطابق وعده‌ات مرا زنده بساز.

¹⁰⁸ای خداوند، عرض شکران و دعای مرا بپذیر و داوری های خود را به من بیاموز.

¹⁰⁸ خداوندا، شکرگزاری مرا قبول فرما و احکام و اوامر خود را به من بیاموز.

¹⁰⁹جان من همیشه در خطر است، اما احکام تو را از یاد نمی برم.

¹⁰⁹ جان من همیشه در خطر است، امّا شریعت تو را فراموش نكرده‏ام.

¹¹⁰شریران برای من دام گسترده اند، اما از وصایای تو گمراه نمی شوم.

¹¹⁰ شریران برای من دام گسترده‌اند، امّا من از فرمان تو سرپیچی نمی‌کنم.

¹¹¹شهادات تو برای من میراث ابدی و مایۀ خوشی دل من است.

¹¹¹ احکام تو برای من گنجی بی‌پایان است، زیرا آنها شادی دل من هستند.

¹¹²دل خود را برای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تا به ابد و تا آخر.

¹¹² تصمیم گرفته‌ام تا روزی که زنده‌ام از شریعت تو اطاعت نمایم.

¹¹³از مردمان دو رو بیزارم، لیکن احکام تو را دوست دارم.

¹¹³ از اشخاص دو رو بیزارم، امّا شریعت تو را دوست دارم.

¹¹⁴تو پناهگاه و سپر من هستی و به کلام تو امیدوار هستم.

¹¹⁴ تو پناهگاه و پشتیبان من هستی، به وعده‌های تو امیدوارم.

¹¹⁵ای بدکاران از من دور شوید! من اوامر خدای خویش را نگاه می دارم.

¹¹⁵ ای بدکاران از من دور شوید، تا من اوامر خدای خود را بجا آورم.

¹¹⁶مرا بر حسب کلام خود تأیید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم.

¹¹⁶ خداوندا، مطابق وعده‌ات به من قوّت عطا کن تا زنده بمانم و نگذار كه امیدم به ناامیدی تبدیل شود.

¹¹⁷مرا تقویت کن تا رستگار گردم و بر فرایض تو دایماً نظر نمایم.

¹¹⁷ مرا محافظت کن تا در امنیّت باشم و اوامر تو را بجا آورم.

¹¹⁸همۀ کسانی را که از فرایض تو دور شده اند، از حضور خود می رانی و فریب آن ها را باطل می گردانی.

¹¹⁸ کسانی که اوامر تو را اطاعت نمی‌کنند، از حضور خود می‌رانی و نقشه‌هایشان را باطل می‌سازی.

¹¹⁹جمیع شریران را مثل تفاله دور می ریزی، بنابراین شهادات تو را دوست می دارم.

¹¹⁹ همهٔ مردم شریر را مانند تفاله دور می‌ریزی، بنابراین من تعالیم تو را دوست دارم.

¹²⁰از ترس تو به خود می لرزم و از داوری هایت وحشت می کنم.

¹²⁰ از ترس تو به خود می‌لرزم و از داوری‌هایت وحشت می‌کنم.

¹²¹راستی و عدالت را بجا آوردم. مرا به دست ظالمان مسپار.

¹²¹ کارهای من درست و پسندیده بوده‌اند، مرا به دست دشمنانم مسپار.

¹²²برای سعادت بندۀ خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند.

¹²² مرا مطمئن ساز که کمکم می‌کنی و نمی‌گذاری که اشخاص متکبّر بر من ظلم کنند.

¹²³چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو.

¹²³ چشمانم در انتظار نجات تو تار گشته‌اند، برای نجاتی كه وعده داده‏ای.

¹²⁴با بندۀ خویش موافق رحمت خود رفتار کن و احکام خود را به من بیاموز.

¹²⁴ مطابق محبّت پایدار خود با من رفتار نما و اوامر خود را به من بیاموز.

¹²⁵من بندۀ تو هستم، مرا فهیم گردان تا شهادات تو را بدانم.

¹²⁵ من بندهٔ تو هستم، مرا دانایی عطا فرما تا تعالیم تو را بفهمم.

