1اما حالا آنهائی که از من جوانتر هستند و عار داشتم که پدران شان با سگهای من از گله ام نگهبانی نمایند، مسخره ام می کنند.
1A teraz sa mi smejú vekom mladší odo mňa, ktorých otcami som opovrhoval, ani len ich postaviť so psami svojho drobného stáda.
2آن ها یک عده اشخاص تنبل بودند که کاری از دست شان پوره نبود.
2A načo by mi aj bola bývala sila ich rúk? Zhynula u nich vláda.
3آنقدر فقیر و نادار بودند که از گرسنگی در بیابان می رفتند و زمین خشک آن را می کاویدند و ریشه و برگ گیاه را می خوردند.
3Nedostatkom a hladom zmorení, tí, ktorí obhrýzali vypráhlu zem, šero pustiny a púšte,
4از اجتماع راند شده بودند و مردم با آن ها مثلیکه دزد باشند، رفتار می کردند.
4ktorí trhali zeliny po chrastinách, a koreň jalovca bol ich pokrmom.
5در غارها و حفره ها زندگی می کردند و در بین صخره ها پناه می بردند.
5Boli vyhnaní zpomedzi ľudí; kričali na nich ako na zlodeja,
6مثل حیوان عر می زدند و در زیر بوته ها با هم جمع می شدند.
6takže museli bývať vo výmole potokov, v dierach prachu a skál.
7حالا فرزندان شان مثل پدران خود بیکاره و بی نام و نشان هستند و از اجتماع طرد شده اند.
7Revali medzi chrastinami; boli sobraní pod tŕne,
8اکنون آن ها به من می خندند و مرا بازیچۀ دست خود ساخته اند.
8synovia blázna i synovia človeka bez mena; boli vypudení zo zeme.
9از من نفرت می کنند به رویم تف می اندازند.
9A teraz som sa stal ich pesničkou a som im vravou.
10چون خدا مرا درمانده و بیچاره ساخته است، آن ها به مخالفت من برخاسته اند.
10Ošklivia si ma; vzďaľujú sa odo mňa a neštítia sa pľuvať mi do tvári,
11فتنه گران از هر سو به من حمله می کنند و اسباب هلاکت مرا مهیا کرده اند.
11pretože Bôh rozviazal moju tetivu a ztrápil ma; preto odvrhli úzdu pred mojou tvárou.
12راه مرا می بندند و به من آزار می رسانند و کسی نیست که آن ها را باز دارد.
12Po pravici povstáva mladá sberba; podrážajú mi nohy a nahadzujú proti mne cesty svojej zhuby.
13ناگهان از هر طرف بر من هجوم می آورند و بر سر من می ریزند.
13Rozryli môj chodník; dopomohli k mojej zkaze tí, ktorí sami nemajú spomocníka.
14ترس و وحشت مرا فراگرفته و عزت و آبرویم برباد رفته است.
14Prišli na mňa jako širokou trhlinou; valia sa jako búrka.
15حالا جانم بلب رسیده و رنجهای من پایانی ندارد.
15Hrôzy sa obrátili na mňa; stíha to moju dôstojnosť ako vietor, a moja spása pominula jako oblak.
16در شب استخوانهایم به درد می آیند و لحظه ای آرام قرار ندارم.
16A teraz sa moja duša rozlieva vo mne; pochytily ma dni trápenia.
17از شدت سختی لباس هایم بدورم می پیچد و گلویم را تنگ ساخته است.
17Noc vrtá moje kosti a lúpi odo mňa, a moji hlodajúci, červy, neležia zaháľajúc.
18خدا مرا در گِل و لای افگنده و در خاک و خاکستر پایمالم کرده است.
18Veľkou silou mení sa moje rúcho na nepoznanie; sviera ma to jako obojok mojej sukne.
19پیش تو ای خدا، زاری و فریاد می کنم، اما تو به من جواب نمی دهی. در حضورت می ایستم، ولی تو به من توجه نمی نمائی.
19Vrhol ma do blata, takže som podobný prachu a popolu.
20تو بر من رحم نداری و با قدرت به من جفا می کنی.
20Volám k tebe, Bože, o pomoc, a neodpovedáš mi; stojím, a len hľadíš a hľadíš na mňa.
21مرا در میان تندباد می اندازی و در مسیر طوفان قرار می دهی.
21Obrátil si sa mi v ukrutníka; mocou svojej ruky útočíš na mňa.
22می دانم که مرا به دست مرگ، یعنی به سرنوشتی که برای همۀ زنده جانها تعیین کرده ای، می سپاری.
22Vyzdvihol si ma do vetra a vysadil si ma naň a pôsobíš to, aby som sa rozplýval v hukote búrky.
23چرا به کسیکه از پا افتاده است و برای کمک التماس می نماید، حمله می کنی؟
23Lebo viem, že ma obrátiš do smrti a do domu, do ktorého sa shromaždí každý živý.
24آیا من برای کسانی که در زحمت بودند، گریه نکردم و آیا بخاطر مردم مسکین و نیازمند غصه نخوردم؟
24Len že či nevystrie človek ruky i v rumoch; aj keď hynie, preto len kričí o pomoc.
25اما بجای خوبی بدی دیدم و بعوض نور تاریکی نصیبم شد.
25Je pravda, že som plakal nad tým, kto prežíval tvrdé dni; že moja duša smútila nad chudobným.
26دلم پریشان است و آرام ندارم و به روز بد گرفتار شده ام.
26Preto som s istotou očakával dobré, ale prišlo zlé; nadejal som sa na svetlo, a prišiel mrak.
27ماتم کنان در عالم تاریکی سرگردان هستم. در میان جماعت می ایستم و برای کمک فریاد می زنم.
27Moje vnútornosti vrú a nechcú sa upokojiť; nadišly na mňa dni trápenia.
28همنشین من شغال و دوست من شترمرغ شده است.
28Chodím smutný bez svitu slnca; stojím v shromaždení a volám o pomoc.
29پوست بدنم سیاه شده و به زمین می ریزد و استخوانهایم از شدت تب می سوزند.آواز چنگ من به ساز غم تبدیل شده است و از نَی من نوای ناله و صدای گریه می آید.
29Stal som sa bratom šakalov a druhom mladých pštrosov.
30آواز چنگ من به ساز غم تبدیل شده است و از نَی من نوای ناله و صدای گریه می آید.
30Moja koža sčernela a lúpe sa so mňa, a moja kosť horí od horúčosti.
31A tak sa obrátila moja harfa na zármutok a moja píšťala na hlas plačúcich.