¹Why are not times treasured up with the Almighty? why do not they that know him see his days?

¹Bakit ang mga kapanahunan ay hindi itinakda ng Makapangyarihan sa lahat? At bakit hindi nangakakakita ng kaniyang mga araw ang nangakakakilala sa kaniya?

²They remove the landmarks; they violently take away the flocks and pasture them;

²May nagsisipagbago ng lindero; kanilang dinadalang may karahasan ang mga kawan, at pinasasabsab.

³They drive away the ass of the fatherless, they take the widow's ox for a pledge;

³Kanilang itinataboy ang asno ng ulila, kanilang kinukuha ang baka ng babaing bao na pinakasangla.

⁴They turn the needy out of the way: the afflicted of the land all hide themselves.

⁴Kanilang inililigaw sa daan ang mapagkailangan: ang mga dukha sa lupa ay nagsisikubling magkakasama.

⁵Lo, [as] wild asses in the desert, they go forth to their work, seeking early for the prey: the wilderness [yieldeth] them food for [their] children.

⁵Narito, gaya ng mga mabangis na asno sa ilang, sila'y nagsisilabas sa kanilang gawa, na nagsisihanap na masikap ng pagkain; ang ilang ay siyang nagbibigay sa kanila ng pagkaing ukol sa kanilang mga anak.

⁶They reap in the field the fodder thereof, and they gather the vintage of the wicked;

⁶Kanilang pinitas sa bukid ang kanilang pagkain; at kanilang pinamumulutan ang ubasan ng masama.

⁷They pass the night naked without clothing, and have no covering in the cold;

⁷Sila'y hubad na nangahihiga buong gabi na walang suot. At walang kumot sa ginaw.

⁸They are wet with the showers of the mountains, and for want of a shelter embrace the rock ...

⁸Sila'y basa ng ulan sa mga bundok, at niyayakap ang bato sa pagkakailangan ng kulungan.

⁹They pluck the fatherless from the breast, and take a pledge of the poor:

⁹May nagsisiagaw ng ulila mula sa suso, at nagsisikuha ng sangla ng dukha:

¹⁰These go naked without clothing, and, hungry, they bear the sheaf;

¹⁰Na anopa't sila'y yumayaong hubad na walang damit, at palibhasa'y gutom ay kanilang dinadala ang mga bigkis;

¹¹They press out oil within their walls, they tread their winepresses, and suffer thirst.

¹¹Sila'y nagsisigawa ng langis sa loob ng olibohan ng mga taong ito; sila'y nagpipisa sa kanilang pisaan ng ubas, at nagtitiis ng uhaw.

¹²Men groan from out of the city, and the soul of the wounded crieth out; and +God imputeth not the impiety.

¹²Mula sa makapal na bayan ay nagsisidaing ang mga tao, at ang kaluluwa ng may sugat ay humihiyaw; gayon ma'y hindi inaaring mangmang ng Dios.

¹³There are those that rebel against the light; they know not the ways thereof, nor abide in the paths thereof.

¹³Ito'y sa mga nangaghihimagsik laban sa liwanag; Hindi nila nalalaman ang mga daan niyaon, ni tumatahan man sa mga landas niyaon.

¹⁴The murderer riseth with the light, killeth the afflicted and needy, and in the night is as a thief.

¹⁴Ang mamamatay tao ay bumabangon pagliliwanag, pinapatay niya ang dukha at mapagkailangan; at sa gabi ay gaya siya ng magnanakaw.

¹⁵And the eye of the adulterer waiteth for the twilight, saying, No eye shall see me; and he putteth a covering on [his] face.

¹⁵Ang mata naman ng mapangalunya ay naghihintay ng pagtatakip-silim, na sinasabi, Walang matang makakakita sa akin: at nagiiba ng kaniyang mukha.

¹⁶In the dark they dig through houses; by day they shut themselves in; they know not the light:

¹⁶Sa kadiliman ay nagsisihukay sila sa mga bahay: sila'y nagkukulong sa sarili kung araw; hindi nila nalalaman ang liwanag,

¹⁷For the morning is to them all [as] the shadow of death; for they are familiar with the terrors of the shadow of death.

¹⁷Sapagka't ang umaga sa kanilang lahat ay parang salimuot na kadiliman, sapagka't kanilang nalalaman ang mga kakilabutan ng salimot na kadiliman.

¹⁸He is swift on the face of the waters; their portion is cursed on the earth: he turneth not unto the way of the vineyards.

¹⁸Siya'y matulin sa ibabaw ng tubig; ang kanilang bahagi ay sinumpa sa lupa: siya'y hindi babalik sa daan ng mga ubasan.

¹⁹Drought and heat consume snow waters; so doth Sheol those that have sinned.

¹⁹Katuyuan at kainitan ay tumutunaw ng mga niebeng tubig: gaya ng Sheol ng mga nagkakasala.

²⁰The womb forgetteth him; the worm feedeth sweetly on him: he shall be no more remembered; and unrighteousness is broken as a tree, --

²⁰Kalilimutan siya ng bahay-bata: siya'y kakaning maigi ng uod; siya'y hindi na maaalaala pa: at ang kalikuan ay babaliing parang punong kahoy.

²¹He that despoileth the barren that beareth not, and doeth not good to the widow:

²¹Kaniyang sinasakmal ang baog na hindi nanganganak; at hindi gumagawa ng mabuti sa babaing bao.

²²He draweth also the mighty with his power; he riseth up, and no [man] is sure of life.

²²Inaagawan naman ng Dios ang may kaya sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan: siya'y bumabangon na walang katiwasayan sa buhay.

²³[God] setteth him in safety, and he resteth thereon; but his eyes are upon their ways.

²³Pinagkakalooban sila ng Dios na malagay sa katiwasayan, at sila'y nagpapahinga roon; at ang kaniyang mga mata ay nasa kanilang mga lakad.

²⁴They are exalted for a little, and are no more; they are laid low; like all [other] are they gathered, and are cut off as the tops of the ears of corn.

²⁴Sila'y nangataas, gayon ma'y isang sandali pa, at sila'y wala na. Oo, sila'y nangababa, sila'y nangaalis sa daan na gaya ng lahat ng mga iba, at nangaputol na gaya ng mga uhay.

²⁵If it be not so now, who will make me a liar, and make my speech nothing worth?

²⁵At kung hindi gayon ngayon, sinong magpapatotoo na ako'y sinungaling, at magwawala ng kabuluhan ng aking pananalita?