¹یقیناً که خدا برای اسرائیل نیکوست، او برای آنانی که پاک دل هستند نیکوست.

¹ به راستی خدا برای قوم اسرائیل و همهٔ کسانی‌که دل پاک دارند، نیکوست.

²اما من، نزدیک بود که پاهایم از راه منحرف شود و قدم هایم لغزش خورد،

² امّا من، نزدیک بود ایمان خود را از دست بدهم و از راه راست منحرف شوم.

³زیرا بر اشخاص متکبر و شریر حسد بردم وقتی سلامتی شان را دیدم.

³ زیرا از دیدن موفقیّت اشخاص متکبّر و شریر حسد می‌‌ورزیدم.

⁴آن ها تا زمان مرگ با هیچ تکلیفی درگیر نشده و قوی و سالم بوده اند.

⁴ زیرا که زحمت نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

⁵مثل مردم دیگر در زحمت نیستند و مانند اشخاص دیگر با سختی روبرو نشده اند.

⁵ مانند دیگران رنج و زحمت نمی‌کشند و گرفتاری‌های دیگران را هم ندارند.

⁶بنابراین گردن ایشان با غرور آراسته است و ظلم مثل لباس آن ها را می پوشاند.

⁶ بنابراین به غرور آراسته‌اند، و به خشونت ملبّس شده‌اند.

⁷چشمان شان به خاطر چاقی آن ها نزدیک است که از حدقه بیرون رود و به نسبت خیالات دل خود همیشه بلند پروازی می کنند.

⁷ دلهایشان پُر از شرارت است و افکار شرارت‌آمیز در سر خود می‌پرورانند.

⁸مردم را تحقیر می کنند، حرفهای بد می زنند و سخنان ظلم آمیز را مغرورانه بر زبان می آورند.

⁸ مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای زشت می‌زنند. متکبّرند و در پی آزار دیگران هستند.

⁹دهان شان بر ضد آسمان باز است و زبان شان در جهان گردش می کند.

⁹ حرفهای کفرآمیز به ضد خدا می‌زنند، و با گستاخی بر مردم حکمرانی می‌کنند.

¹⁰قوم برگزیدۀ خدا هم بدنبال آن ها می روند و آب های فراوان به ایشان نوشانیده می شود.

¹⁰ بنابراین حتّی قوم خدا از آنها پیروی می‌کنند و آنها را می‌ستایند.

¹¹حتی می گویند: «خدا چگونه بداند و آیا خدای متعال علم دارد؟»

¹¹ آنها می‌گویند: «خدا نمی‌‌داند. خدای متعال از کارهای ما باخبر نمی‌شود.»

¹²مردمان بدکار را ببینید، زندگی آرام دارند و ثروت شان روز بروز زیادتر می شود.

¹² مردمان شریر را ببینید! آنها زندگی راحتی دارند و ثروتشان روز به روز زیادتر می‌شود.

¹³پس آیا من بیهوده دل خود را پاک ساخته و دستهای خود را از گناه دور داشته ام؟

¹³ من بیهوده خود را پاک نگه داشته و از گناه دوری می‌کنم.

¹⁴تمام روز در زحمت بوده و هر صبح تنبیه می گردم.

¹⁴ صبح تا شب در زحمت و محنت به سر می‌برم و هر روز سرزنش می‌شوم.

¹⁵اگر من واقعاً آن حرفها را می زدم، البته در برابر قوم برگزیدۀ تو خیانتکار محسوب می شدم.

¹⁵ اگر من آن حرفها را زده بودم، در مقابل قوم تو خیانتکار محسوب می‌شدم.

¹⁶چون فکر کردم که این را بفهمم، در نظرم دشوار آمد.

¹⁶ من کوشش کردم که این موضوع را بفهمم، امّا فکرم به جایی نرسید.

¹⁷تا که به قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه دانستم که عاقبت و سرنوشت بدکاران چه است.

¹⁷ تا آن که به معبد بزرگ تو رفتم، آنگاه فهمیدم که چه سرنوشت بدی در انتظار شریران است.

¹⁸تو آن ها را در جاهای لغزنده قرار داده ای تا در ویرانی سقوط کنند.

¹⁸ تو آنها را در پرتگاهی لغزنده قرار خواهی داد تا بیفتند و نابود شوند.

¹⁹آن ها ناگهان به هلاکت رسیده و تباه می شوند. عاقبتِ زندگی آن ها ترس آور و وحشتناک است.

¹⁹ آنها در لحظه‌ای نابود می‌گردند و عاقبتی هولناک خواهند داشت.

²⁰همان طوریکه خوابِ انسان بعد از بیدار شدن محو می گردد، همچنین تو ای خداوند وقتی برخیزی، تصورات آن ها را ناچیز می شماری.

²⁰ آنها مانند خوابی هستند که صبح فراموش می‌شود. هنگامی‌که تو ای خداوند برخیزی آنان محو می‌گردند.

²¹در آن وقت که دل من تلخ شده و در باطن خود دل ریش بودم،

²¹ زمانی که روح من افسرده و دلم شکسته بود،

²²همچو یک جاهل و بی معرفت و مثل یک حیوان نزد تو گردیدم.

²² احمق و نادان بودم و در حضور تو مانند حیوانی بی‌شعور رفتار کردم!

²³با وصف این همه من دایماً با تو هستم و تو دست مرا گرفته ای.

²³ با این وجود، همیشه به تو نزدیک بودم و تو پیوسته دست مرا گرفته‌ای.

²⁴موافق صلاحدید خود مرا هدایت می کنی و بعد مرا در حضور پُر جلال خود می رسانی.

²⁴ تو مرا طبق خواست خود هدایت می‌کنی، و سرانجام مرا با احترام در پیشگاه خود می‌پذیری.

²⁵کیست برای من در آسمان؟ غیر از تو هیچ چیزی را در زمین نیز نمی خواهم.

²⁵ در آسمان غیراز تو کسی را ندارم و بر روی زمین هم جز تو، چیزی نمی‌خواهم.

²⁶هر چند بدنم فرسوده و دلم ضعیف گردد، اما خدا صخرۀ دلم و تا ابد همه چیز من است.

²⁶ هر چند بدنم فرسوده و فکرم ضعیف گردد، امّا خداوند قوّت قلب و همه‌چیز من است.

²⁷کسانی که از تو دورند، هلاک می گردند و آنانی را که به تو بی وفایی و خیانت می کنند، نابود خواهی ساخت.اما من، چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال توکل کرده ام تا همۀ کارهای او را بیان کنم.

²⁷ کسانی‌که از تو دور می‌شوند، هلاک خواهند گردید. آنهایی را که به تو وفادار نیستند، نابود خواهی كرد. امّا برای من چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال پناه می‌برم و تمام کارهای او را اعلام می‌کنم.

²⁸اما من، چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال توکل کرده ام تا همۀ کارهای او را بیان کنم.

²⁸ امّا برای من چقدر خوب است که همیشه به خدا نزدیک باشم. به خداوند متعال پناه می‌برم و تمام کارهای او را اعلام می‌کنم.