1آسمان جلال خدا را آشکار می سازد و فضای بیکران صنعت دستهای او را بیان می کند.
1
آسمانها جلال خدا را بیان میکنند
و فلک، صنعت دست او را نشان میدهد.
2روز سخن می راند تا روز و شب معرفت خدا را بیان می کند تا شب.
2
روزها معرفت خدا را اعلام میکنند
و شبها حکمت او را.
3بدون سخنی، بدون یک کلمه حرف و در عالم سکوت،
3
نه سخنی شنیده میشود و نه کلامی.
4پیام شان به تمام روی زمین می رسد و آواز شان از دورترین نقطۀ دنیا شنیده می شود.
4
با وجود این، پیامشان به سراسر زمین میرسد
و ندای ایشان به سرتاسر جهان.
مکانی برای آفتاب در آسمان بنا نموده است،
5خدا برای آفتاب خیمه ای در آسمان برپا کرده است، او مثل دامادی است که از حُجلۀ خود بیرون می آید و مانند قهرمانی که بی صبرانه منتظر مسابقه می باشد.
5
و آن مانند دامادی از حجلهٔ خود بیرون میآید،
و چون قهرمانی که با شادی برای دویدن به میدان میرود.
6از یک سوی آسمان به سوی دیگر می خرامد، و هیچ چیز از حرارت او پنهان نمی ماند.
6
از یک طرف آسمان شروع میکند
و به سوی دیگر آن میشتابد
و هیچ چیز از حرارتش در امان نیست.
7شریعت خداوند کامل است و جان را تازه می سازد. شهادات خداوند قابل اطمینان است و ساده دلان را حکمت می بخشد.
7
شریعت خداوند کامل است
و جان را تازه میکند.
اوامر خداوند قابل اطمینان است
و ساده دلان را حکمت میبخشد.
8فرایض خداوند راست است و دلها را شاد می کند. امر خداوند پاک است و چشم را روشن می کند.
8
دستورات خداوند درست است
و دل را شاد میکند.
اوامر خداوند پاک است
و به انسان آگاهی میبخشد.
9ترس خداوند نیکوست و برقرار تا به ابد. احکام خداوند حق و کاملاً عادلانه است.
9
احترام به خداوند نیکو و ابدی است.
احکام خداوند حق و کاملاً عادلانه است.
10مرغوبتر از طلا و زر خالصِ زیاد، شیرینتر از شهد و عسل خالص.
10
مرغوبتر از طلای ناب،
و شیرینتر از عسل خالص است.
11بندۀ تو از آن ها بامعرفت می شود و پیروی از آن ها پاداش بسیار دارد.
11
آنها بندهٔ تو را هشیار میسازد
و پیروی از آنها پاداش بسیار دارد.
12کیست که از سهوهای خود آگاه باشد؟ مرا از خطاهای مخفی ام پاک ساز.
12
کیست که از اشتباهات پنهانی خود آگاه باشد؟
خداوندا، گناهان پنهانی مرا بیامرز.
13همچنین مرا از گناهان عمدی و غرور بازدار که بر من مسلط نشوند، آنگاه بی عیب و دور از شر گناه خواهم بود.سخنان زبانم و تفکر دلم مورد پسند تو باشد. ای خداوند که پناهگاه من و نجات دهندۀ من هستی!
13
همچنین مرا از گناهان عمدی بازدار.
مگذار که این گناهان بر من چیره شوند،
آنگاه بیعیب و بیگناه خواهم بود.
ای خداوند، ای پناهگاه و ای نجاتدهندهٔ من،
سخنان زبانم و دعاهایم مقبول درگاه تو باشد.
14سخنان زبانم و تفکر دلم مورد پسند تو باشد. ای خداوند که پناهگاه من و نجات دهندۀ من هستی!
14
ای خداوند، ای پناهگاه و ای نجاتدهندهٔ من،
سخنان زبانم و دعاهایم مقبول درگاه تو باشد.