¹ای خدای من، ای خدای من! چرا مرا ترک کرده ای؟ چرا از نجات من و از فریادم دور هستی؟

¹Al Músico principal, sobre Ajeleth-sahar Salmo de David. DIOS mío, Dios mío, ¿por qué me has dejado? ¿Por qué estás lejos de mi salud, y de las palabras de mi clamor?

²ای خدای من، در روز دعا می کنم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز می نالم و آرامش ندارم.

²Dios mío, clamo de día, y no oyes; Y de noche, y no hay para mí silencio.

³اما تو مقدس هستی، ای که بر تخت پادشاهی خود نشسته و بنی اسرائیل تو را ستایش می کنند.

³Tú empero eres santo, Tú que habitas entre las alabanzas de Israel.

⁴پدران ما بر تو توکل داشتند، بر تو توکل کردند و آن ها را نجات بخشیدی.

⁴En ti esperaron nuestros padres: Esperaron, y tú los libraste.

⁵بحضور تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند و خجل نشدند.

⁵Clamaron á ti, y fueron librados: Esperaron en ti, y no se avergonzaron.

⁶در نظر مردم مثل یک کِرم هستم نه انسان. ننگ آدمیان هستم و نزد قوم خود خوار و حقیر.

⁶Mas yo soy gusano, y no hombre; Oprobio de los hombres, y desecho del pueblo.

⁷هر که مرا می بیند ریشخندم می کند. با لبهای خود به من طعنه زده، سر خود را می جنبانند و می گویند:

⁷Todos los que me ven, escarnecen de mí; Estiran los labios, menean la cabeza, diciendo:

⁸«بر خداوند توکل کند تا او را نجات دهد. او را رهایی دهد چونکه به وی رغبت دارد.»

⁸Remítese á Jehová, líbrelo; Sálvele, puesto que en él se complacía.

⁹اما تو بودی که مرا از رَحِم مادر بدنیا آوردی و در آغوش او به من اطمینان بخشیدی.

⁹Empero tú eres el que me sacó del vientre, El que me haces esperar desde que estaba á los pechos de mi madre.

¹⁰من از رَحِم متعلق به تو بوده و از شکم مادرم خدای من تو هستی.

¹⁰Sobre ti fuí echado desde la matriz: Desde el vientre de mi madre, tú eres mi Dios.

¹¹پس از من جدا مشو، زیرا تنگی فرا رسیده است و کسی نیست که به من کمک کند.

¹¹No te alejes de mí, porque la angustia está cerca; Porque no hay quien ayude.

¹²دشمنان همچون گاوهای قوی سرزمین باشان دور مرا گرفته و احاطه ام کرده اند.

¹²Hanme rodeado muchos toros; Fuertes toros de Basán me han cercado.

¹³دهان خود را بر من مثل شیرهای درنده و غُران باز کرده اند.

¹³Abrieron sobre mí su boca, Como león rapante y rugiente.

¹⁴نیروی من از بین رفته است و تمام استخوانهایم از هم جدا شده و دلم مانند موم در صندوق سینه ام آب گردیده است.

¹⁴Heme escurrido como aguas, Y todos mis huesos se descoyuntaron: Mi corazón fué como cera, Desliéndose en medio de mis entrañas.

¹⁵گلویم مثل سفال خشک شده، زبانم به کام من چسپیده است و تو مرا بر روی خاک در حال مرگ گذاشته ای.

¹⁵Secóse como un tiesto mi vigor, Y mi lengua se pegó á mi paladar; Y me has puesto en el polvo de la muerte.

¹⁶دشمنان مثل سگها دَور مرا گرفته و گروه شریر دستها و پاهای مرا سوراخ کرده اند.

¹⁶Porque perros me han rodeado, Hame cercado cuadrilla de malignos: Horadaron mis manos y mis pies.