¹²⁶وقت آن است که خداوند عمل کند زیرا که احکام تو را باطل نموده اند.

¹²⁶ زمان آن رسیده است که خداوند اقدام نماید، زیرا مردم شریعت او را اطاعت نمی‌کنند.

¹²⁷اوامر تو را بیشتر از طلا دوست می دارم، زیادتر از زر خالص.

¹²⁷ من اوامر تو را از طلای ناب بیشتر دوست دارم.

¹²⁸همۀ وصایای تو را در هر مورد راست می دانم، و از همه راههای دروغ نفرت دارم.

¹²⁸ تمام کارهای خود را مطابق احکام تو انجام خواهم داد و از هر راه نادرست نفرت دارم.

¹²⁹شهادات تو شگفت انگیز است. بنابراین، من آن ها را نگاه می دارم.

¹²⁹ تعالیم تو بسیار عالی است، از دل و جان آنها را انجام خواهم داد.

¹³⁰کشف کلام تو نور می بخشد و ساده دلان را فهیم می گرداند.

¹³⁰ درک تعالیم تو ذهن آدمی را روشن می‌کند و ساده دلان را حکیم می‌گرداند.

¹³¹با اشتیاق زیاد و با هر نَفَس خود، خواهان وصایای تو هستم.

¹³¹ با اشتیاق برای فرامین تو لَه‌لَه می‌زنم.

¹³²بر من نظر کن و کَرَم فرما، بر حسب عادت خویش به آنانی که نام تو را دوست می دارند.

¹³² همان‌طور که بر دوستدارانت رحمت داری، بر من نیز رحمت فرما.

¹³³قدم های مرا در کلام خود پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد.

¹³³ مطابق کلامت مرا از لغزش محافظت فرما تا مغلوب بدی و شرارت نشوم.

¹³⁴مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تو را نگاه دارم.

¹³⁴ مرا از شر کسانی‌که در پی آزار من هستند، نجات ده تا از احکام تو پیروی کنم.

¹³⁵روی خود را بر بندۀ خود روشن ساز و احکام خود را به من بیاموز.

¹³⁵ با نور حضور خود مرا برکت بده و شریعت خود را به من بیاموز.

¹³⁶سیل اشک از چشمانم جاری است، زیرا مردم از احکام تو پیروی نمی کنند.

¹³⁶ سیل اشک از چشمانم جاری است، زیرا مردم از شریعت تو پیروی نمی‌کنند.

¹³⁷ای خداوند، تو عادل هستی و داوری های تو راست است.

¹³⁷ خداوندا، تو عادل هستی و از روی عدل و انصاف داوری می‌کنی.

¹³⁸شهادات خود را در عدالت و امانت قرار داده ای.

¹³⁸ قوانین تو، همه از روی عدل و انصاف است.

¹³⁹غیرت من مرا از بین می برد، زیرا دشمنانم کلام تو را فراموش کرده اند.

¹³⁹ آتش خشم، سراسر وجودم را می‌سوزاند، زیرا دشمنان من به احکام تو اعتنا نمی‌کنند.

¹⁴⁰کلام تو بی نهایت مصفی است و بندۀ تو آنرا دوست دارد.

¹⁴⁰ وعده‏های تو به درستی آزموده شده‌اند و من آنها را دوست دارم.

¹⁴¹من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را از یاد نمی برم.

¹⁴¹ من بنده‏ای ناچیز و نالایق هستم، امّا از انجام احکام تو سرپیچی نمی‌کنم.

¹⁴²عدالت تو عدل است تا ابد و احکام تو راست است.

¹⁴² عدالت تو ابدی و شریعت تو درست است.

¹⁴³تنگی و ضیقی مرا فرا گرفته است، اما اوامر تو برای من لذت بخش است.

¹⁴³ سختی و مشکلات مرا فراگرفته است، امّا احکام تو موجب شادی من است.

¹⁴⁴شهادات تو عادل است تا ابد. مرا خردمند گردان تا زنده شوم.

¹⁴⁴ تعالیم تو همیشه عادلانه است، مرا در درک آنها یاری فرما تا زنده بمانم.

¹⁴⁵به تمامیِ دل خوانده ام. ای خداوند مرا جواب ده تا احکام تو را نگاه دارم!

