¹And Job answered and said,

¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

²Even to-day is my complaint bitter: my stroke is heavier than my groaning.

²Magpahanggang ngayo'y mapanghimagsik ang aking daing: ang bugbog sa akin ay lalong mabigat kaysa aking hibik.

³Oh that I knew where I might find him, that I might come to his seat!

³Oh mano nawang maalaman ko kung saan ko masusumpungan siya, upang ako'y dumating hanggang sa kaniyang likmuan!

⁴I would order the cause before him, and fill my mouth with arguments;

⁴Aking aayusin ang aking usap sa harap niya, at pupunuin ko ang aking bibig ng mga pangangatuwiran.

⁵I would know the words he would answer me, and understand what he would say unto me.

⁵Aking malalaman ang mga salita na kaniyang isasagot sa akin, at matatalastas ko kung ano ang kaniyang sasabihin sa akin.

⁶Would he plead against me with [his] great power? Nay; but he would give heed unto me.

⁶Makikipagtalo ba siya sa akin sa kalakhan ng kaniyang kapangyarihan? Hindi; kundi pakikinggan niya ako.

⁷There would an upright man reason with him; and I should be delivered for ever from my judge.

⁷Doo'y makapangangatuwiran sa kaniya ang matuwid; sa gayo'y maliligtas ako magpakailan man sa aking hukom.

⁸Lo, I go forward, but he is not there; and backward, but I do not perceive him;

⁸Narito, ako'y nagpapatuloy, nguni't wala siya; at sa dakong likuran, nguni't hindi ko siya mamataan:

⁹On the left hand, where he doth work, but I behold [him] not; he hideth himself on the right hand, and I see [him] not.

⁹Sa kaliwa pagka siya'y gumagawa, nguni't hindi ko mamasdan siya: siya'y nagkukubli sa kanan, na hindi ko makita siya.

¹⁰But he knoweth the way that I take; he trieth me, I shall come forth as gold.

¹⁰Nguni't nalalaman niya ang daang aking nilalakaran; pagka kaniyang nasubok ako ay lalabas akong parang ginto.

¹¹My foot hath held to his steps; his way have I kept, and not turned aside.

¹¹Ang aking paa ay sumunod na lubos sa kaniyang mga hakbang. Ang kaniyang daan ay aking iningatan, at hindi ako lumiko.

¹²Neither have I gone back from the commandment of his lips; I have laid up the words of his mouth more than the purpose of my own heart.

¹²Ako'y hindi humiwalay sa utos ng kaniyang mga labi; aking pinagyaman ang mga salita ng kaniyang bibig ng higit kay sa aking kailangang pagkain.

¹³But he is in one [mind], and who can turn him? And what his soul desireth, that will he do.

¹³Nguni't siya'y sa isang akala, at sinong makapagpapabalik sa kaniya? At kung ano ang ninanasa ng kaniyang kaluluwa siya nga niyang ginagawa.

¹⁴For he will perform [what] is appointed for me; and many such things are with him.

¹⁴Sapagka't kaniyang isinasagawa ang itinakda sa akin: at maraming gayong mga bagay ang nasa kaniya.

¹⁵Therefore am I troubled at his presence; I consider, and I am afraid of him.

¹⁵Kaya't ako'y nababagabag sa kaniyang harapan; pagka aking binubulay, ay natatakot ako sa kaniya.

¹⁶For ùGod hath made my heart soft, and the Almighty troubleth me;

¹⁶Dahil sa pinapanglupaypay ng Dios ang aking puso, at binagabag ako ng Makapangyarihan sa lahat:

¹⁷Because I was not cut off before the darkness, neither hath he hidden the gloom from me.

¹⁷Sapagka't hindi ako inihiwalay sa harap ng kadiliman, ni tinakpan man niya ang salimuot na kadiliman sa aking mukha.