¹ایوب جواب داد:

¹Zase odpovedal Job a riekol:

²«من این سخنان را بسیار شنیده ام. تسلی شما مرا زیادتر عذاب می کند.

²Počul som mnoho podobných vecí. Tešitelia na trápenie ste vy všetci.

³تا به کی به این حرفهای بیهودۀ تان ادامه می دهید؟ آیا شما باید همیشه حرف آخر را بزنید؟

³Či už raz bude koniec slovám vetra, alebo čo ťa pobáda, že odpovedáš?

⁴اگر من بجای شما می بودم، من هم می توانستم همین حرفها را بزنم و بعنوان اعتراض سر خود را تکان می دادم.

⁴I ja by som chcel hovoriť tak ako vy! Oj, aby bola vaša duša na mieste mojej duše, chcel by som i ja pospájať slová proti vám a pokývať nad vami svojou hlavou!

⁵شما را نصیحت می کردم و با سخنان گرم شما را تسلی می دادم.

⁵Nie, ale by som vás posilňoval svojimi ústami, a sústrasť mojich rtov by miernila váš bôľ. -

⁶هر چیزیکه بگویم از درد و رنج من کاسته نمی شود و اگر خاموش هم باشم دردم را دوا نمی کند.

⁶Ak hovorím, neumenšuje sa moja bolesť, a keď nechám tak, čo z toho ide odo mňa?

⁷زیرا تو ای خدا، تو مرا از زندگی خسته ساختی و خانواده ام را از بین بردی.

⁷Áno, teraz ma znavil; spustošil si, Bože, celú moju družinu

⁸تو عرصه را بر من تنگ کردی و دشمن من شدی. آنقدر لاغر شده ام که از بدن من فقط پوست و استخوان باقی مانده است و مردم این را دلیل گناهان من می دانند.

⁸a svraštil si ma, čo mi je za svedka, a moja vychudlosť povstala proti mne; svedčí do mojej tvári.

⁹با خشم خود گوشت بدنم را پاره کرده است، به نظر نفرت به من نگاه می کند و مرا دشمن خود می پندارد.

⁹Jeho hnev chvace jako dravec a útočí na mňa; škrípe na mňa svojimi zubami; môj protivník ostrí na mňa svoje oči.

¹⁰مردم مرا مسخره می کنند و به دور من جمع شده به روی من سیلی می زنند.

¹⁰Roztvárajú na mňa svoje ústa; potupne ma bijú na líce; spolu sa sobrali v plnom počte proti mne.

¹¹خدا مرا به دست مردم ظالم و شریر سپرده است.

¹¹Silný Bôh ma vydal nešľachetníkovi; vrhol ma do rúk bezbožníkom.

¹²من زندگی آرام و آسوده ای داشتم، اما خدا از گلوی من گرفت و تکه تکه ام کرد. حالا مرا هدف خود قرار داده است

¹²Bol som bezpečný a na pokoji, a zdrtil ma a pochytiac ma za šiju roztrepal ma a postavil si ma za terč.

¹³و تیرهای خود را از هر سو به سوی من حواله می کند، مرا مجروح می سازد و رحمی نشان نمی دهد.

¹³Obkľúčili ma jeho strelci, rozťal moje ľadviny a nešetril; vylial moju žlč na zem.

¹⁴او مانند یک جنگجو حمله می کند و پیهم به من زخم می زند.

¹⁴Roztrhol ma jako nejakú stenu, trhlinu na trhlinu; pobehol proti mne sťa nejaký silák.

¹⁵لباس ماتم پوشیده و در خاکِ خواری نشسته ام.

¹⁵Smútočné vrece som si ušil na svoju zjazvenú kožu a svoj roh som strčil do prachu.

¹⁶از بس که گریه کرده ام چشمانم سرخ شده و دیدگانم را تاریکی فرا گرفته است.

¹⁶Moja tvár je rudá od plaču a na mojich mihalniciach tôňa smrti.

¹⁷اما من شخص شریری نیستم و دعای من از صمیم قلب است.

¹⁷Napriek tomu, že nieto nijakej ukrutnosti v mojich rukách, a moja modlitba je čistá.

¹⁸ای زمین، حق مرا تلف مکن و نگذار که فریاد من بخاطر عدالت خاموش شود.

¹⁸Oj, zem, nepokry mojej krvi, ani nech nie je miesta môjmu kriku!

¹⁹شاهد من در آسمان است و از من شفاعت می کند.

¹⁹I teraz, hľa, na nebesiach je môj svedok, a ten, kto dosvedčí za mňa, je na výsostiach.

²⁰دوستان من مسخره ام می کنند، اما من سیل اشک را در حضور خدا جاری می سازم

²⁰Moji priatelia sú mojimi posmievačmi; moje oko slzí k Bohu.

²¹و پیش او زاری می کنم که به عنوان یک دوست به من گوش بدهد و حرفهای مرا بشنود.زیرا به زودی می میرم و به جائی می روم که امید بازگشت از آن نیست.

²¹Ale oj, aby sa niekto smel pravotiť za muža s Bohom a syn človeka za svojho blížneho!

²²زیرا به زودی می میرم و به جائی می روم که امید بازگشت از آن نیست.

²²Lebo rokov malý počet ide ku koncu, a pojdem cestou, ktorou sa nikdy nevrátim.