¹ایوب به کلام خود ادامه داده گفت:

¹A Job pokračoval vo svojej umnej reči a riekol:

²«به حیات خدای قادر مطلق که حق مرا تلف کرده و زندگی مرا تلخ و زار ساخته است، قسم می خورم

²Ako že žije silný Bôh, ktorý odmietnul môj súd, a Všemohúci, ktorý horkosťou naplnil moju dušu,

³که تا جان به تن دارم و تا زمانی که خدا به من نَفَس می دهد،

³že tak iste, dokiaľ len bude vo mne dych môjho života a duch Boha v mojich nozdrách,

⁴حرف غلط از زبانم شنیده نشود و سخن دروغ نگویم.

⁴nebudú moje rty hovoriť neprávosti, ani môj jazyk nebude vravieť ľsti.

⁵من هیچگاهی حرف شما را تصدیق نمی کنم و تا که بمیرم ادعای بیگناهی می نمایم.

⁵To nech je preč odo mňa, aby som vás uznal za spravedlivých vo vašich vineniach. Dokiaľ nezomriem, nedám odstrániť od seba svoju nevinu.

⁶تا آخر عمر با پاکی و راستکاری و وجدان پاک زندگی می کنم.

⁶Držím sa svojej spravedlivosti ani sa jej nepustím. Moje srdce nebude potupovať niktorý z mojich dní.

⁷می خواهم که دشمنان من مثل شریران و بدکاران جزا ببینند.

⁷Nech je môj nepriateľ ako bezbožník a ten, kto povstáva proti mne, jako nešľachetník.

⁸اگر خدا شخص شریر را هلاک کند و به زندگی اش خاتمه بدهد، چه امیدی برایش باقی می ماند؟

⁸Lebo jakáže je nádej pokrytca, keď vydiera, keď vytiahne Bôh jeho dušu?

⁹آیا خدا فریاد شان را در وقت سختی و مشکلات می شنود؟

⁹Či počuje silný Bôh jeho krik, keď prijde na neho úzkosť?

¹⁰آن ها باید از حضور قادر مطلق لذت ببرند و در همه اوقات از او کمک بخواهند.

¹⁰Či azda bude sa kochať vo Všemohúcom? Či bude volať na Boha každého času?

¹¹اجازه بدهید که من در بارۀ قدرت خدای قادر مطلق بی کم و کاست به شما معلومات بدهم.

¹¹Budem vás vyučovať o ruke silného Boha a toho, čo je u Všemohúceho, nezatajím.

¹²یقین دارم که خود شما هم تا اندازه ای از کارهای او آگاه هستید، پس چرا بیهوده سخن می گوئید؟»

¹²Hľa, vy všetci ste videli; prečo tedy hovoríte takú márnosť?

¹³«این است سرنوشت مردم خطاکار و ظالم که خدای قادر مطلق برای شان تعیین فرموده است:

¹³To je podiel bezbožného človeka u silného Boha a dedičstvo ukrutníkov, ktoré vezmú od Všemohúceho.

¹⁴این مردم دارای فرزندان زیاد می شوند، اما آن ها یا با شمشیر به قتل می رسند و یا از گرسنگی می میرند.

¹⁴Jestli sa aj rozmnožia jeho synovia, rozmnožia sa pod meč, a jeho potomci sa nenasýtia chleba.

¹⁵کسانی هم که باقی بمانند در اثر مرض و بلا به زیر خاک می روند که حتی بیوه های شان هم برای آن ها گریه و ماتم نمی کنند.

¹⁵Jeho pozostalí, ktorí unikli, pochovaní budú smrťou, a jeho vdovy nebudú plakať.

¹⁶مردم خطاکار هرچند مثل ریگ دریا پول جمع کنند و بی اندازه لباس داشته باشند،

¹⁶Keby nahromadil striebra jako prachu a nahotovil šiat ako blata,

¹⁷اما عاقبت اشخاص نیک پول آن ها را مصرف می کنند و لباس های شان را می پوشند.

¹⁷nahotoví, ale spravedlivý oblečie, a čo do striebra, podelí nevinný.

¹⁸آن ها خانه هائی می سازند که مثل تار عنکبوت و سایبان دشتبانان دوامی ندارند.

¹⁸Vystaví svoj dom ako moľ a jako búdu, ktorú spravil strážnik.

¹⁹آن ها ثروتمند به بستر می روند، اما وقتی بیدار می شوند و چشم باز می کنند، می بینند که ثروت شان از دست رفته است.

¹⁹Ľahne bohatý, a nič nie je odpratané; otvorí svoje oči, a niet ho!

²⁰سیلاب وحشت آن ها را فرا می گیرد و طوفان نیستی در شب آن ها را با خود می برد.

²⁰Hrôza ho zachváti jako voda; víchor ho ukradne vnoci.

²¹باد شرقی آن ها را به هوا بلند می کند و از خانه های شان دور می سازد.

²¹Vychytí ho východný vietor, a pojde, a urve ho jako víchrica z jeho miesta.

²²با بیرحمی بر آن ها که در حال فرار هستند، می وزد.مردم بخاطر مصیبتی که بر سر آن ها آمده است، کف می زنند و آن ها را مسخره می کنند.»

²²Také veci vrhne na neho a nezľutuje sa; bude utekať pred jeho rukou, čo bude stačiť.

²³مردم بخاطر مصیبتی که بر سر آن ها آمده است، کف می زنند و آن ها را مسخره می کنند.»

²³Tlieskať budú nad ním svojimi rukami a potupne budú pískať na neho z jeho miesta.