1ای چوپانِ اسرائیل بشنو! ای که قبیلۀ یوسف را مانند گلۀ گوسفند راهنمائی می کنی! ای که بر فراز کروبیان یعنی فرشتگانِ مقرب، جلوس فرموده ای، در جلال و شکوه، خود را نمایان کن!
1
ای شبان اسرائیل به ما گوش بده.
ای که طایفهٔ یوسف را همانند گلّهٔ گوسفند راهنمایی میکنی
و بر بالای فرشتگان نگهبان جلوس نمودهای، تجلّی فرما.
2حضور خود را به قبایل افرایم، بنیامین و مَنَسّی بنما، قدرتت را آشکار کن و برای نجات ما بیا.
2
قدرت خود را بر طایفههای افرایم،
بنیامین و منسی نمایان ساز
و ما را نجات بده.
3ای خدا ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.
3
خدایا، ما را بازآور.
بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.
4ای خداوند، خدای قادر مطلق، تا به کی بر قوم برگزیدۀ خویش غضبناک خواهی بود و دعای بندگانت را نمی شنوی؟
4
ای خداوند متعال، تا به کی بر قوم خود غضبناک خواهی بود
و دعای ما را مستجاب نخواهی کرد؟
5خوراک ایشان را اشک و اندوه ساختی و جام لبریز سرشک را به آن ها نوشانیدی.
5
غم و غصّه را خوراک ما ساختی
و جام ما را از اشک لبریز گرداندی.
6ما را مورد تمسخر همسایگان ما ساخته ای و دشمنان ما به ما می خندند.
6
سرزمین ما را میدان تاخت و تاز همسایگان ما کردی
و دشمنان ما، ما را مسخره میکنند.
7ای خدای قادر مطلق، ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.
7
ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور.
بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.
8تو قوم برگزیده ات را همچون تاکِ انگوری از مصر بیرون آوردی، امت ها را بیرون راندی و در جای ایشان آنرا غرس نمودی.
8
تو ما را مانند درخت مو از مصر بیرون آوردی
و در سرزمین کنعان نشاندی و مردمی را که در آن سرزمین بودند، از آنجا بیرون راندی.
9اطراف آنرا وسعت دادی، پس خوب ریشه دوانیده و زمین را پُر ساخت.
9
آنجا را پاک کردی
و قوم تو در آنجا ریشه دوانیده، سراسر آن سرزمین را پُر ساختند.
10کوهها به سایۀ آن پوشانیده شد و سروهای آزاد تو با شاخه هایش.
10
کوهها را با سایهٔ خود پوشاندند
و با شاخههای خویش درختان سرو را دربر گرفتند.
11شاخه های خود را تا به بحر و تا دریای فرات پهن نمود.
11
شاخههای خود را تا سواحل دریای مدیترانه از یک سو
و تا رود فرات از سوی دیگر گستردند.
12پس چرا دیوارهایش را شکسته ای که هر رهگذری آن را می چیند؟
12
پس چرا دیوارهای آن را فرو ریختی،
تا هر رهگذری میوههای آن را بچیند؟
13گرازهای جنگل آن را ویران می کنند و حیوانات صحرا آنرا می خورند.
13
گرازها آن را پایمال کنند
و حیوانات وحشی آن را بخورند.
14ای خدای قادر مطلق، بسوی ما برگرد، از آسمان نظر انداز و ببین و از این تاک تفقد نما،
14
ای خدای لشکرها، به سوی ما بازگرد،
از آسمان نگاه کن و ببین،
و بر این درخت مو توجّه فرما.
15از این نهالی که دست راست تو نشانده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساخته ای!
15
بیا و این تاکی را که خودت نشاندی، حفظ کن،
این تاکی که آن را تنومند نمودی.
16چون مثل هیزم در آتش سوخته شده و از خشم روی تو تباه گردیده اند!
16
دشمنان ما، آن را آتش زدند و ویران کردند،
پس آنها را به غضب خود گرفتار کن و از بین ببر.
17پس دست تو بر مرد دست راست تو باشد و بر پسر انسان که او را برای خود قوی ساخته ای.
17
امّا از قومی که خودت برگزیدهای و قدرت بخشیدهای
حمایت کن و محافظت فرما.
18آنگاه هیچگاهی از تو رو بر نخواهیم گشتاند. ما را زنده نگهدار تا نام تو را بخوانیم.ای خداوند، خدای قادر مطلق، ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.
18
ما هرگز دوباره از تو روی بر نمیتابیم،
ما را زنده نگهدار و ما تو را ستایش خواهیم كرد.
ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور.
بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.
19ای خداوند، خدای قادر مطلق، ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.
19
ای خدای متعال، ما را به پیشگاه خود بازآور.
بر ما رحم فرما و ما را نجات بده.