¹من گل نرگس شارون و سوسن دره ها هستم.

¹YO soy la rosa de Sarón, Y el lirio de los valles.

²معشوقۀ من در بین دوشیزگان مانند سوسنی است در میان خارها.

²Como el lirio entre las espinas, Así es mi amiga entre las doncellas.

³محبوب من در میان مردان جوان همچون درخت سیبی است در بین درختان جنگل. خوش و سرمست در زیر سایه اش می نشینم و میوه اش در کامم شیرین و گوارا است.

³Como el manzano entre los árboles silvestres, Así es mi amado entre los mancebos: Bajo la sombra del deseado me senté, Y su fruto fué dulce en mi paladar.

⁴او مرا به سالون ضیافت خود آورد و عَلَم محبت را بالای سرم برافراشت.

⁴Llevóme á la cámara del vino, Y su bandera sobre mí fué amor.

⁵مرا با کشمش نیرو بخشید و روانم را با سیب تازه کرد، زیرا من بیمارِ عشق او هستم.

⁵Sustentadme con frascos, corroboradme con manzanas; Porque estoy enferma de amor.

⁶دست چپ او زیر سرم بود، با دست راست خود مرا در آغوش می کشید.

⁶Su izquierda esté debajo de mi cabeza, Y su derecha me abrace.

⁷ای دختران اورشلیم، شما را به غزالها و آهوان صحرا قسم می دهم که محبت را تا خودش نخواهد بیدار نکنید و آسایش او را برهم نزنید!

⁷Yo os conjuro, oh doncellas de Jerusalem, Por las gamas y por las ciervas del campo, Que no despertéis ni hagáis velar al amor Hasta que quiera.

⁸به صدای پای محبوب من گوش بدهید که با جست و خیز از فراز کوهها و تپه ها می آید!

⁸La voz de mi amado! He aquí él viene Saltando sobre los montes, brincando sobre los collados.

⁹محبوب من همچون غزال و آهو بچه ای است. او در پشت دیوار ایستاده است و از کلکین می نگرد.

⁹Mi amado es semejante al gamo, ó al cabrito de los ciervos. Helo aquí, está tras nuestra pared, Mirando por las ventanas, Mostrándose por las rejas.

¹⁰محبوب من خطاب به من کرده می گوید.«ای معشوقۀ من، ای زیبای من، برخیز و بیا.

¹⁰Mi amado habló, y me dijo: Levántate, oh amiga mía, hermosa mía, y vente.

¹¹زیرا زمستان گذشته است و موسم باران بپایان رسیده و رفته است.

¹¹Porque he aquí ha pasado el invierno, Hase mudado, la lluvia se fué;

¹²گلها از زمین سرزده اند و زمان نغمه سرائی رسیده است. آواز فاخته در کشتزار ما، گوشها را نوازش می دهد.

¹²Hanse mostrado las flores en la tierra, El tiempo de la canción es venido, Y en nuestro país se ha oído la voz de la tórtola;

¹³درختان انجیر میوه بار آورده، تاکها شگوفان شده اند و رایحۀ آن ها مشام را عطر آگین ساخته است. ای محبوبۀ من، ای زیبای من، برخیز و بیا!»

¹³La higuera ha echado sus higos, Y las vides en cierne Dieron olor: Levántate, oh amiga mía, hermosa mía, y vente.

¹⁴ای کبوتر من که در شگاف صخره ها و در پشت سنگها پنهان هستی، بگذار که روی قشنگت را ببینم و صدای شیرینت را بشنوم، زیرا صدای تو شیرین و روی تو قشنگ است.

¹⁴Paloma mía, que estás en los agujeros de la peña, en lo escondido de escarpados parajes, Muéstrame tu rostro, hazme oir tu voz; Porque dulce es la voz tuya, y hermoso tu aspecto.

¹⁵روباها، روباهای کوچک را بگیرید که تاکستانها را خراب می کنند، زیرا تاکستانهای ما شگوفه کرده اند.

¹⁵Cazadnos las zorra, las zorras pequeñas, que echan á perder las viñas; Pues que nuestras viñas están en cierne.

¹⁶محبوب من از آن من است و من از آن او. او گلۀ خود را در بین گلهای سوسن می چراند.ای محبوب من، پیش از آنکه نسیم سحرگاهی بوزد و سایه ها بگریزند، پیش من بیا. مثل غزال و آهو بچه بر کوههای صعب العبور بسوی من بخرام.

¹⁶Mi amado es mío, y yo suya; El apacienta entre lirios.

¹⁷ای محبوب من، پیش از آنکه نسیم سحرگاهی بوزد و سایه ها بگریزند، پیش من بیا. مثل غزال و آهو بچه بر کوههای صعب العبور بسوی من بخرام.

¹⁷Hasta que apunte el día, y huyan las sombras, Tórnate, amado mío; sé semejante al gamo, ó al cabrito de los ciervos, Sobre los montes de Bether.