¹ای خدای عدالت من، دعای مرا مستجاب فرما! در تنگی مرا وسعت بخشیدی. بر من رحمت نما و دعای مرا بشنو.

¹ ای خدا، ای مدافع من، دعای مرا مستجاب فرما. هرگاه پریشان بودم، تو به فریاد من رسیدی، اکنون نیز از روی کَرَم، دعای مرا بشنو.

²ای بنی آدم تا به کی جلال مرا بی حرمت خواهید کرد؟ تا به کی چیزهای باطل را دوست داشته و آنچه را که دروغ است می پذیرید؟

² ای مردم، تا به کی به من اهانت می‌کنید؟ تا به کی چیزهای باطل را دوست خواهید داشت و از آنها پیروی خواهید کرد؟

³اما این را بدانید که خداوند اشخاص صالح را برای خود انتخاب کرده است. وقتی بحضور او دعا می کنم، دعای مرا می شنود.

³ بدانید که خداوند نیکوکاران را برای خود انتخاب کرده است. وقتی به حضور او دعا می‌کنم، دعای مرا می‌شنود.

⁴خشم، سبب گناه شما نشود. در دلها بر بسترهای خود تفکر کنید و خاموش باشید.

⁴ خشم سبب گناه شما نشود. وقتی‌که به بستر خود می‌روید، در سکوت تفکّر کنید.

⁵قربانی های عدالت را تقدیم کنید و بر خداوند توکل نمائید.

⁵ برای خداوند قربانی‌های شایسته تقدیم کنید و به او توکّل نمایید.

⁶بسیاری می گویند: «کیست که به ما احسان نماید؟» ای خداوند، نور چهرۀ خویش را بر ما بتابان!

⁶ بسا کسانی‌که می‌پرسند: «آیا خوشبختی را خواهیم دید؟» خداوندا، بر ما رحمت فرما.

⁷شادمانی ای که در قلب من به وجود آورده ای، بیشتر از خوشی ای است که به هنگام برداشت محصول فراوان پدید می آید.به سلامتی در بستر خود می روم و می خوابم، زیرا فقط تو ای خداوند، مرا در امنیت نگه می داری.

⁷ خوشی فراوان در قلب من نهاده‌ای، زیادتر از خوشی‌ای که مردم از مشاهدهٔ محصول فراوان خود می‌بینند. آسوده به بستر می‌روم و می‌خوابم، زیرا ای خداوند، تو یگانه کسی هستی که به من اطمینان می‌بخشی.

⁸به سلامتی در بستر خود می روم و می خوابم، زیرا فقط تو ای خداوند، مرا در امنیت نگه می داری.

⁸ آسوده به بستر می‌روم و می‌خوابم، زیرا ای خداوند، تو یگانه کسی هستی که به من اطمینان می‌بخشی.