¹با چشمان خود عهد کرده ام که به هیچ دختری با نظر شهوت نگاه نکنم.

¹Učinil som smluvu so svojimi očima, a čo by som mal hľadieť na pannu?

²چون می دانم که خدای قادر مطلق عامل این کار را چه جزا می دهد.

²A jaký je podiel od Boha shora? Alebo jaké dedičstvo od Všemohúceho s výsostí?

³او بر سر مردم شریر و بدکار از آسمان بلا و مصیبت را نازل می کند.

³Či nie zahynutie nešľachetnému a pomsta činiteľom neprávosti?

⁴او هر کاری که می کنم و هر قدمی که بر می دارم، می بیند.

⁴Či on azda nevidí mojich ciest? A počíta všetky moje kroky?

⁵من هرگز به راه غلط نرفته ام و کسی را فریب نداده ام.

⁵Jestli som chodil s márnosťou, a jestli moja noha spiechala ku ľsti,

⁶می خواهم خدا خودش مرا با ترازوی عدالت بسنجد تا بیگناهی من ثابت شود.

⁶nech ma odváži na váhe spravedlivosti a tak nech pozná Bôh moju bezúhonnosť.

⁷اگر از راه راست انحراف کرده باشم، یا دلم دنبال آنچه که چشمم خواسته است، رفته باشد و یا دستم به گناه آلوده شده باشد،

⁷Jestli sa môj krok odchýlil s cesty, a moje srdce odišlo za mojimi očima, a jestli ľpí na mojich rukách nejaká škvrna;

⁸آنوقت چیزی را که کاشته ام دیگران بخورند و همه محصولات من از ریشه کنده شوند.

⁸vtedy nech sejem, a iný nech jie, a moje potomstvo nech je vykorenené.

⁹اگر دلم فریفتۀ زن مرد دیگر شده باشد یا من به دروازۀ زن همسایه کمین کرده باشم،

⁹Jestli sa dalo zvábiť moje srdce k cudzej žene, alebo jestli som úkladil pri dveriach svojho blížneho,

¹⁰پس زن من هم کنیز مرد دیگر و با او همبستر شود،

¹⁰vtedy nech melie moja žena inému, a nech sa zohýňajú nad ňou iní.

¹¹زیرا این کار جنایت است و عامل آن سزاوار مجازات می باشد

¹¹Lebo je to mrzkosť a je to neprávosť pred sudcov;

¹²و مثل آتش سوزان جهنم می تواند همه چیز مرا از بین ببرد و محصول مرا ریشه کن سازد.

¹²lebo je to oheň, ktorý žerie až do zahynutia a vykorenil by všetku moju úrodu.

¹³اگر شکایت کنیز و غلام خود را علیه خود نشنیده و با آن ها از روی انصاف رفتار نکرده باشم،

¹³Keby som bol opovrhol súdom svojho sluhu alebo svojej dievky, keď sa pravotili so mnou,

¹⁴چطور می توانم با خدا روبرو شوم و وقتیکه از من بازخواست کند، چه جوابی می توانم به او بدهم.

¹⁴čo by som bol urobil, keby bol povstal silný Bôh a keby to bol vyhľadával, čo by som mu bol odpovedal?

¹⁵زیرا همان خدائی که مرا آفریده، کنیز و غلام مرا هم خلق کرده است.

¹⁵Či azda ten, ktorý mňa učinil v živote matky, neučinil i jeho? A či nás oboch neutvoril jeden a ten istý v lone matky?

¹⁶از کمک به مردم نادار و مسکین دریغ نکرده ام، بیوه زنی را در حال بیچارگی نگذاشته ام،

¹⁶Ak som uňal z toho, čo si priali chudobní, a dal som hynúť očiam vdovy

¹⁷نان خود را به تنهائی نخورده ام و همیشه با یتیمان گرسنه قسمت کرده

¹⁷a jedol som sám svoju skyvu, a nejedla z nej i sirota -

¹⁸و در سراسر عمر خود برای آن ها مثل پدر غمخوار و از کودکی راهنمای بیوه زنان بوده ام.

¹⁸Lebo veď mi rástla od mojej mladosti jako otcovi, a od života svojej matky som ju vodil, vdovu -;

¹⁹اگر می دیدم که کسی لباس ندارد و از سرما در خطر است و یا شخص مسکینی برهنه بسر می برد،

¹⁹ak som videl hynúceho bez rúcha a díval som sa na toho, kto nemal čím sa odiať, na chudobného;

²⁰از پشم گوسفندانم لباس مهیا می کردم و به او می دادم تا از سردی هوا در امان بوده از صمیم دل برای من دعا کند و من برکت ببینم.

