1ای خداوند، مدد فرما! زیرا اشخاص خداشناس دیگر وجود ندارند و مردمان امین و صادق در بین بشر دیده نمی شوند.
1
خداوندا، مدد فرما!
زیرا دیگر اشخاص نیکوکار وجود ندارند
و انسان وفادار در میان آدمیان یافت نمیشود.
2همه به یکدیگر دروغ می گویند و با لبهای چاپلوس و دل منافق سخن می رانند.
2
مردم به یکدیگر دروغ میگویند
و با چرب زبانی و ریاکاری با یکدیگر گفتوگو میکنند.
3خداوند لبهای چاپلوس را قطع می کند و هر زبانِ متکبر را.
3
خداوندا، زبانهای چرب و نرم را قطع کن
و اشخاص مغرور و متکبّر را خاموش ساز.
4که می گویند: «با زبان خود موفق می شویم. هرچه بخواهیم می گوئیم و کیست که مانع ما شود؟»
4
ایشان میگویند: «با زبان خود موفّق خواهیم شد.
هرچه بخواهیم میگوییم
و هیچکس نمیتواند مانع ما شود.»
5خداوند می فرماید: «بخاطر ظلم بر مسکینان و نالۀ فقیران، بر می خیزم و نجاتی را که منتظر آن هستند به آن ها می دهم.»
5
خداوند میفرماید:
«چون بر مردم مسکین ظلم شده
و فریاد و نالهٔ فقیران برخاسته است،
میآیم و امنیّتی را که میخواستند به آنها میدهم.»
6سخنان خداوند، سخنان خالص و پاک اند؛ مانند نقره ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد.
6
وعدههای خداوند قابل اطمینان
و مانند نقرهای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد،
صاف و بیآلایش هستند.
خداوندا، شریران همهجا رخنه کردهاند
و شرارت مورد ستایش است!
ما را همیشه در پناه خود نگهدار
و از این زمانهٔ شریر محافظت فرما.
7تو ای خداوند، آن ها را محافظت می کنی؛ از این نسل تا به ابد.وقتی خیانت و پلیدی در بین مردم رایج می شود، شریران در هر گوشه و کنار دیده می شوند.
7
خداوندا، شریران همهجا رخنه کردهاند
و شرارت مورد ستایش است!
ما را همیشه در پناه خود نگهدار
و از این زمانهٔ شریر محافظت فرما.
8وقتی خیانت و پلیدی در بین مردم رایج می شود، شریران در هر گوشه و کنار دیده می شوند.