¹اینها سخنانی است که مادر لموئیل پادشاه به او تعلیم داد:

¹PALABRAS del rey Lemuel; la profecía con que le enseñó su madre.

²ای پسر من، ای پسری که ترا با نذر و دعا بدنیا آورده ام.

²¿Qué, hijo mío? ¿y qué, hijo de mi vientre? ¿Y qué, hijo de mis deseos?

³نیروی جوانی ات را صرف زنان مکن، زیرا آن ها باعث نابودی پادشاهان شده اند.

³No des á las mujeres tu fuerza, Ni tus caminos á lo que es para destruir los reyes.

⁴ای لموئیل، به پادشاهان نمی زیبد که شراب بنوشند و نه شهزادگان را که خواهان مسکرات باشند.

⁴No es de los reyes, oh Lemuel, no es de los reyes beber vino, Ni de los príncipes la cerveza.

⁵مبادا بنوشند و قوانین را فراموش کنند و نتوانند به داد مظلومان برسند.

⁵No sea que bebiendo olviden la ley, Y perviertan el derecho de todos los hijos afligidos.

⁶مسکرات را به کسانی بده که در انتظار مرگ هستند و شراب را به کام کسانی بریز که در بدبختی و تلخکامی بسر می برند،

⁶Dad la cerveza al desfallecido, Y el vino á los de amargo ánimo:

⁷تا بنوشند و بیچارگی خود را فراموش کنند و مشقت خویش را دیگر بیاد نیاورند.

⁷Beban, y olvídense de su necesidad, Y de su miseria no más se acuerden.

⁸دهان بگشا و از حق کسانی که بی زبان و بیچاره هستند، دفاع کن.

⁸Abre tu boca por el mudo, En el juicio de todos los hijos de muerte.

⁹دهان خود را باز کن و با عدالت داوری کن و به کمک مردم فقیر و مسکین بشتاب.

⁹Abre tu boca, juzga justicia, Y el derecho del pobre y del menesteroso.

¹⁰یک زن صالحه و لایق را چه کسی می تواند پیدا کند؟ ارزش او از جواهرات هم زیادتر است.

¹⁰Mujer fuerte, ¿quién la hallará? Porque su estima sobrepuja largamente á la de piedras preciosas.

¹¹او مورد اعتماد شوهر خود می باشد و نمی گذارد که شوهرش به چیزی محتاج شود.

¹¹El corazón de su marido está en ella confiado, Y no tendrá necesidad de despojo.

¹²در سراسر عمر به شوهر خود خوبی می کند نه بدی.

¹²Darále ella bien y no mal, Todos los días de su vida.

¹³پشم و کتان را می گیرد و با دستهای خود آن ها را می ریسد.

¹³Buscó lana y lino, Y con voluntad labró de sus manos.

¹⁴او برای تهیۀ خوراک مانند کشتیهای تاجران به راههای دور می رود.

¹⁴Fué como navío de mercader: Trae su pan de lejos.

¹⁵پیش از آنکه هوا روشن شود از خواب بر می خیزد و برای خانوادۀ خود خوراک آماده می کند و هدایات لازم را به کنیزان خود می دهد.

¹⁵Levantóse aun de noche, Y dió comida á su familia, Y ración á sus criadas.

¹⁶مزرعه ای را انتخاب می کند و در بارۀ آن فکر کرده، آن را می خرد و با دسترنج خود تاکستانی آباد می کند.

¹⁶Consideró la heredad, y compróla; Y plantó viña del fruto de sus manos.

¹⁷او نیرومند و پُرکار است.

¹⁷Ciñó sus lomos de fortaleza, Y esforzó sus brazos.

¹⁸ارزش چیزهایی را که درست می کند، می داند و شبها تا ناوقت کار می کند.

¹⁸Gustó que era buena su granjería: Su candela no se apagó de noche.

¹⁹با دستهای خود نخ می ریسد و پارچه می بافد.

¹⁹Aplicó sus manos al huso, Y sus manos tomaron la rueca.

²⁰از روی سخاوت به مردم فقیر کمک می کند.

²⁰Alargó su mano al pobre, Y extendió sus manos al menesteroso.

²¹از برف و سرما نمی ترسد، زیرا برای اهل خانۀ خود لباس گرم دوخته است.

²¹No tendrá temor de la nieve por su familia, Porque toda su familia está vestida de ropas dobles.

²²برای خود نیز لباسهای زیبا از پارچه های کتان ارغوانی می دوزد.

²²Ella se hizo tapices; De lino fino y púrpura es su vestido.

²³شوهرش از مردان با رسوخ و محترم شهر است.

²³Conocido es su marido en las puertas, Cuando se sienta con los ancianos de la tierra.

²⁴او لباس و کمربند تهیه می کند و به تاجران می فروشد.

²⁴Hizo telas, y vendió; Y dió cintas al mercader.

²⁵او زنی است قوی و باوقار و از آینده بیم ندارد.

²⁵Fortaleza y honor son su vestidura; Y en el día postrero reirá.

²⁶دهان خود را با حکمت باز می کند و تعلیم محبت آمیز بر زبان وی است.

²⁶Abrió su boca con sabiduría: Y la ley de clemencia está en su lengua.

²⁷او تنبلی نمی کند و احتیاجات خانوادۀ خود را فراهم می نماید.

²⁷Considera los caminos de su casa, Y no come el pan de balde.

²⁸فرزندانش از او خوش و راضی هستند و شوهرش او را می ستاید و می گوید:

²⁸Levantáronse sus hijos, y llamáronla bienaventurada; Y su marido también la alabó.

²⁹«تو بر همه زنان خوب و صالح برتری داری.»

²⁹Muchas mujeres hicieron el bien; Mas tú las sobrepujaste á todas.

³⁰جمال و زیبائی، فریبنده و ناپایدار است، اما زنی که از خداوند می ترسد، قابل ستایش است.پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی باید او را تمجید کنند.

³⁰Engañosa es la gracia, y vana la hermosura: La mujer que teme á Jehová, ésa será alabada.

³¹پاداش کارهایش را به او بدهید و همگی باید او را تمجید کنند.

³¹Dadle el fruto de sus manos, Y alábenla en las puertas sus hechos.