1ای خدا، ما به گوش خود شنیده ایم و پدران ما کاری را که در روزهای شان و در ایام قدیم انجام داده ای، به ما بیان کرده اند.
1
خدایا، ما به گوشهای خود شنیدهایم
و اجداد ما برای ما تعریف کردهاند
که تو در زمان آنها و در دوران گذشته
چه کارهای شگفتی انجام دادهای.
2تو با دست خود امت ها را بیرون کردی، اما پدران ما را برقرار نمودی. قوم ها را تباه کردی و ایشان را منتشر ساختی.
2
تو با دست خود اقوام دیگر را از این سرزمین بیرون کردی
و قوم خود را در سرزمین خودشان ساکن گرداندی.
تو آنها را مجازات کردی،
و قوم خود را توفیق بخشیدی.
3زیرا که اجداد ما با شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان آن ها را نجات نداد بلکه دست راست تو و بازوی تو و نور روی تو. زیرا از ایشان خشنود بودی.
3
قوم تو این سرزمین را با شمشیر خود تسخیر نکردند،
و به قدرت بازوی خویش پیروز نگردیدند،
بلکه با قدرت و توانایی تو
و با اطمینان به حضور تو
که نشانهٔ رضایت تو از آنان بود پیروز گشتند.
4ای خدا تو پادشاه من هستی، پس بر نجات اولادۀ یعقوب امر فرما.
4
تو پادشاه و خدای من هستی،
به قوم خود پیروزی عطا فرما.
5با کمک تو دشمنان را مغلوب می کنیم و به نام تو مخالفان خود را پایمال می سازیم.
5
با کمک تو دشمنان را شکست میدهیم
و با نام تو بدخواهان خود را پایمال میکنیم.
6زیرا بر کمان خود اعتماد نمی کنم و شمشیرم مرا نجات نمی دهد،
6
نه تیر و کمان خود توکّل خواهم کرد
و نه به شمشیر خود که مرا نجات دهد؛
7بلکه تو ما را از دست جفاکنندگان ما رهایی می بخشی و دشمنان ما را رسوا می سازی.
7
بلکه تو ما را از دست دشمنانمان رهایی بخشیدی
و بدخواهان ما را شکست دادی.
8تمامی روز بر خدا فخر می نمائیم و نام تو را تا به ابد ستایش می کنیم.
8
ما همیشه به نام خدای خود افتخار خواهیم كرد
و پیوسته سپاسگزار تو خواهیم بود.
9اما حالا تو ما را ترک کرده و رسوا ساخته ای و دیگر لشکرهای ما را همراهی نمی کنی.
9
امّا اکنون ما را ترک کردهای و رسوا ساختهای،
لشکریان ما را کمک نمیکنی.
10ما را از پیش دشمن فرار داده ای و آنانی که از ما نفرت دارند، ما را تاراج می کنند.
10
ما را در مقابل دشمن متواری ساختهای
و آنها دارایی ما را غارت کردهاند.
11ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده ای و ما را در میان امت ها پراگنده ساخته ای.
11
ما را مانند گوسفندان به کشتارگاه فرستادی؛
و در بین اقوام جهان پراکنده ساختی.
12قوم برگزیدۀ خود را ارزان فروختی و از قیمت ایشان سودی نبردی.
12
قوم خود را ارزان فروختی،
آنها برای تو ارزشی نداشتند.
13ما را نزد همسایگان خوار ساخته ای و ما مورد توهین و تمسخر اطرافیان قرار گرفته ایم.
13
نزد همسایگان، ما را خوار و حقیر ساختی.
آنها به ما توهین میکنند و به ما میخندند.
14ما را در میان امت ها ضرب المثل ساخته ای و باعث جنبانیدن سر در میان قوم ها.
14
ما را در میان ملّتهای دیگر انگشتنما ساختهای،
و ما وسیلهٔ خندهٔ آنان گشتهایم.
15رسوایی من همه روزه در نظر من است و خجالت رویم را پوشانیده است،
15
پیوسته بهخاطر اهانت دشمنان
و نفرت بدخواهان خوار و شرمندهام.
16از آواز ملامت کننده و دشنام دهنده، از روی دشمن و انتقام گیرنده.
16
همهٔ اینها بر ما واقع شد،
امّا ما تو را فراموش نکردیم
و پیمانی را که با ما بستهای نشکستیم.
17این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده ایم و پیمانی را که با ما بسته ای نشکسته ایم،
17
از تو دلسرد نشدیم
و از راه تو منحرف نگشتیم.
18دل ما از تو دور نگردیده و پاهای ما از طریق تو منحرف نشده است.
18
امّا تو ما را در بین حیوانات وحشی بدون کمک رها کردی؛
و ما را در تاریکی کامل ترک نمودی.
19هرچند ما را در مکان شغالان کوبیدی و با تاریکی مطلق پوشانیدی.
19
اگر ما نام تو را فراموش میکردیم،
یا دست کمک به سوی خدایان غیر دراز میکردیم،
20اگر ما نام خدای خود را فراموش می کردیم و دست خود را بسوی خدایان غیر دراز می کردیم،
20
البتّه تو میدانستی،
زیرا از اسرار دل مردم آگاهی.
21آیا خدا از این واقف نمی شد؟ زیرا او اسرار قلب را می داند.
21
ما بهخاطر نام تو همیشه با مرگ روبهرو هستیم
و ما را مانند گوسفندانی که در انتظار کشته شدن باشند، به حساب میآورند.
22یقیناً به خاطر تو همواره با مرگ روبرو بوده و مثل گوسفندانی هستیم که منتظر کشته شدن باشند.
22
ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیدهای؟
برخیز و ما را برای همیشه ترک مکن.
23ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده ای؟ برخیز و ما را تا به ابد ترک مکن.
23
چرا خود را از ما پنهان میکنی؟
مصیبت و رنجهای ما را از یاد مبر.
24چرا روی خود را از ما پنهان کرده و ذلت و خواری ما را نادیده می گیری؟
24
دیگر به خاک افتاده، شکست خوردهایم.
برخیز و به کمک ما بیا!
بهخاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.
25زیرا که جان ما بر خاک افتاده و بدن ما به زمین خم شده است.به جهت کمک ما برخیز و به خاطر رحمت خود ما را نجات بخش.
25
برخیز و به کمک ما بیا!
بهخاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.
26به جهت کمک ما برخیز و به خاطر رحمت خود ما را نجات بخش.