¹آنگاه اَلیفاز تَیمانی جواب داد:

¹Então respondeu Elifaz, o temanita:

²«ایوب، شخص عاقلی مثل تو نباید سخن احمقانه بگوید. کلام تو پوچ و مثل باد هوا است.

²Porventura responderá o sábio com ciência de vento? E encherá do vento oriental o seu ventre,

³با این گونه سخنان بی معنی نمی توانی از خود دفاع کنی.

³argüindo com palavras que de nada servem, ou com razões com que ele nada aproveita?

⁴تو از خدا نمی ترسی و به او احترام نداری.

⁴Na verdade tu destróis a reverência, e impedes a meditação diante de Deus.

⁵حرفهائی که می زنی گناهانت را آشکار می کنند و با حیله و نیرنگ صحبت می کنی.

⁵Pois a tua iniqüidade ensina a tua boca, e escolhes a língua dos astutos.

⁶حرف زبانت ترا محکوم می کند و علیه تو شهادت می دهد.

⁶A tua própria boca te condena, e não eu; e os teus lábios testificam contra ti.

⁷آیا فکر می کنی اولین انسانی که بدنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیشتر از کوهها بوجود آمده ای؟

⁷És tu o primeiro homem que nasceu? Ou foste dado � luz antes dos outeiros?

⁸آیا تو از نقشۀ مخفی خدا آگاه بوده ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

⁸Ou ouviste o secreto conselho de Deus? E a ti só reservas a sabedoria?

⁹هر چیزی را که تو می دانی ما هم می دانیم و چیزهائی را که تو می فهمی برای ما هم واضح و روشن است.

⁹Que sabes tu, que nós não saibamos; que entendes, que não haja em nós?

¹⁰ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سن شان زیادتر از سن پدر تو است، آموختیم.

¹⁰Conosco estão os encanecidos e idosos, mais idosos do que teu pai.

¹¹خدا به تو تسلی می بخشد و تو آنرا رد می کنی. ما از طرف خدا با ملایمت با تو حرف زدیم،

¹¹Porventura fazes pouco caso das consolações de Deus, ou da palavra que te trata benignamente?

¹²اما تو به هیجان آمده ای و از چشمانت خشم و غضب شراره می زند.

¹²Por que te arrebata o teu coração, e por que flamejam os teus olhos,

¹³تو با این حرفهایت نشان می دهی که برضد خدا هستی.

¹³de modo que voltas contra Deus o teú espírito, e deixas sair tais palavras da tua boca?

¹⁴آیا یک انسان فانی می تواند واقعاً نیک و پاک باشد و عادل شمرده شود؟

¹⁴Que é o homem, para que seja puro? E o que nasce da mulher, para que fique justo?

¹⁵خدا حتی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی کند و آسمان ها نیز در نظر او پاک نیستند،

¹⁵Eis que Deus não confia nos seus santos, e nem o céu é puro aos seus olhos;

¹⁶چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می نوشد.

¹⁶quanto menos o homem abominável e corrupto, que bebe a iniqüidade como a água?

¹⁷حالا به من گوش بده تا آنچه را که می دانم به تو بیان کنم.

¹⁷Escuta-me e to mostrarei; contar-te-ei o que tenho visto

¹⁸اینها حقایقی اند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که پدران شان بی کم و کاست به آن ها آشکار ساختند.

¹⁸(o que os sábios têm anunciado e seus pais não o ocultaram;

¹⁹در آن وقت در سرزمین شان بیگانه ای نبود که آن ها را از راه راست خدا منحرف کند.

¹⁹aos quais somente era dada a terra, não havendo estranho algum passado por entre eles);

²⁰شخص شریر که به دیگران ظلم می کند در سراسر عمر خود درد و رنج می بیند.

²⁰Todos os dias passa o ímpio em angústia, sim, todos os anos que estão reservados para o opressor.

²¹صداهای ترسناک در گوشش طنین می اندازد. در وقتیکه فکر می کند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملۀ غارتگران قرار می گیرد.

²¹O sonido de terrores está nos seus ouvidos; na prosperidade lhe sobrevém o assolador.

²²امید فرار از تاریکی برایش نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می شود.

²²Ele não crê que tornará das trevas, mas que o espera a espada.

²³در دیار بیگانگان برای یک لقمه نان آواره می گردد و می داند آیندۀ تاریک در پیشرو دارد.

²³Anda vagueando em busca de pão, dizendo: Onde está? Bem sabe que o dia das trevas lhe está perto, � mão.

²⁴مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد، او را به وحشت می اندازد،

²⁴Amedrontam-no a angústia e a tribulação; prevalecem contra ele, como um rei preparado para a peleja.

²⁵زیرا دست خود را بر ضد خدا دراز کرده است و با قادر مطلق می جنگد.

²⁵Porque estendeu a sua mão contra Deus, e contra o Todo-Poderoso se porta com soberba;

²⁶با گستاخی سپر خود را به دست گرفته به او حمله می کند.

²⁶arremete contra ele com dura cerviz, e com as saliências do seu escudo;

²⁷او هرچند آرام و از مال دنیا بی نیاز باشد،

²⁷porquanto cobriu o seu rosto com a sua gordura, e criou carne gorda nas ilhargas;

²⁸اما سرانجام در شهرهای ویران و خانه های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، بسر می برد.

²⁸e habitou em cidades assoladas, em casas em que ninguem deveria morar, que estavam a ponto de tornar-se em montões de ruínas;

²⁹ثروتش برباد می شود و چیزی برایش باقی نمی ماند.

²⁹não se enriquecerá, nem subsistirá a sua fazenda, nem se estenderão pela terra as suas possessões.

³⁰از تاریکی فرار کرده نمی تواند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخهایش بسوزند و شگوفه هایش دستخوش باد شوند، دارو ندار خود را از دست می دهد.

³⁰Não escapará das trevas; a chama do fogo secará os seus ramos, e ao sopro da boca de Deus desaparecerá.

³¹انسان نباید به چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب بدهد، زیرا این کار فایده ای ندارد

³¹Não confie na vaidade, enganando-se a si mesmo; pois a vaidade será a sua recompensa.

³²و پیش از آنکه چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می شود که اتکاء به چیزهای فانی بیهوده است.

³²Antes do seu dia se cumprirá, e o seu ramo não reverdecerá.

³³مثل تاک که انگورهای غوره اش پیش از پخته شدن بریزند و مانند درخت زیتون که شگوفه هایش بتکند، بی ثمر می گردند.

³³Sacudirá as suas uvas verdes, como a vide, e deixará cair a sua flor como a oliveira.

³⁴اشخاص بی خدا، بی اولاد می شوند و خانۀ رشوه خواران در آتش می سوزد.آن ها برای شرارت نقشه می کشند و دلهای شان پُر از مکر و حیله است.»

³⁴Pois a assembléia dos ímpios é estéril, e o fogo consumirá as tendas do suborno.

³⁵آن ها برای شرارت نقشه می کشند و دلهای شان پُر از مکر و حیله است.»

³⁵Concebem a malícia, e dão � luz a iniqüidade, e o seu coração prepara enganos.