¹⁷همۀ استخوانهای خود را می شمارم. دشمنان به من چشم دوخته و می نگرند.

¹⁷Contar puedo todos mis huesos; Ellos miran, considéranme.

¹⁸رخت مرا بین خود تقسیم می کنند و برای لباس من قرعه می اندازند.

¹⁸Partieron entre sí mis vestidos, Y sobre mi ropa echaron suertes.

¹⁹اما تو ای خداوند از من دور مباش. ای مددگارم به یاری من شتاب کن.

¹⁹Mas tú, Jehová, no te alejes; Fortaleza mía, apresúrate para mi ayuda.

²⁰جانم را از شمشیر نجات ده و یگانۀ مرا از چنگ این سگها برهان.

²⁰Libra de la espada mi alma; Del poder del perro mi única.

²¹مرا از دهان شیر نجات ده و از میان شاخهای گاوان وحشی برهان.

²¹Sálvame de la boca del león, Y óyeme librándome de los cuernos de los unicornios.

²²نام ترا به برادران خود اعلام کرده و در میان جماعت تو را ستایش می کنم.

²²Anunciaré tu nombre á mis hermanos: En medio de la congregación te alabaré.

²³ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گوئید. ای فرزندان یعقوب، او را تمجید نمائید و ای بنی اسرائیل، از وی بترسید و او را گرامی دارید.

²³Los que teméis á Jehová, alabadle; Glorificadle, simiente toda de Jacob; Y temed de él, vosotros, simiente toda de Israel.

²⁴زیرا رنج رنجدیدگان را نادیده نگرفت و روی خود را از آن ها نپوشید، بلکه چون بحضور او فریاد برآوردند، دعای شان را اجابت فرمود.

²⁴Porque no menospreció ni abominó la aflicción del pobre, Ni de él escondió su rostro; Sino que cuando clamó á él, oyóle.

²⁵در حضور جماعت بزرگی ترا خواهم ستود و در برابر آنهائی که ترا می پرستند، وعده های خود را ادا می کنم.

²⁵De ti será mi alabanza en la grande congregación; Mis votos pagaré delante de los que le temen.

²⁶فقرا غذا خورده سیر خواهند شد، و جویندگان خداوند او را ستایش خواهند کرد، و شما تا به ابد زنده دل خواهید بود.

²⁶Comerán los pobres, y serán saciados: Alabarán á Jehová los que le buscan: Vivirá vuestro corazón para siempre.

²⁷تمام اقوام جهان بحضور خداوند بازگشت نموده و از هر گوشۀ جهان خواهند آمد و او را پرستش خواهند کرد.

²⁷Acordarse han, y volveránse á Jehová todos los términos de la tierra; Y se humillarán delante de ti todas las familias de las gentes.

²⁸زیرا سلطنت از آن خداوند است و او بر همه اقوام حکومت می کند.

²⁸Porque de Jehová es el reino; Y él se enseñoreará de las gentes.

²⁹توانگران زمین سیر گشته و سجده خواهند کرد و انسانهای فانی در برابر او تواضع می نمایند، یعنی آنهای که قادر به زنده ساختن جان خود نیستند.

²⁹Comerán y adorarán todos los poderosos de la tierra: Postraránse delante de él todos los que descienden al polvo, Si bien ninguno puede conservar la vida á su propia alma.

³⁰نسل آینده او را عبادت کرده و دربارۀ خداوند به نسلهای بعدی خبر خواهد داد.ایشان آمده و عدالت او را به قومی که متولد می شود بیان خواهند کرد که خداوند قوم برگزیدۀ خود را نجات داده است.

³⁰La posteridad le servirá; Será ella contada por una generación de Jehová.

³¹ایشان آمده و عدالت او را به قومی که متولد می شود بیان خواهند کرد که خداوند قوم برگزیدۀ خود را نجات داده است.

³¹Vendrán, y anunciarán al pueblo que naciere, Su justicia que él hizo.