¹ای خدا، ما به گوش خود شنیده ایم و پدران ما کاری را که در روزهای شان و در ایام قدیم انجام داده ای، به ما بیان کرده اند.

¹Náčelníkovi speváckeho sboru. Žalm synov Kórachových, vyučujúci.

²تو با دست خود امت ها را بیرون کردی، اما پدران ما را برقرار نمودی. قوم ها را تباه کردی و ایشان را منتشر ساختی.

²Bože, svojimi ušami sme slýchali, naši otcovia nám rozprávali. Dielo si vykonal za ich dní, za dávnych dní.

³زیرا که اجداد ما با شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان آن ها را نجات نداد بلکه دست راست تو و بازوی تو و نور روی تو. زیرا از ایشان خشنود بودی.

³Ty si svojou rukou vyhnal pohanov a ich si osadil; porazil si národy a ich si rozplodil.

⁴ای خدا تو پادشاه من هستی، پس بر نجات اولادۀ یعقوب امر فرما.

⁴Lebo neopanovali dedične zeme svojím mečom, ani im nepomohlo ich rameno, ale tvoja pravica a tvoje rameno a svetlo tvojej tvári, pretože si ich ľúbil.

⁵با کمک تو دشمنان را مغلوب می کنیم و به نام تو مخالفان خود را پایمال می سازیم.

⁵Ty, ty si môj Kráľ, ó, Bože! Prikáž hojnému spaseniu Jakobovmu.

⁶زیرا بر کمان خود اعتماد نمی کنم و شمشیرم مرا نجات نمی دهد،

⁶V tebe pokolieme svojich protivníkov a v tvojom mene pošliapeme tých, ktorí povstávajú proti nám.

⁷بلکه تو ما را از دست جفاکنندگان ما رهایی می بخشی و دشمنان ما را رسوا می سازی.

⁷Lebo sa nenadejem na svoje lučište, ani ma nezachráni môj meč.

⁸تمامی روز بر خدا فخر می نمائیم و نام تو را تا به ابد ستایش می کنیم.

⁸Ale ty si nás vše zachránil od našich protivníkov a zahanbil si tých, ktorí nás nenávideli.

⁹اما حالا تو ما را ترک کرده و رسوا ساخته ای و دیگر لشکرهای ما را همراهی نمی کنی.

⁹Bohom sa chválime každý deň, a tvoje meno, ó, Bože, budeme chváliť na veky. Sélah.

¹⁰ما را از پیش دشمن فرار داده ای و آنانی که از ما نفرت دارند، ما را تاراج می کنند.

¹⁰No, hľa, odvrhol si nás a zahanbil a nevychádzaš s našimi vojskami.

¹¹ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده ای و ما را در میان امت ها پراگنده ساخته ای.

¹¹Obrátil si nás nazpät od protivníka, a tí, ktorí nás nenávidia, rozchvátali si naše imanie.

¹²قوم برگزیدۀ خود را ارزان فروختی و از قیمت ایشان سودی نبردی.

¹²Dal si nás, aby sme boli jako ovce na zjedenie, a rozptýlil si nás medzi pohanmi.

¹³ما را نزد همسایگان خوار ساخته ای و ما مورد توهین و تمسخر اطرافیان قرار گرفته ایم.

¹³Predal si svoj ľud za nič a nežiadal si za nich veľkého predajného.

¹⁴ما را در میان امت ها ضرب المثل ساخته ای و باعث جنبانیدن سر در میان قوم ها.

¹⁴Učinil si to, aby sme boli svojim súsedom za potupu, za posmech a za útržku tým, ktorí bývajú vôkol nás.

¹⁵رسوایی من همه روزه در نظر من است و خجالت رویم را پوشانیده است،

¹⁵Učinil si nás porekadlom medzi pohanmi a spôsobil si to, aby medzi národami krútili hlavou nad nami.

¹⁶از آواز ملامت کننده و دشنام دهنده، از روی دشمن و انتقام گیرنده.

¹⁶Každý deň je môj stud predo mnou, a hanba mojej tvári ma pokrýva

¹⁷این همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نکرده ایم و پیمانی را که با ما بسته ای نشکسته ایم،

¹⁷pre hlas potupujúceho a rúhajúceho sa, pre zlostnú tvár nepriateľa a pomstiaceho sa.

¹⁸دل ما از تو دور نگردیده و پاهای ما از طریق تو منحرف نشده است.

¹⁸To všetko prišlo na nás, avšak sme nezabudli na teba ani sme klamom neporušili tvojej smluvy.

¹⁹هرچند ما را در مکان شغالان کوبیدی و با تاریکی مطلق پوشانیدی.

¹⁹Naše srdce neustúpilo zpät, ani náš krok neuhnul od tvojej stezky,

²⁰اگر ما نام خدای خود را فراموش می کردیم و دست خود را بسوی خدایان غیر دراز می کردیم،

²⁰keď si nás aj zdrvil na mieste šakalov a pokryl si nás tôňou smrti.

²¹آیا خدا از این واقف نمی شد؟ زیرا او اسرار قلب را می داند.

²¹Keby sme boli zabudli na meno svojho Boha a rozprestreli ruky k cudziemu bohu,

²²یقیناً به خاطر تو همواره با مرگ روبرو بوده و مثل گوسفندانی هستیم که منتظر کشته شدن باشند.

²²či by toho nevyhľadal Bôh?! Lebo veď on zná tajnosti srdca.

²³ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده ای؟ برخیز و ما را تا به ابد ترک مکن.

²³Lebo pre teba sme vraždení každého dňa, považovaní sme za ovce na zabitie.

²⁴چرا روی خود را از ما پنهان کرده و ذلت و خواری ما را نادیده می گیری؟

²⁴Precítni! Prečo spíš, ó, Pane? Prebuď sa; nezamietaj na večnosť!

²⁵زیرا که جان ما بر خاک افتاده و بدن ما به زمین خم شده است.به جهت کمک ما برخیز و به خاطر رحمت خود ما را نجات بخش.

²⁵Prečo skrývaš svoju tvár? A prečo zabúdaš na naše trápenie a na náš útisk?

²⁶به جهت کمک ما برخیز و به خاطر رحمت خود ما را نجات بخش.

²⁶Lebo naša duša je zohnutá až do prachu, a náš život je držaný pri zemi.

²⁷Povstaň nám na pomoc a vykúp nás pre svoju milosť!