¹Keep thy foot when thou goest to the house of God, and draw near to hear, rather than to give the sacrifice of fools: for they know not that they do evil.

¹ Gwylia dy droed pan fyddi'n mynd i du375? Dduw. Y mae'n well nes�u i wrando nag offrymu aberth ffyliaid, oherwydd nid ydynt hwy'n gwybod eu bod yn gwneud drwg.

²Be not rash with thy mouth, and let not thy heart be hasty to utter anything before God: for God is in the heavens, and thou upon earth; therefore let thy words be few.

² Paid � bod yn fyrbwyll �'th enau na bod ar frys o flaen Duw. Y mae Duw yn y nefoedd, ac yr wyt ti ar y ddaear, felly bydd yn fyr dy eiriau.

³For a dream cometh through the multitude of business, and a fool's voice through a multitude of words.

³ Yn wir, fe ddaw breuddwyd pan yw gorch-wylion yn cynyddu, a siarad ff�l pan bentyrrir geiriau.

⁴When thou vowest a vow unto God, defer not to pay it; for he hath no pleasure in fools: pay that which thou hast vowed.

⁴ Pan wnei adduned i Dduw, paid ag oedi ei chyflawni, oherwydd nid yw ef yn ymhyfrydu mewn ffyliaid. Cyflawna di'r hyn yr wyt wedi ei addunedu.

⁵Better is it that thou shouldest not vow, than that thou shouldest vow and not pay.

⁵ Y mae'n well iti beidio ag addunedu na pheidio � chyflawni'r hyn yr wyt wedi ei addunedu.

⁶Suffer not thy mouth to cause thy flesh to sin; neither say thou before the angel, that it was an inadvertence. Wherefore should God be wroth at thy voice, and destroy the work of thy hands?

⁶ Paid � gadael i'th enau dy arwain i bechu, a phaid � dweud o flaen y cennad, "Camgymeriad oedd hyn." Pam y dylai Duw gas�u dy ymadrodd, a difa gwaith dy ddwylo?

⁷For in the multitude of dreams are vanities; so with many words: but fear God.

⁷ Y mae llawer o freuddwydion ac amlder geiriau yn wagedd; ond ofna di Dduw.

⁸If thou seest the oppression of the poor, and violent perverting of judgment and justice in a province, marvel not at the matter; for a higher than the high is watching, and there are higher than they.

⁸ Os gweli'r tlawd yn cael ei orthrymu, a bod rhai yn atal barn a chyfiawnder mewn talaith, paid � synnu at yr hyn sy'n digwydd; oherwydd y mae un uwch yn gwylio pob swyddog, a rhai uwch eto drostynt ill dau.

⁹Moreover the earth is every way profitable: the king [himself] is dependent upon the field.

⁹ Y mae cynnyrch y tir i bawb; y mae'r brenin yn cael y tir sydd wedi ei drin.

¹⁰He that loveth silver shall not be satisfied with silver, nor he that loveth abundance with increase. This also is vanity.

¹⁰ Ni ddigonir yr ariangar ag arian, na'r un sy'n caru cyfoeth ag elw. Y mae hyn hefyd yn wagedd.

¹¹When goods increase, they are increased that eat them; and what profit is there to the owner thereof, except the beholding [of them] with his eyes?

¹¹ Pan yw cyfoeth yn cynyddu, y mae'r rhai sy'n byw arno yn amlhau; a pha fudd sydd i'w berchennog ond edrych arno?

¹²The sleep of the labourer is sweet, whether he have eaten little or much; but the fulness of the rich doth not suffer him to sleep.

¹² Y mae cwsg y gweithiwr yn felys, boed wedi bwyta ychydig neu lawer; ond y mae digonedd y cyfoethog yn ei rwystro rhag cysgu'n dawel.

¹³There is a grievous evil that I have seen under the sun: riches kept for the owners thereof to their hurt;

¹³ Gwelais ddrwg poenus dan yr haul: cyfoeth wedi ei gadw yn peri niwed i'w berchennog,

¹⁴or those riches perish by some evil circumstance, and if he have begotten a son, there is nothing in his hand.

¹⁴ a'r cyfoeth yn diflannu trwy anffawd flin, ac yntau, pan gaiff fab, heb ddim i'w roi iddo.

¹⁵As he came forth from his mother's womb, naked shall he go away again as he came, and shall take nothing of his labour, which he may carry away in his hand.

¹⁵ Fel y daeth allan o groth ei fam, bydd yn dychwelyd yno yn noeth, yn union fel y daeth; ac ni chaiff ddim am ei lafur i'w gymryd gydag ef.

¹⁶And this also is a grievous evil, that in all points as he came so doth he go away, and what profit hath he, in having laboured for the wind?

¹⁶ Y mae hyn hefyd yn ddrwg poenus: yn union fel y daeth, yr � pob un ymaith; a pha elw sydd iddo, ac yntau wedi llafurio am wynt?

¹⁷All his days also he eateth in darkness, and hath much vexation, and sickness, and irritation.

¹⁷ Y mae wedi treulio'i ddyddiau mewn tywyllwch a gofid, mewn dicter mawr a gwaeledd a llid.

¹⁸Behold what I have seen good and comely: [it is] to eat and to drink, and to enjoy good in all his labour wherewith [man] laboureth under the sun, all the days of his life which God hath given him: for that is his portion.

¹⁸ Dyma'r hyn a welais: y mae'n dda a gweddus i ddyn fwyta ac yfed, a chael mwynhad o'r holl lafur a gyflawna dan yr haul yn ystod dyddiau ei fywyd, a roddwyd iddo gan Dduw; dyna yw ei dynged.

¹⁹Every man also to whom God hath given riches and wealth, and power to eat thereof, and to take his portion and to rejoice in his labour: that is a gift of God.

¹⁹ Yn wir y mae pob un y rhoddodd Duw iddo gyfoeth a meddiannau a'r gallu i'w mwynhau, i dderbyn ei dynged, a bod yn llawen yn ei lafur; rhodd Duw yw hyn.

²⁰For he will not much remember the days of his life, because God answereth [him] with the joy of his heart.

²⁰ Yn wir ni fydd yn meddwl yn ormodol am ddyddiau ei fywyd, gan fod Duw yn ei gadw'n brysur � llawenydd yn ei galon.