¹چشمان خود را بسوی کوهها دوخته ام، کمک من از کجا می آید؟

¹ با چشمان خود به سوی کوهها نگاه می‌کنم! از کجا برای من کمک خواهد رسید؟

²کمک من از جانب خداوند است که آسمان و زمین را آفرید.

² کمک من از جانب خداوندی است، که آسمان و زمین را آفرید.

³او نمی گذارد که پای تو بلغزد. او که حافظ تو است، نخواهد خوابید.

³ او مرا از لغزش باز می‌دارد. او پشتیبانی است که همیشه بیدار است.

⁴او که حافظ و نگهدار اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.

⁴ او حافظ و نگهبان اسرائیل است و هرگز نمی‌خوابد.

⁵خداوند حافظ تو است. خداوند به دست راستت سایۀ تو است.

⁵ خداوند نگهبان توست، او در کنار توست و از تو پشتیبانی می‌کند.

⁶آفتاب در روز به تو آسیبی نمی رساند و نه مهتاب در شب.

⁶ آفتاب در روز تو را اذیّت نخواهد کرد و مهتاب نیز در شب.

⁷خداوند تو را از هر بدی نگاه می دارد. او جان تو را حفظ می کند.خداوند خروج و دخولت را نگاه می دارد، از حال تا به ابد.

⁷ خداوند تو را از تمام خطرها نجات خواهد داد و تو را محافظت خواهد نمود. خداوند مراقب رفت و آمد توست و همیشه از تو محافظت خواهد نمود.

⁸خداوند خروج و دخولت را نگاه می دارد، از حال تا به ابد.

⁸ خداوند مراقب رفت و آمد توست و همیشه از تو محافظت خواهد نمود.