1فریاد خوشی را سر دهید برای خدایی که قوّت ماست و آواز شادمانی را برای خدای یعقوب!
1Cantai alegremente a Deus, nossa fortaleza; erguei alegres vozes ao Deus de Jacó.
2سرود بسرائید و دایره را به صدا آورید و آهنگی دلنواز با چنگ و رباب بنوازید.
2Entoai um salmo, e fazei soar o adufe, a suave harpa e o saltério.
3با نوای شیپور، ماه نو، شب چهارده و عیدها را تجلیل کنید،
3Tocai a trombeta pela lua nova, pela lua cheia, no dia da nossa festa.
4زیرا که این فریضه ای است در اسرائیل و فرمانی است از جانب خدای یعقوب.
4Pois isso é um estatuto para Israel, e uma ordenança do Deus de Jacó.
5این را شهادتی تعیین فرمود بر یوسف، هنگامیکه بر ضد مصر بیرون رفت. در آنجا آوازی را به زبانی ناآشنا شنیدم که می گفت:
5Ordenou-o por decreto em José, quando saiu contra a terra do Egito. Ouvi uma voz que não conhecia, dizendo:
6«من بار سنگین را از دوش او برداشتم و دستهای او را از کارهای شاقه آزاد کردم.
6Livrei da carga o seu ombro; as suas mãos ficaram livres dos cestos.
7در هنگام سختی استدعا نمودی و تو را رهانیدم. از میان رعد و برق تو را اجابت کرده و در کنار آب مریبه آزمایش نمودم.»
7Na angústia clamaste e te livrei; respondi-te no lugar oculto dos trovões; provei-te junto �s águas de Meribá.
8«ای قوم برگزیدۀ من بشنو، به تو هوشدار می دهم. ای اسرائیل، کاش به من گوش دهی!
8Ouve-me, povo meu, e eu te admoestarei; ó Israel, se me escutasses!
9در میان تو خدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.
9não haverá em ti deus estranho, nem te prostrarás ante um deus estrangeiro.
10من خداوند، خدای تو هستم که تو را از زمین مصر برآوردم. دهان خود را باز کن و آن را پُر خواهم ساخت.
10Eu sou o Senhor teu Deus, que te tirei da terra do Egito; abre bem a tua boca, e eu a encherei.
11اما قوم برگزیدۀ من سخن مرا نشنیدند و اسرائیل از من اطاعت نکرد.
11Mas o meu povo não ouviu a minha voz, e Israel não me quis.
12بنابران آن ها را به سختیِ دل شان ترک کردم تا خواهشهای نفس خود را دنبال کنند.
12Pelo que eu os entreguei � obstinação dos seus corações, para que andassem segundo os seus próprios conselhos.
13ای کاش قوم برگزیده ام به من گوش می دادند و اسرائیل در طریق های من روان می بود.
13Oxalá me escutasse o meu povo! oxalá Israel andasse nos meus caminhos!
14آنگاه دشمنان شان را بزودی شکست می دادم و دست خود را بر ضد مخالفان آن ها بر می گردانیدم.
14Em breve eu abateria os seus inimigos, e voltaria a minha mão contra os seus adversários.
15آنانی که از خداوند نفرت دارند با ترس در برابر او تعظیم می کردند و گرفتار مجازات ابدی می شدند.اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»
15Os que odeiam ao Senhor o adulariam, e a sorte deles seria eterna.
16اما قوم برگزیدۀ خود را با بهترین گندم غذا می دادم و تو را با عسل صحرائی سیر می ساختم.»
16E eu te sustentaria com o trigo mais fino; e com o mel saído da rocha eu te saciaria.