¹ای خدا، تو ما را دور انداخته و پراگنده ساختی! خشمگین بودی، حال بسوی ما برگرد!

¹Ó Deus, tu nos rejeitaste, tu nos esmagaste, tu tens estado indignado; oh, restabelece-nos.

²تو زمین را به لرزه آوردی و آن را شگافتی. شکستگی هایش را درست کن، زیرا لرزان گردیده است.

²Abalaste a terra, e a fendeste; sara as suas fendas, pois ela treme.

³مشکلات زیادی را به قوم برگزیده ات نشان داده و شراب سرگردانی را به ما نوشانیدی.

³Ao teu povo fizeste ver duras coisas; fizeste-nos beber o vinho de aturdimento.

⁴عَلَمی به آنهائی که از تو می ترسند دادی تا آنرا برای راستی برافرازند.

⁴Deste um estandarte aos que te temem, para o qual possam fugir de diante do arco.

⁵تا محبوبان تو نجات یابند. به دست راست خود نجات ده و ما را مستجاب فرما.

⁵Para que os teus amados sejam livres, salva-nos com a tua destra, e responde-nos.

⁶خدا در قدوسیت خود سخن گفته است: «با خوشی فراوان شهر شکیم را تقسیم می کنم و وادی سوکوت را اندازه گیری می کنم.

⁶Deus falou na sua santidade: Eu exultarei; repartirei Siquém e medirei o vale de Sucote.

⁷سرزمین جلعاد و مَنَسّی به من تعلق دارد. افرایم کلاهخود سر من و یهودا عصای سلطنت من است.

⁷Meu é Gileade, e meu é Manassés; Efraim é o meu capacete; Judá é o meu cetro.

⁸سرزمین موآب را ظرف طهارت می گردانم، بر ادوم کفش خود را می اندازم و بر فلسطین فریاد پیروزی بر می آورم.»

⁸Moabe é a minha bacia de lavar; sobre Edom lançarei o meu sapato; sobre a Filístia darei o brado de vitória.

⁹کیست که مرا به شهر حصار دار ببرد؟ و کیست که مرا به ادوم راهنمائی کند؟

⁹Quem me conduzirá � cidade forte? Quem me guiará até Edom?

¹⁰مگر نه تو ای خدا که ما را دور انداخته و با لشکرهای ما نرفتی؟

¹⁰Não nos rejeitaste, ó Deus? e tu, ó Deus, não deixaste de sair com os nossos exércitos?

¹¹مرا در مقابل دشمن کمک فرما، زیرا معاونت از طرف انسان باطل است.با کمک خدا پیروزی نصیب ما است و او دشمنان ما را پایمال می سازد.

¹¹Dá-nos auxílio contra o adversário, pois vão é o socorro da parte do homem.

¹²با کمک خدا پیروزی نصیب ما است و او دشمنان ما را پایمال می سازد.

¹²Em Deus faremos proezas; porque é ele quem calcará aos pés os nossos inimigos.