¹And Job answered and said,

¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

²Of a truth I know it is so; but how can man be just with ùGod?

²Sa katotohanan ay nalalaman kong ito'y gayon: nguni't paanong makapaggaganap ang tao sa Dios?

³If he shall choose to strive with him, he cannot answer him one thing of a thousand.

³Kung kalugdan niyang makipagtalo sa kaniya, siya'y hindi makasasagot sa kaniya ng isa sa isang libo.

⁴He is wise in heart and mighty in strength: who hath hardened himself against him, and had peace?

⁴Siya ay pantas sa puso, at may kaya sa kalakasan: sinong nagmatigas laban sa kaniya at guminhawa?

⁵Who removeth mountains, and they know it not, when he overturneth them in his anger;

⁵Na siyang naglilipat ng mga bundok, at hindi nila nalalaman, pagka nililiglig niya sa kaniyang pagkagalit.

⁶Who shaketh the earth out of its place, and the pillars thereof tremble;

⁶Na siyang umuuga ng lupa sa kaniyang kinaroroonan, at ang mga haligi nito ay nangayayanig.

⁷Who commandeth the sun, and it riseth not, and he sealeth up the stars;

⁷Na siyang naguutos sa araw, at hindi sumisikat; at nagtatakda sa mga bituin.

⁸Who alone spreadeth out the heavens, and treadeth upon the high waves of the sea;

⁸Na nagiisang inuunat ang langit, at tumutungtong sa mga alon ng dagat.

⁹Who maketh the Bear, Orion, and the Pleiades, and the chambers of the south;

⁹Na lumikha sa Oso, sa Orion, at sa mga Pleyade, at sa mga silid ng timugan.

¹⁰Who doeth great things past finding out, and wonders without number.

¹⁰Na gumagawa ng mga dakilang bagay na di masayod; Oo, mga kamanghamanghang bagay na walang bilang.

¹¹Lo, he goeth by me, and I see [him] not; and he passeth along, and I perceive him not.

¹¹Narito, siya'y dumaraan sa siping ko, at hindi ko siya nakikita: siya'y nagpapatuloy rin naman, nguni't hindi ko siya namamataan.

¹²Behold, he taketh away: who will hinder him? Who will say unto him, What doest thou?

¹²Narito, siya'y nangangagaw sinong makasasansala sa kaniya? Sinong magsasabi sa kaniya: Anong ginagawa mo?

¹³+God withdraweth not his anger; the proud helpers stoop under him:

¹³Hindi iuurong ng Dios ang kaniyang galit; ang mga manunulong sa Rahab ay nagsisiyukod sa ilalim niya.

¹⁴How much less shall I answer him, choose out my words [to strive] with him?

¹⁴Gaano pa nga kaya kaliit ang maisasagot ko sa kaniya, at mapipiling aking mga salita na maimamatuwid ko sa kaniya?

¹⁵Whom, though I were righteous, [yet] would I not answer; I would make supplication to my judge.

¹⁵Na kahiman ako'y matuwid, gayon may hindi ako sasagot sa kaniya; ako'y mamamanhik sa aking hukom.

¹⁶If I had called, and he had answered me, I would not believe that he hearkened to my voice, --

¹⁶Kung ako'y tumawag, at siya'y sumagot sa akin; gayon ma'y hindi ako maniniwala na kaniyang dininig ang aking tinig.

¹⁷He, who crusheth me with a tempest, and multiplieth my wounds without cause.

¹⁷Sapagka't ako'y ginigiba niya sa pamamagitan ng isang bagyo, at pinararami ang aking mga sugat ng walang kadahilanan.

¹⁸He suffereth me not to take my breath, for he filleth me with bitternesses.

¹⁸Hindi niya ako tutulutang ako'y huminga, nguni't nililipos niya ako ng hirap.

¹⁹Be it a question of strength, lo, [he is] strong; and be it of judgment, who will set me a time?

¹⁹Kung kami ay magsalita tungkol sa kalakasan, narito, siya'y may kapangyarihan! At kung sa kahatulan, sino, sinasabi niya ay magtatakda sa akin ng panahon?

²⁰If I justified myself, mine own mouth would condemn me; were I perfect, he would prove me perverse.

²⁰Kahiman ako'y matuwid, ang aking sariling bibig ay hahatol sa akin: kahiman ako'y sakdal patototohanan niya akong masama.

²¹Were I perfect, [yet] would I not know my soul: I would despise my life.

²¹Ako'y sakdal; hindi ko talos ang aking sarili; aking niwalang kabuluhan ang aking buhay.

²²It is all one; therefore I said, he destroyeth the perfect and the wicked.

²²Lahat ay isa; kaya't aking sinasabi: kaniyang ginigiba ang sakdal at ang masama.

²³If the scourge kill suddenly, he mocketh at the trial of the innocent.

²³Kung ang panghampas ay pumapatay na bigla, tatawanan niya ang paglilitis sa mga walang sala.

²⁴The earth is given over into the hand of the wicked [man]; he covereth the faces of its judges. If not, who then is it?

²⁴Ang lupa ay nabigay sa kamay ng masama: kaniyang tinatakpan ang mga mukha ng mga hukom nito; kung hindi siya, sino nga?

²⁵And my days are swifter than a runner: they flee away, they see no good.

²⁵Ngayo'y ang mga kaarawan ko ay matulin kay sa isang sugo: dumadaang matulin, walang nakikitang mabuti.

²⁶They pass by like skiffs of reed; as an eagle that swoops upon the prey.

²⁶Sila'y nagsisidaang parang mga matuling sasakyan: parang agila na dumadagit ng huli.

²⁷If I say, I will forget my complaint, I will leave off my [sad] countenance, and brighten up,

²⁷Kung aking sabihin: Aking kalilimutan ang aking daing, aking papawiin ang aking malungkot na mukha, at magpapakasaya ako:

²⁸I am afraid of all my sorrows; I know that thou wilt not hold me innocent.

²⁸Ako'y natatakot sa lahat kong kapanglawan, talastas ko na hindi mo aariin akong walang sala.

²⁹Be it that I am wicked, why then do I labour in vain?

²⁹Ako'y mahahatulan; bakit nga ako gagawa ng walang kabuluhan?

³⁰If I washed myself with snow-water, and cleansed my hands in purity,

³⁰Kung ako'y maligo ng nieveng tubig, at gawin ko ang aking mga kamay na napakalinis;

³¹Then wouldest thou plunge me in the ditch, and mine own clothes would abhor me.

³¹Gayon ma'y itutulak mo ako sa hukay, at kayayamutan ako ng aking mga sariling kasuutan.

³²For he is not a man, as I am, that I should answer him; that we should come together in judgment.

³²Sapagka't siya'y hindi tao, na gaya ko, na sasagot ako sa kaniya, na tayo'y pumasok kapuwa sa kahatulan,

³³There is not an umpire between us, who should lay his hand upon us both.

³³Walang hukom sa pagitan natin, na makapaglagay ng kaniyang kamay sa ating dalawa.

³⁴Let him take his rod away from me, and let not his terror make me afraid,

³⁴Ihiwalay niya sa akin ang kaniyang tungkod, at huwag akong takutin ng kaniyang pangilabot:

³⁵[Then] I will speak, and not fear him; but it is not so with me.

³⁵Kung magkagayo'y magsasalita ako, at hindi matatakot sa kaniya; sapagka't hindi gayon ako sa aking sarili.