¹ای خدا به دعای من گوش بده و وقتیکه به حضور تو زاری می کنم خود را از من پنهان مکن.

¹ خدایا به دعای من گوش بده و وقتی‌که زاری می‌کنم خود را از من پنهان مکن.

²دعای مرا بشنو و مستجاب فرما، زیرا که فکرم پریشان است و ناله می کنم.

² دعای مرا بشنو و مستجاب فرما. از شدّت نگرانی، فکرم پریشان است.

³به سبب آواز دشمن و ظلم شریر. آن ها نسبت به من ظلم نموده و با خشم بر من جفا می کنند.

³ از تهدید دشمنان هراسانم و ظلم مردم ظالم مرا آشفته کرده است. آنها مرا عذاب می‌دهند و از من نفرت دارند.

⁴دل من در اندرونم می لرزد و وحشت مرگ مرا فرا گرفته است.

⁴ دلم افسرده و غمگین است. وحشت مرگ مرا فراگرفته است.

⁵ترس و لرز به من وارد شده و وحشتی هولناک احاطه ام کرده است.

⁵ ترس و وحشت مرا احاطه کرده و از پا انداخته است.

⁶می گویم: «کاش مثل کبوتر بال می داشتم تا پرواز کرده و آرامی می یافتم.

⁶ می‌گویم: «ای کاش مانند کبوتر بال می‌داشتم، پر می‌زدم و به جای آرامی می‌رفتم.

⁷پس به یک جای دوردست رفته و ساکن صحرا می شدم،

⁷ ای کاش به دوردستها پرواز می‌کردم، و خانهٔ خود را در بیابان می‌ساختم،

⁸و بسوی پناهگاهی می شتافتم تا از باد تُند و طوفان شدید در امان باشم.»

⁸ پناهگاهی می‌جُستم و از توفان بلا در امان می‌ماندم.»

⁹ای خداوند شریران را چنان سراسیمه گردان که زبان یکدیگر را نفهمند، زیرا در شهر ظلم و جنگ می بینم.

⁹ خداوندا، زبان شریران را مغشوش گردان، زیرا آنها شهر را به آشوب کشیده‌اند.

¹⁰شب و روز دیوارهایش را دور می زنند و شرارت و مزاحمت در شهر است.

¹⁰ شب و روز دیوارهای شهر را دور می‌زنند و جنایت و فساد می‌آفرینند.

¹¹فسق و فساد در میان آن است و جور و خیانت از کوچه هایش دور نمی شود.

¹¹ فساد و شرارت همه‌جا را فراگرفته و خیابانهای شهر پُر از فریب و نیرنگ است.

¹²اگر دشمن مرا ملامت می نمود، تحمل می کردم و یا اگر خصم من بر من سرافرازی می نمود، خود را از وی پنهان می ساختم،

¹² اگر دشمن به من توهین می‌کرد، آن را تحمّل می‌کردم و یا اگر رقیب من به ضد من برخاسته بود، خود را پنهان می‌نمودم.

¹³اما تو بودی ای مرد نظیر من! ای یار خالص و دوست صدیق من.

¹³ امّا این تو هستی، شریک و همکار و دوست نزدیک من.

¹⁴که صحبتهای شیرین با هم می کردیم و یکجا در جمع مردم به عبادتگاه می رفتیم.

¹⁴ ما با هم گفت‌وگوهای شیرین داشتیم و با یکدیگر برای عبادت به معبد بزرگ می‌رفتیم.

¹⁵مرگ ناگهانی بر ایشان آید و زنده بگور فرو روند، زیرا شرارت در خانه های ایشان و در میان ایشان است.

¹⁵ مرگ ناگهانی نصیبشان شود، زنده به گور شوند، زیرا دلها و خانه‌های آنان پُر از شرارت و جنایت است.

¹⁶اما من نزد خدا فریاد می کنم و خداوند مرا نجات می دهد.

¹⁶ امّا من از خداوند، خدای خود یاری می‌‌‌‌خواهم و او مرا رهایی خواهد داد.

¹⁷شامگاهان و صبح و ظهر شکایت و ناله را سر می دهم و او آواز مرا می شنود.

¹⁷ صبح و ظهر و شب به درگاه خدا ناله می‌کنم و او دعای مرا مستجاب خواهد کرد.

¹⁸جانم را از جنگی که بر من شده بود به سلامتی فدیه داده است، زیرا مخالفان من بسیار اند.

¹⁸ وقتی با دشمنان بسیار در میدان جنگ نبرد می‌کنم، او مرا با پیروزی بسلامت بازمی‌گرداند.

¹⁹خدا که پادشاه ازلی است می شنود و آن ها را شکست می دهد، زیرا که ایشان اصلاح ناپذیر بوده و از خدا نمی ترسند.

¹⁹ خدا که پادشاه ازلی است، مرا خواهد شنید و آنها را سرکوب خواهد كرد، زیرا آنها از او نمی‌ترسند و راه خود را تغییر نمی‌دهند.

²⁰دست خود را بر صلح اندیشان خویش دراز کرده و عهد خویش را شکسته است.

²⁰ دوست سابق من، دست خود را علیه دوستانش بلند کرده و پیمان خود را شکسته است.

²¹سخنان چرب و نرم در زبانش، لیکن جنگ در باطن او است. حرفهایش چرب تر از روغن، ولی مثل شمشیر تیز و بُران اند.

²¹ سخنان چرب و نرم می‌زند، امّا در باطن از من نفرت دارد. حرفهایش در ظاهر بسیار شیرین، امّا مانند شمشیر تیز و کُشنده است.

²²بار تمام تشویش های خود را به خداوند بسپار و او از تو حمایت می کند. او هرگز نمی گذارد که شخص عادل بیفتد.تو ای خدا، مردمان خونریز و حیله گر را به قعر گودال نیستی سرنگون کن و عمر ایشان را کوتاه ساز. لیکن من بر تو توکل می کنم.

²² مشکلات خود را به خداوند بسپار و او آنها را برایت حل خواهد کرد، او هرگز نمی‌گذارد که اشخاص وفادار شکست بخورند. امّا تو ای خدا، این آدمهای قاتل و حیله‌گر را پیش از وقت به گور خواهی فرستاد، قبل از اینکه نیمی از عمرشان را سپری کنند. امّا من بر تو توکّل می‌کنم.

²³تو ای خدا، مردمان خونریز و حیله گر را به قعر گودال نیستی سرنگون کن و عمر ایشان را کوتاه ساز. لیکن من بر تو توکل می کنم.

²³ امّا تو ای خدا، این آدمهای قاتل و حیله‌گر را پیش از وقت به گور خواهی فرستاد، قبل از اینکه نیمی از عمرشان را سپری کنند. امّا من بر تو توکّل می‌کنم.