¹خداوند شهر خود را که اساس آن در کوههای مقدس می باشد، بنا کرده است.

¹ خداوند شهر خود را بر کوه مقدّس بنا کرد.

²او دروازه های سهیون را بیشتر از همه شهرهای دیگر یعقوب دوست دارد.

² شهر اورشلیم را زیادتر از تمام شهرهای اسرائیل دوست دارد.

³ای شهر خدا، با شکوهمندی دربارۀ تو گفته می شود:

³ ای شهر خدا، به چیزهای عالی که او دربارهٔ تو می‌گوید گوش کن.

⁴«مصر و بابل جزء اقوامی هستند که مرا می شناسند. مردمان فلسطین، صور و حبشه را در زمرۀ باشندگان سهیون می شمارم.»

⁴ مصر و بابل جزو ممالکی هستند که مرا می‌شناسند و مردمان فلسطین، صور و حبشه را جزو ساکنان اورشلیم به حساب می‌آورم.

⁵دربارۀ سهیون گفته خواهد شد که زادگاه همگان می باشد. خود خدای متعال آنرا استوار می سازد.

⁵ دربارهٔ صهیون گفته می‌شود که تمام اقوام جهان به آن تعلّق دارند و خدای قادر مطلق آن را نیرومند می‌گرداند.

⁶هنگامیکه خداوند نامهای اقوام جهان را ثبت نماید، آن ها را به سهیون نسبت می دهد.آنگاه خوانندگان و نوازندگان این سرود را می خوانند: «جمیع چشمه های من در تو است.»

⁶ خداوند آمار تمام مردم را تهیّه می‌کند و همهٔ آنها را اهل اورشلیم می‌شمارد. آنها رقص‌کنان می‌خوانند و می‌گویند که صهیون سرچشمهٔ همهٔ برکات است.

⁷آنگاه خوانندگان و نوازندگان این سرود را می خوانند: «جمیع چشمه های من در تو است.»

⁷ آنها رقص‌کنان می‌خوانند و می‌گویند که صهیون سرچشمهٔ همهٔ برکات است.