¹⁴⁵ خداوندا، از صمیم دل به درگاه تو التماس می‌کنم، دعایم را مستجاب فرما تا اوامر تو را بجا آورم.

¹⁴⁶تو را خوانده ام، پس مرا نجات ده و شهادات تو را نگاه می دارم.

¹⁴⁶ نزد تو دعا می‌کنم، مرا نجات بده و من شریعت تو را بجا خواهم آورد.

¹⁴⁷پیش از طلوع آفتاب عذر و زاری می کنم و به کلام تو امیدوار می باشم.

¹⁴⁷ سحرگاهان به پیشگاه تو دعا می‌کنم و از تو کمک می‌‌‌‌خواهم و امید من به وعدهٔ تو می‌باشد.

¹⁴⁸تمام شب چشمان خود را بیدار نگه داشتم، تا در کلام تو تفکر نمایم.

¹⁴⁸ شب تا سحر بیدار می‌مانم و به تعالیم تو فکر می‌کنم.

¹⁴⁹بر حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوری های خود مرا زنده ساز.

¹⁴⁹ خداوندا، به‌خاطر محبّت پایدارت دعایم را بشنو، بر من رحمت فرما و مرا از مرگ نجات بده.

¹⁵⁰آنانی که در پی شرارت می روند و دور از احکام تو هستند، به من نزدیک می شوند.

¹⁵⁰ مردم بدخواه برای حمله به من نزدیک می‌شوند. آنها کسانی هستند که از شریعت تو پیروی نمی‌کنند.

¹⁵¹اما تو ای خداوند نزدیک هستی و جمیع اوامر تو راست است.

¹⁵¹ امّا تو ای خداوند، با من هستی و احکام تو همیشه درست است.

¹⁵²مدتها پیش، از شهادات تو دانسته ام که آن ها را تا به ابد برقرار نموده ای.

¹⁵² از قدیم، تعالیم تو را آموختم و دانستم که همهٔ آنها ابدی هستند.

¹⁵³بر ذلت و خواری من نظر کن و مرا خلاصی ده، زیرا احکام تو را فراموش نمی کنم.

¹⁵³ درد و رنج مرا ببین و رهایی‌ام بده، زیرا از شریعت تو سرپیچی نکرده‌ام.

¹⁵⁴در دعوی من دادرسی فرما و مرا رهایی ده و بر حسب کلام خویش مرا زنده ساز.

¹⁵⁴ از حق من دفاع کن و آزادم نما و مطابق وعده‌ای که داده‌ای، نجاتم بده.

¹⁵⁵نجات از شریران دور است، زیرا که فرایض تو را نمی طلبند.

¹⁵⁵ مردم شریر نجات نخواهند یافت، زیرا از شریعت تو اطاعت نمی‌کنند.

¹⁵⁶ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. بر حسب داوری های خود مرا زنده ساز.

¹⁵⁶ خداوندا، رحمت تو عظیم است، مطابق عدالت خود مرا رهایی‌ بده.

¹⁵⁷جفاکنندگان و دشمنان من بسیار اند، اما از شهادات تو رو بر نمی گردانم.

¹⁵⁷ من دشمنان و بدخواهان زیادی دارم، امّا از انجام شریعت تو غفلت نمی‌ورزم.

¹⁵⁸خیانتکاران را دیدم و از آن ها متنفر شدم، زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند.

¹⁵⁸ وقتی به شریران نگاه می‌کنم از آنها نفرت می‌کنم، زیرا احکام تو را بجا نمی‌آورند.

¹⁵⁹ببین که وصایای تو را دوست می دارم. ای خداوند، بر حسب رحمت خود مرا زنده ساز!

¹⁵⁹ خداوندا، ببین که به تعالیم تو چقدر علاقه دارم، محبّت پایدار تو تغییر ناپذیر است، پس زندگی مرا حفظ فرما.

¹⁶⁰تمام کلام تو بر حق و همۀ داوری های تو عادلانه و تا به ابد است.

¹⁶⁰ تمام احکام تو حق و عدالت تو ابدی است.

¹⁶¹مردمان قدرتمند بی جهت بر من جفا کردند، اما دل من از کلام تو ترسان است.

