¹ای خداوند، تا به کی مرا همیشه فراموش می کنی؟ تا به کی رویت را از من می پوشانی؟

¹ خداوندا، تا به کی مرا فراموش می‌کنی؟ آیا برای همیشه؟ تا به کی رویت را از من برمی‌گردانی؟

²تا به کی افکارم مرا آزار دهند و دل من هر روزه از غم پُر باشد؟ تا به کی دشمنم بر من سربلندی کند؟

² تا به کی باید بار مشکلات را بکشم و شب و روز دلم پُر از غم باشد؟ تا به کی دشمن من، بر من برتری داشته باشد؟

³ای خداوند، خدای من! بر من رحم کن و دعایم را قبول فرما! چشمانم را روشن کن تا خواب مرگ مرا فرا نگیرد.

³ ای خداوند، خدای من! بر من توجّه کن و به دعایم پاسخ بده! به من نیرو ببخش و از مرگ نجاتم ده.

⁴مبادا دشمنم بگوید: «بر او پیروز شدم.» و مخالفانم از پریشانی ام شاد شوند.

⁴ مبادا دشمنانم بگویند: «ما بر او پیروز شدیم.» نگذار که دشمنانم از شکست من شاد شوند.

⁵اما من به رحمت تو توکل می دارم، دل من در نجات تو خوشی می کند.برای خداوند سرود می خوانم، زیرا که به من احسان نموده است.

⁵ امّا من به رحمت تو توکّل دارم و دل من شاد است، زیرا تو مرا نجات خواهی داد. در وصف تو ای خداوند سرود خواهم خواند، چون تو بر من احسان کرده‌ای.

⁶برای خداوند سرود می خوانم، زیرا که به من احسان نموده است.

⁶ در وصف تو ای خداوند سرود خواهم خواند، چون تو بر من احسان کرده‌ای.