¹ای خداوند، خدای ما! چه پُر شکوه است نام تو در تمامی زمین و جلال تو مافوق آسمان ها است.

¹ ای خداوند، خداوند ما! چه پرشکوه است نام تو در سراسر جهان! و جلال تو برتر است از آسمانها.

²حمد و ستایش را از زبان کودکان و اطفال شیرخوار به سبب دشمنان برقرار نمودی تا دشمن و انتقام گیرنده را خاموش گردانی.

² کودکان و شیرخوارگان شكوه تو را می‌سرایند. تو دشمنان و انتقام گیرندگان را ساکت می‌کنی، و از دشمنی آنان در امان هستی!

³وقتی به آسمان تو می نگرم که صنعت انگشتهای توست و به ماه و ستارگانی که آفریده ای،

³ هنگامی‌که به آسمان نگاه می‌کنم که تو آن را آفریده‌ای، و به ماه و ستارگانی که تو در آن قرار داده‌ای،

⁴پس انسان چیست که او را به یاد آوری و بنی آدم که از او دلجویی نمایی؟

⁴ انسان چیست که به او می‌اندیشی، و به او چنین توجّه می‌نمایی؟

⁵او را اندکی پائینتر از خود ساختی و تاج عزت و افتخار را بر سرش گذاشتی.

⁵ او را اندکی پایین‌تر از خود آفریدی و تاج جلال و افتخار را بر سر او نهادی.

⁶او را بر کارهای دست خود منصوب کرده و همه چیز را زیر پای وی قرار دادی.

⁶ او را اشرف مخلوقات نهادی؛ و اختیار همه‌چیز را به دست او سپردی:

⁷گوسفندان و گاوان و حیوانات وحشی را،

⁷ گوسفندان و گاوان و حیوانات وحشی،

⁸مرغان هوا و ماهیان دریا را و همه جانورانی که در آب زندگی می کنند.ای خداوند، خدای ما! چه پُر شکوه است نام تو در تمامی زمین!

⁸ مرغان هوا، ماهیان دریا، و همهٔ جانوران آبزی را. ای خداوند، خداوند ما! چه مجید است نام تو در سراسر جهان.

⁹ای خداوند، خدای ما! چه پُر شکوه است نام تو در تمامی زمین!

⁹ ای خداوند، خداوند ما! چه مجید است نام تو در سراسر جهان.