¹هنگامیکه به من می گفتند: «بیا که به خانۀ خداوند برویم.» بسیار خوشحال می شدم.

¹ وقتی به من گفتند: «به خانهٔ خداوند برویم.» بسیار خوشحال شدم.

²حالا در اینجا در بین دروازه های تو ای اورشلیم، ایستاده ایم!

² اکنون اینجا، در دروازه‌های اورشلیم ایستاده‌ایم.

³ای اورشلیم تو مثل شهری که تماماً با هم پیوسته باشد بنا شده ای.

³ اورشلیم شهری است بسیار محکم و به هم پیوسته.

⁴قبایل در آنجا می آیند یعنی قبایل خداوند تا مطابق امر به اسرائیل، نام خداوند را ستایش کنند.

⁴ اینجا جایی است که تمام طایفه‌ها می‌آیند، تمام طایفه‌های اسرائیل، تا مطابق اوامر خداوند او را ستایش کنند.

⁵زیرا که در آنجا تخت داوری برپا شده است، یعنی تخت خاندان داود.

⁵ در اینجا پادشاهان اسرائیل برای داوری مردم می‌نشستند.

⁶برای سلامتی اورشلیم دعا کنید. خجسته باد آنانی که تو را دوست دارند.

⁶ برای صلح و سلامتی اورشلیم دعا کنید تا تمام کسانی‌که تو را دوست دارند، سعادتمند گردند.

⁷سلامتی در دربارهای تو باشد و آسایش در قصرهای تو.

⁷ صلح و سلامتی در درون دیوارهای تو و امنیّت در قصرهای تو باد!

⁸بخاطر برادران و دوستانم، می گویم که سلامتی بر تو باد.بخاطر خانۀ خداوند، خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

⁸ به‌خاطر خویشاوندان و دوستان خود به اورشلیم می‌گویم: «سلامتی بر تو باد!» به‌خاطر خانهٔ خداوند خدای خود، سعادت تو را ای اورشلیم، خواهانم.

⁹بخاطر خانۀ خداوند، خدای ما، سعادت تو را خواهانم.

⁹ به‌خاطر خانهٔ خداوند خدای خود، سعادت تو را ای اورشلیم، خواهانم.