1ای تمامی قوم ها این را بشنوید! ای تمامی ساکنین روی زمین، گوش گیرید،
1Náčelníkovi speváckeho sboru. Synov Kórachových. Žalm.
2خورد و بزرگ، ثروتمندان و فقیران!
2Počujte to, všetky národy; pozorujte ušima, všetci obyvatelia sveta,
3زبانم به حکمت سخن می راند و تفکر دل من پُر از دانایی است.
3jako vysokého, tak i nízkeho rodu synovia, všetci dovedna, bohatý aj chudobný!
4گوش خود را به مثلی فرا می گیرم و با نوای چنگ معمایی خود را حل می کنم.
4Moje ústa budú hovoriť múdrosť, a to, o čom rozmýšľa moje srdce, je rozumnosť.
5چرا در روزهای مصیبت، وقتیکه شرارت حیله گران احاطه ام کنند، ترسان باشم؟
5Nakloním svoje ucho k prísloviu; pri harfe započnem svoju hlbokú, umnú reč:
6آنانی که متکی به ثروت خود هستند و به زیادی مال و دارائی خود می بالند،
6Prečo by som sa mal báť vo dňoch zlého? Len keby ma obkľúčila neprávosť mojich pätí.-
7هیچیک از اینها نمی تواند با مال و دارائی خود بهای حیات یکنفر را بپردازد و یا کفارۀ او را به خدا تقدیم کند.
7A nože tí, ktorí sa nadejú na svoju moc a chvália sa svojím veľkým bohatstvom, nech počujú!
8زیرا فدیۀ جان ایشان گرانبهاست و غیر قابل دسترسی.
8Nikto nijakým činom nevykúpi brata, nedá Bohu za neho smierneho
9هیچ کسی نمی تواند تا به ابد زنده بماند و فساد را نبیند.
9(Lebo by predrahé bolo výkupné ich duše, a nechal by to na veky!),
10زیرا می بیند که حکیمان می میرند و جاهلان و احمقان باهم هلاک می گردند و ثروت خود را برای دیگران ترک می کنند.
10aby žil ďalej na večnosť a nevidel porušenia!
11فکر دل ایشان این است که خانه های ایشان دائمی باشد و جایداد ایشان از یک نسل به نسل دیگر. آن ها برای اینکه خاطرۀ شان جاودانی باشد، نام خود را بر زمین های خود می گذارند.
11Lebo vidieť, že i múdri zomierajú, spolu hynú blázon a nesmyselný a svoj majetok zanechávajú iným.
12لیکن انسان در شکوه خود باقی نمی ماند بلکه همچون حیوان جان می سپارد.
12Myslia si, že ich domy budú trvať na veky, ich príbytky z pokolenia na pokolenie; nazývajú zeme po svojich menách.
13این راه ایشان، جهالت ایشان است و نیز سرنوشت بازماندگان ایشان که سخن آن ها را می پسندند.
13Ale človek netrvá vo svojej sláve; je podobný hovädám, ktoré hynú.
14مثل گوسفندان به طرف کشتارگار روانند و موت آن ها را شبانی می کند. صبحگاهان مردمان راستکار بر ایشان حکومت می کند و وجود شان در قبر پوسیده می شوند و خانۀ ابدی شان گور است.
14Tá ich cesta je ich bláznovstvom, a ľudia po nich si ľubujú v ich rečiach. Sélah.
15اما خدا جان مرا از گور می رهاند زیرا که مرا به حضور خود می برد.
15Ako ovce budú složení v hrobe; smrť ich spasie, a ráno budú priami panovať nad nimi. A ich obraz? Je na to, aby sa rozpadol v hrobe jako vetché rúcho preč zo svojho vznešeného obydlia.
16پس ترسان مباش، چون شخصی ثروتمند شود و جلال خانۀ او افزوده گردد!
16Ale Bôh vykúpi moju dušu z ruky pekla, lebo si ma vezme. Sélah.
17زیرا چون بمیرد، چیزی از آن با خود نمی برد و جلالش او را همراهی نخواهد کرد.
17Neboj sa, keď niekto bohatne, keď sa množí sláva jeho domu!
18البته تا وقتیکه زنده است خود را برکت یافته می داند و چون ثروتمند است مردم از او توصیف می کنند،
18Lebo pri svojej smrti nevezme ničoho z toho; nesostúpi za ním jeho sláva.
19اما عاقبت می میرد و با اجداد خود می پیوندد و دیگر نور را تا به ابد نمی بیند.انسانی که در شکوه است و فهم ندارد، همچون حیوان جان می سپارد.
19Lebo žehná svojej duši vo svojom živote. A budú ťa chváliť, keď si budeš hovieť.-
20انسانی که در شکوه است و فهم ندارد، همچون حیوان جان می سپارد.
20Ale keď prijdeš až k pokoleniu jeho otcov, uzrieš, že neuvidia svetla až na večnosť.
21Človek v sláve, ak tomu nerozumie, podobný je hovädám, ktoré hynú.