²⁰ak mi nedobrorečily jeho bedrá, a nehrial sa zo strihu mojich oviec;

²¹اگر بخاطر اینکه در محکمه طرفدار دارم، حق یتیمی را پایمال کرده باشم،

²¹ak som sa zahnal svojou rukou na sirotu, pretože som videl v bráne svoju pomoc;

²²بازوی من از شانه قطع شود و دستم بشکند.

²²nech odpadne moje plece od svojeho väzu, a moje rameno nech sa vylomí zo svojho kĺbu!

²³چون من از مجازات و عظمت خدا می ترسیدم، هرگز جرأت نمی کردم که به چنین کاری دست بزنم.

²³Lebo išiel na mňa strach pred zkazou silného Boha, a pre jeho velebnosť nemohol som vykonať takú vec.

²⁴به طلا و نقره اعتماد و اتکاء نداشته ام

²⁴Ak som položil zlato za svoju nádej a povedal som čistému zlatu: Moje dúfanie;

²⁵و مال ثروت زیاد مایۀ خوشی من نبوده است.

²⁵ak som sa radoval tomu, že mám veľa majetku, a že moja ruka získala tak mnoho;

²⁶به آفتاب تابان و مهتاب درخشان دل نبسته ام.

²⁶ak som hľadel na svetlo slnka, že svieti, a na mesiac, ako ta ide spanile,

²⁷آن ها را نپرستیده و از دور نبوسیده ام.

²⁷a moje srdce sa dalo tajne zviesť, a moja ruka im posielala bozky mojich úst -

²⁸زیرا این کار هم یک عمل زشت است و اگر آن کار را می کردم، مستوجب مجازات می بودم، چون از خدای قادر مطلق منکر می شدم.

²⁸Aj to by bola bývala neprávosť pred sudcu, lebo tak by som bol zaprel silného Boha hore -,

²⁹هرگز از مصیبت دشمنان خوشی نکرده ام و از بلائی که بر سر شان آمده است، خوشحال نبوده ام.

²⁹ak som sa radoval záhube svojho nenávistníka a bol som vzrušený radosťou, že ho stihlo zlé -

³⁰زبان خود را از گناه بازداشته و برای آن ها دعای بد نکرده ام.

³⁰Ale nedal som hrešiť svojim ústam kliatbou žiadať jeho dušu -,

³¹آنهائی که برای من کار می کنند هرگز گرسنه نبوده اند.

³¹ak nehovorili ľudia môjho stánu, kde kto je vraj, kto by sa nebol najedol jeho mäsa?!

³²هیچ بیگانه ای را نگذاشته ام که شب در سر سرک بخوابد و دروازۀ خانۀ من همیشه به روی مسافران باز بوده است.

³²Pohostín nenocoval vonku; svoje dvere som otváral na cestu -,

³³هیچگاهی مانند دیگران نکوشیده ام که گناهان خود را پنهان کنم

³³ak som prikrýval svoje prestúpenie, ako robieva človek, skrývajúc svoju neprávosť vo svojom lone,

³⁴و از ترس سرزنشِ مردم خاموش در خانه مانده و بیرون نروم.

³⁴keď som sa azda bál veľkého davu, a desilo ma opovrženie rodín, a mlčal som nevychádzajúc zo dverí -

³⁵آیا کسی هست که به سخنان من گوش بدهد؟ من قسم می خورم که حقیقت را می گویم. بگذارید که خدای قادر مطلق جواب مرا بگوید و اتهاماتی را که دشمنانم علیه من وارد کرده اند نشان بدهد.

³⁵Oj, aby som mal toho, kto by ma vypočul! Tu hľa, je moje znamenie! Nech mi odpovie Všemohúci! A písmo aby som mal, ktoré napísal môj protivník!

³⁶من آن را بدوش خود می گیرم و تاج سر خود می سازم.

³⁶Áno, vzal by som ho na svoje plece a ovinul by som si ho sťa korunu!

³⁷او را از همه کارهائی که کرده ام، آگاه می کنم و با سرفرازی در پیشگاه او حضور می یابم.

³⁷Oznámim mu počet svojich krokov a priblížim sa mu jako knieža -,

³⁸اگر زمینی را که در آن کشت می کنم، از مالک اصلی اش بزور گرفته باشم،

³⁸ak volá proti mne moja zem a spolu plačú jej brázdy;

³⁹و از محصول آن بدون قیمت خورده و باعث قتل مالک آن شده باشم،در آن زمین بعوض گندم خار و بجای جَو علف هرزه بروید.» پایان کلام ایوب.

³⁹ak som jedol jej úrodu bez peňazí, a pre mňa musela vzdychať duša jej držiteľov:

⁴⁰در آن زمین بعوض گندم خار و بجای جَو علف هرزه بروید.» پایان کلام ایوب.

⁴⁰miesto pšenice nech vzíde tŕnie a miesto jačmeňa plevel. Dokončili sa slová Jobove.