1روح من شکسته، عمر من پایان یافته و پایم به لب گور رسیده است.
1Môj duch je rozrušený; moje dni hasnú; zbývajú mi hroby.
2ببین که مردم چطور مرا مسخره می کنند و هر جا که می روم آن ها را می بینم.
2Je isté, že je posmech posmievačov u mňa, a moje oko má dlieť na ich poburovaní!
3خدایا، تو ضامن من باش، زیرا همه کس مرا گناهکار می دانند و چون تو به آن ها عقل و حکمت نداده ای، نمی توانند به من کمک کنند. پس نگذار که آن ها بر من پیروز شوند.
3Nože polož záloh; zaruč sa u seba za mňa! Lebo veď kde kto iný uderí do mojej ruky!
4کسیکه برای کسب منفعت از دوستان خود بدگوئی کند، فرزندانش کور می شوند.
4Pretože si prikryl ich srdce, aby nerozumeli, preto ich ani nepovýšiš.
5خدا مرا مایۀ تمسخر مردم ساخته است و آن ها برویم تف می اندازند.
5Kto za podiel oznámi blížnych, toho synov oči sa zatmejú.
6از غم و اندوه چشمانم تار گشته اند و از من سایه ای بیش باقی نمانده است.
6Ale ma vystavil ľuďom za príslovie, a stal som sa takým, ktorému sa pľuje do tvári.
7مردمان وقتی مرا به این حال می بینند، تعجب می کنند، اما سرانجام بیگناهان علیه مردم بدکار قیام می کنند
7Moje oko zoslablo od žiaľu, a všetky moje údy sú podobné tôni.
8و اشخاص نیک در کارهای خوب پیشرفت می نمایند و روز بروز قویتر می گردند.
8Statoční ľudia priami sa hrozia nad tým, a nevinný sa poburuje nad pokrytcom.
9اگر همۀ تان بیائید و در برابر من بایستید، گمان نمی کنم که بتوانم شخص فهمیده ای در بین شما بیابم.
9Avšak spravedlivý sa bude držať svojej cesty, a ten, kto je čistých rúk, priberie sily.
10عمر من بپایان رسیده است و آرزو هایم همه نقش بر آب شده اند.
10Ale i vy všetci sa vráťte a nože poďte! Lež nenajdem medzi vami múdreho.
11دوستانم می گویند که از پی شامِ تاریک، روز روشن می آید، اما خودم می دانم که من همیشه در تاریکی باقی خواهم ماند.
11Moje dni sa pominuly; moje úmysly sú roztrhané, dedičstvá môjho srdca.
12یگانه آرزوی من اینست که به دیار مردگان بروم و آنجا خانۀ ابدی من باشد.
12Noc mi obracajú na deň, a zase vraj svetlo je blízko tmy.
13قبر را پدر و کِرم را مادر و خواهر خود بخوانم.
13I keby som niečo očakával, jednako bude hrob mojím domom; vo tme si usteliem svoju ložu.
14پس امید من کجاست؟ چه کسی آنرا برایم پیدا می کند؟نه، امید من با من به گور می رود و با هم یکجا خاک می شویم.»
14Jame privolám: Ty si môj otec! Moja mať a moja sestra privolám červom.
15نه، امید من با من به گور می رود و با هم یکجا خاک می شویم.»
15Kde je tedy moje očakávanie? A čo do môjho očakávania, kto kedy ho uvidí?
16Všetko to sostúpi k závorám hrobu, akže všetko spolu spočíva na prachu.