¹ای خداوند، مرا در غضب خود سرزنش مفرما و در خشم خویش تنبیه نکن.

¹Žalm Dávidov. Na upomienku.

²تیرهای تو در بدنم فرو رفته اند و دست تو بر من سنگینی می کند.

²Hospodine, nekáraj ma vo svojom hneve a netresci ma vo svojej prchlivosti!

³به سبب غضب تو سلامتی در بدنم نیست و به سبب گناه خودم استخوانهایم بدرد آمده اند.

³Lebo tvoje strely uviazly vo mne, a tvoja ruka ťažko dolieha na mňa.

⁴زیرا گناهانم از سرم گذشته است و مثل بار گران از طاقتم سنگین تر شده.

⁴Nieto ničoho celého na mojom tele pre tvoje žehranie, niet pokoja v mojich kostiach pre môj hriech.

⁵به سبب حماقت من، زخمهایم متعفن شده و چرک برداشته اند.

⁵Lebo moje neprávosti sahajú nad moju hlavu; sú jako ťažké bremeno, ťažšie sú než to, čo ja môžem uniesť.

⁶به خود می پیچم و بکلی خمیده شده ام؛ تمام روز از درد نالیده و بی قرارم.

⁶Moje rany smrdia a tečú hnisom pre moje bláznovstvo.

⁷زیرا کمرم از درد می سوزد و سلامتی در بدنم نیست.

⁷Zohnutý som a zronený až veľmi; smutný chodím deň ako deň.

⁸تمام وجودم ضعیف شده و تحمل خود را از دست داده ام؛ از فغان دل خود می نالم.

⁸Lebo moje bedrá sú plné bridu, a nieto celého miesta zdravého na mojom tele.

⁹ای خداوند، از تمام آرزو هایم خبر داری و ناله های من از تو پوشیده نیست.

⁹Zomdlený som a zdrtený náramne; revem od desu svojho srdca.

¹⁰قلب من به شدت می تپد، نیرویم را از دست داده ام و نور در چشمانم نمانده است.

¹⁰Pane, pred tebou je každé moje želanie, a moje vzdychanie nie je skryté pred tebou.

¹¹دوستان و رفقایم به سبب مصیبتم از من فاصله گرفته اند و خویشاوندانم از من دوری می کنند.

¹¹Moje srdce trepoce; moja sila ma opustila; už ani len svetla mojich očí nie je u mňa!

¹²دشمنان برای کشتنم دام گسترده اند. بدخواهانم سخنان فتنه انگیز می زنند و همیشه علیه من دسیسه می سنجند.

¹²Tí, ktorí ma ináče milujú, a moji priatelia, ustupujú pred úderom, ktorý ma stihol, a moji blížni stoja zďaleka.

¹³ولی من مثل یک شخص کر نمی شنوم و مانند گنگ حرفی نمی زنم.

¹³Tí, ktorí hľadajú moju dušu, kladú mi smečky, a tí, ktorí sa snažia o moje zlé, hovoria o zkaze a celý deň myslia na všelijakú lesť.

¹⁴بلی، مثل کسی گردیده ام که نمی شنود و حرفی در زبان ندارد.

¹⁴Ale ja som ako hluchý, nečujem, a jako nemý, ktorý neotvorí svojich úst.

¹⁵اما ای خداوند، امید من به تو است و تو ای خداوند، خدایم جواب می دهی.

¹⁵A som ako človek, ktorý nerozumie, a v ktorého ústach niet pokarhania.

¹⁶زیرا گفته ام که مبادا دشمنانم در بدبختی من شاد شوند و وقتی می افتم بر من سرافرازی کنند.

¹⁶Lebo na teba, Hospodine, očakávam; ty odpovieš za mňa, Pane, môj Bože!

¹⁷نزدیک است از پای درآیم و از دست درد لحظه ای آرام ندارم.

¹⁷Lebo som povedal: Aby sa mi neradovali! Keby sa zaklátila moja noha, na veľko by roztvorili svoje ústa proti mne.

¹⁸به گناه خود اعتراف می کنم و از خطای که کرده ام پشیمانم.

¹⁸Lebo stojím nahnutý na bok, a moja bolesť je vždycky predo mnou,

¹⁹دشمنانم سالم و قوی هستند؛ بسیارند آنانی که بی سبب از من نفرت دارند.

¹⁹lebo vyznávam svoju neprávosť, strachujem sa pre svoj hriech.

²⁰آنانی که به عوض نیکی بدی می کنند با من دشمنی می ورزند، چون نیکویی را پیروی می کنم.

²⁰Ale moji nepriatelia mocnejú v živote, a množia sa tí, ktorí ma nenávidia, vymýšľajú faloš,

²¹ای خداوند، مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش!ای خداوندی که نجات من هستی، برای اعانت من تعجیل فرما.

²¹a tí, ktorí odplácajú zlým za dobré, útočia na mňa za to, že sa ženiem za dobrým.

²²ای خداوندی که نجات من هستی، برای اعانت من تعجیل فرما.

²²Neopusti ma, Hospodine, môj Bože! Nevzďaľuj sa odo mňa!

²³Pospieš mi na pomoc, Pane, moje spasenie!