1فریاد خوشی را سر دهید برای خدایی که قوّت ماست و آواز شادمانی را برای خدای یعقوب!
1
برای خدایی که قوّت ماست، سرود شادی بسرایید
و برای خدای یعقوب آواز شادمانی سر دهید.
2سرود بسرائید و دایره را به صدا آورید و آهنگی دلنواز با چنگ و رباب بنوازید.
2
دف را بیاورید و با بربط
و رباب سرود بخوانید.
3با نوای شیپور، ماه نو، شب چهارده و عیدها را تجلیل کنید،
3
شیپور را در روزهای عید به صدا درآورید،
در ماه نو و زمانی كه ماه كامل است.
4زیرا که این فریضه ای است در اسرائیل و فرمانی است از جانب خدای یعقوب.
4
زیرا این رسمی است برای اسرائیل
و دستوری است از جانب خدای یعقوب،
5این را شهادتی تعیین فرمود بر یوسف، هنگامیکه بر ضد مصر بیرون رفت. در آنجا آوازی را به زبانی ناآشنا شنیدم که می گفت:
5
آن را به مردم اسرائیل داد،
هنگامیکه از مصر بیرون رفتند.
صدای ناآشنایی به گوشم می‌رسد که می‌گوید:
6«من بار سنگین را از دوش او برداشتم و دستهای او را از کارهای شاقه آزاد کردم.
6
«بار سنگین را از دوشتان برداشتم
و دستهایتان را از حمل سبدها آزاد نمودم.
7در هنگام سختی استدعا نمودی و تو را رهانیدم. از میان رعد و برق تو را اجابت کرده و در کنار آب مریبه آزمایش نمودم.»
7
هنگامیکه در سختی بودید و به من روی آوردید،
من شما را نجات دادم. از میان رعد تو را اجابت کردم،
و در کنار چشمههای مریبا شما را آزمایش نمودم.
8«ای قوم برگزیدۀ من بشنو، به تو هوشدار می دهم. ای اسرائیل، کاش به من گوش دهی!
8
ای قوم من، به هشدار من توجّه کنید؛ ای بنی‌اسرائیل،
از شما می‌‌‌‌خواهم که به من گوش دهید.
9در میان تو خدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.
9
شما هرگز نباید خدای دیگری را بپرستید و به خدای بیگانه سجده کنید.
10من خداوند، خدای تو هستم که تو را از زمین مصر برآوردم. دهان خود را باز کن و آن را پُر خواهم ساخت.
10
من خداوند، خدای شما هستم،
که شما را از مصر خارج کردم.
دهان خود را باز کنید و شما را سیر خواهم کرد.
11اما قوم برگزیدۀ من سخن مرا نشنیدند و اسرائیل از من اطاعت نکرد.
11
«امّا قوم من به سخنان من گوش ندادند
و بنی‌اسرائیل از من اطاعت نکردند.
12بنابران آن ها را به سختیِ دل شان ترک کردم تا خواهشهای نفس خود را دنبال کنند.
12
بنابراین آنها را به حال خودشان گذاشتم
تا خواهشهای خود را بجا آورند.
13ای کاش قوم برگزیده ام به من گوش می دادند و اسرائیل در طریق های من روان می بود.
13
ای کاش قوم من به من گوش می‌دادند
و بنی‌اسرائیل از من اطاعت می‌کردند.
14آنگاه دشمنان شان را بزودی شکست می دادم و دست خود را بر ضد مخالفان آن ها بر می گردانیدم.
14
آنگاه بزودی دشمنانشان را سرکوب می‌نمودم
و مخالفان آنها را مجازات می‌کردم.
15آنانی که از خداوند نفرت دارند با ترس در برابر او تعظیم می کردند و گرفتار مجازات ابدی می شدند.اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»
15
آنهایی که از خداوند نفرت دارند، با ترس در برابر او تعظیم می‌کردند
و گرفتار مجازات ابدی می‌شدند.
امّا شما را با بهترین گندم خوراک می‌دادم
و با عسل وحشی سیر می‌گردانیدم.»
16اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»
16
امّا شما را با بهترین گندم خوراک می‌دادم
و با عسل وحشی سیر می‌گردانیدم.»