¹⁶¹ حکمرانان بدون علّت مرا اذیّت می‌کنند، امّا ترس کلام تو در دل من است.

¹⁶²من در کلام تو شادمان هستم، مثل کسی که گنجی را یافته باشد.

¹⁶² مانند کسی‌که گنج بزرگی را یافته باشد، از وعده‏های تو شادمانم.

¹⁶³دروغ را زشت دانسته و از آن متنفرم، ولی احکام تو را دوست می دارم.

¹⁶³ از دروغ و ریا متنفّرم، ولی شریعت تو را دوست دارم.

¹⁶⁴روزانه هفت بار تو را ستایش می کنم، برای داوری های عادلانۀ تو.

¹⁶⁴ به‌خاطر داوری‏های عادلانه‌ات هر روز هفت مرتبه تو را ستایش می‌کنم.

¹⁶⁵کسانی که احکام تو را دوست دارند، سلامتی بزرگی دارند و هیچ چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد.

¹⁶⁵ کسانی‌که شریعت تو را دوست می‌دارند، از امنیّت کامل برخوردارند و هیچ چیزی نمی‌تواند آنها را گمراه سازد.

¹⁶⁶ای خداوند، منتظر نجات از جانب تو هستم و اوامر تو را بجا می آورم.

¹⁶⁶ خداوندا، امید من به این است که تو مرا نجات دهی، من احکام تو را اطاعت می‌کنم.

¹⁶⁷جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آن ها را بی نهایت دوست می دارم.

¹⁶⁷ از صمیم قلب تعالیم تو را بجا می‌آورم و آنها را دوست می‌دارم.

¹⁶⁸وصایا و شهادات تو را نگاه داشته ام، زیرا که تمام طریق های من در مد نظر تو است.

¹⁶⁸ احکام و دستورات تو را اطاعت می‌کنم زیرا تو از هر کار من آگاه هستی.

¹⁶⁹ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. بر حسب کلام خود مرا فهیم گردان.

¹⁶⁹ خداوندا، ناله و زاری مرا بشنو و مطابق وعده‌ات به من فهم و دانش عطا فرما.

¹⁷⁰مناجات من به حضور تو برسد. بر حسب کلام خود مرا خلاصی ده.

¹⁷⁰ دعای من به پیشگاه تو برسد و مرا طبق وعده‌ات رهایی بده.

¹⁷¹لبهای من پیوسته تو را ستایش کند، زیرا فرایض خود را به من آموخته ای.

¹⁷¹ پیوسته تو را ستایش می‌کنم، زیرا شریعت خود را به من می‌آموزی.

¹⁷²زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است.

¹⁷² دربارهٔ شریعت تو سرود می‌خوانم، زیرا تمام اوامر تو عادلانه است.

¹⁷³دست تو برای اعانت من برسد، زیرا که وصایای تو را برگزیده ام.

¹⁷³ برای کمک من آماده باش، زیرا که پیرو اوامر تو هستم.

¹⁷⁴ای خداوند برای نجات تو مشتاق بوده ام و شریعت تو مایۀ خوشی من است.

¹⁷⁴ در آرزوی نجات از جانب تو می‌باشم و از شریعت تو لذّت می‌برم.

¹⁷⁵جان من زنده شود تا تو را ستایش کنم و داوری های تو کمک کنندۀ من باشد.مثل گوسفندِ گمشده سرگردانم، بندۀ خود را دریاب، زیرا که اوامر تو را فراموش نمی کنم.

¹⁷⁵ به من طول عمر عطا فرما تا تو را ستایش کنم و تعالیم تو مرا یاری دهند. مانند گوسفند گمشده‌ای سرگردان شده‌ام، بیا و بنده‌ات را دریاب، زیرا شریعت تو را فراموش نکرده‌ام.

¹⁷⁶مثل گوسفندِ گمشده سرگردانم، بندۀ خود را دریاب، زیرا که اوامر تو را فراموش نمی کنم.

¹⁷⁶ مانند گوسفند گمشده‌ای سرگردان شده‌ام، بیا و بنده‌ات را دریاب، زیرا شریعت تو را فراموش نکرده‌ام.