¹ای چوپانِ اسرائیل بشنو! ای که قبیلۀ یوسف را مانند گلۀ گوسفند راهنمائی می کنی! ای که بر فراز کروبیان یعنی فرشتگانِ مقرب، جلوس فرموده ای، در جلال و شکوه، خود را نمایان کن!

¹Ó pastor de Israel, dá ouvidos; tu, que guias a José como a um rebanho, que estás entronizado sobre os querubins, resplandece.

²حضور خود را به قبایل افرایم، بنیامین و مَنَسّی بنما، قدرتت را آشکار کن و برای نجات ما بیا.

²Perante Efraim, Benjamim e Manassés, desperta o teu poder, e vem salvar-nos.

³ای خدا ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.

³Reabilita-nos, ó Deus; faze resplandecer o teu rosto, para que sejamos salvos.

⁴ای خداوند، خدای قادر مطلق، تا به کی بر قوم برگزیدۀ خویش غضبناک خواهی بود و دعای بندگانت را نمی شنوی؟

⁴Ó Senhor Deus dos exércitos, até quando te indignarás contra a oração do teu povo?

⁵خوراک ایشان را اشک و اندوه ساختی و جام لبریز سرشک را به آن ها نوشانیدی.

⁵Tu os alimentaste com pão de lágrimas, e lhes deste a beber lágrimas em abundância.

⁶ما را مورد تمسخر همسایگان ما ساخته ای و دشمنان ما به ما می خندند.

⁶Tu nos fazes objeto de escárnio entre os nossos vizinhos; e os nossos inimigos zombam de nós entre si.

⁷ای خدای قادر مطلق، ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.

⁷Reabilita-nos, ó Deus dos exércitos; faze resplandecer o teu rosto, para que sejamos salvos.

⁸تو قوم برگزیده ات را همچون تاکِ انگوری از مصر بیرون آوردی، امت ها را بیرون راندی و در جای ایشان آنرا غرس نمودی.

⁸Trouxeste do Egito uma videira; lançaste fora as nações, e a plantaste.

⁹اطراف آنرا وسعت دادی، پس خوب ریشه دوانیده و زمین را پُر ساخت.

⁹Preparaste-lhe lugar; e ela deitou profundas raízes, e encheu a terra.

¹⁰کوهها به سایۀ آن پوشانیده شد و سروهای آزاد تو با شاخه هایش.

¹⁰Os montes cobriram-se com a sua sombra, e os cedros de Deus com os seus ramos.

¹¹شاخه های خود را تا به بحر و تا دریای فرات پهن نمود.

¹¹Ela estendeu a sua ramagem até o mar, e os seus rebentos até o Rio.

¹²پس چرا دیوارهایش را شکسته ای که هر رهگذری آن را می چیند؟

¹²Por que lhe derrubaste as cercas, de modo que a vindimam todos os que passam pelo caminho?

¹³گرازهای جنگل آن را ویران می کنند و حیوانات صحرا آنرا می خورند.

¹³O javali da selva a devasta, e as feras do campo alimentam-se dela.

¹⁴ای خدای قادر مطلق، بسوی ما برگرد، از آسمان نظر انداز و ببین و از این تاک تفقد نما،

¹⁴Ó Deus dos exércitos, volta-te, nós te rogamos; atende do céu, e vê, e visita esta videira,

¹⁵از این نهالی که دست راست تو نشانده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساخته ای!

¹⁵a videira que a tua destra plantou, e o sarmento que fortificaste para ti.

¹⁶چون مثل هیزم در آتش سوخته شده و از خشم روی تو تباه گردیده اند!

¹⁶Está queimada pelo fogo, está cortada; eles perecem pela repreensão do teu rosto.

¹⁷پس دست تو بر مرد دست راست تو باشد و بر پسر انسان که او را برای خود قوی ساخته ای.

¹⁷Seja a tua mão sobre o varão da tua destra, sobre o filho do homem que fortificaste para ti.

¹⁸آنگاه هیچگاهی از تو رو بر نخواهیم گشتاند. ما را زنده نگهدار تا نام تو را بخوانیم.ای خداوند، خدای قادر مطلق، ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.

¹⁸E não nos afastaremos de ti; vivifica-nos, e nós invocaremos o teu nome.

¹⁹ای خداوند، خدای قادر مطلق، ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.

¹⁹Reabilita-nos, Senhor Deus dos exércitos; faze resplandecer o teu rosto, para que sejamos salvos.