¹At that time Herod the tetrarch heard of the fame of Jesus,

¹Nang panahong yao'y narinig ni Herodes na tetrarka ang balita tungkol kay Jesus,

²and said to his servants, This is John the baptist: *he* is risen from the dead, and because of this these works of power display their force in him.

²At sinabi sa kaniyang mga tagapaglingkod, Ito'y si Juan Bautista; siya'y muling nagbangon sa mga patay; kaya't ang mga kapangyarihang ito ay nagsisigawa sa kaniya.

³For Herod had seized John, and had bound him and put him in prison on account of Herodias the wife of Philip his brother.

³Sapagka't hinuli ni Herodes si Juan, at siya'y iginapos, at inilagay sa bilangguan dahil kay Herodias, na asawa ni Felipe na kaniyang kapatid.

⁴For John said to him, It is not lawful for thee to have her.

⁴Sapagka't sinabi ni Juan sa kaniya, Hindi matuwid sa iyo na aariin mo siya.

⁵And [while] desiring to kill him, he feared the crowd, because they held him for a prophet.

⁵At nang ibig niyang ipapatay siya, ay natakot siya sa karamihan, sapagka't siya'y kanilang ibinibilang na propeta.

⁶But when Herod's birthday was celebrated, the daughter of Herodias danced before them, and pleased Herod;

⁶Datapuwa't nang dumating ang araw na kapanganakan kay Herodes, ay sumayaw sa gitna ang anak na babae ni Herodias, at kinalugdan ni Herodes.

⁷whereupon he promised with oath to give her whatsoever she should ask.

⁷Dahil dito'y kaniyang ipinangakong may sumpa na sa kaniya'y ibibigay ang anomang hingin niya.

⁸But she, being set on by her mother, says, Give me here upon a dish the head of John the baptist.

⁸At siya, na inudyukan ng kaniyang ina, ay nagsabi, Ibigay mo sa akin dito na nasa isang pinggan ang ulo ni Juan Bautista.

⁹And the king was grieved; but on account of the oaths, and those lying at table with [him], he commanded [it] to be given.

⁹At namanglaw ang hari; datapuwa't dahil sa kaniyang mga sumpa, at sa nangakaupong kasalo niya sa dulang, ay ipinagutos niyang ibigay na sa kaniya;

¹⁰And he sent and beheaded John in the prison;

¹⁰At nagutos siya at pinugutan ng ulo si Juan sa bilangguan.

¹¹and his head was brought upon a dish, and was given to the damsel, and she carried [it] to her mother.

¹¹At dinala ang kaniyang ulo na nasa isang pinggan, at ibinigay sa dalaga: at dinala nito sa kaniyang ina.

¹²And his disciples came and took the body and buried it, and came and brought word to Jesus.

¹²At ang kaniyang mga alagad ay nagsiparoon, at kanilang binuhat ang bangkay, at kanilang inilibing; at sila'y nagsialis at isinaysay kay Jesus.

¹³And Jesus, having heard it, went away thence by ship to a desert place apart. And the crowds having heard [of it] followed him on foot from the cities.

¹³Nang marinig nga ito ni Jesus, ay lumigpit sila mula roon, sa isang daong na nasa isang dakong ilang na bukod: at nang mabalitaan ito ng mga karamihan, ay nangaglakad sila na sumunod sa kaniya mula sa mga bayan.

¹⁴And going out he saw a great crowd, and was moved with compassion about them, and healed their infirm.

¹⁴At siya'y lumabas, at nakita ang isang malaking karamihan, at nahabag siya sa kanila, at pinagaling niya ang sa kanila'y mga may sakit.

¹⁵But when even was come, his disciples came to him saying, The place is desert, and [much of] the [day] time already gone by; dismiss the crowds, that they may go into the villages and buy food for themselves.

¹⁵At nang nagtatakipsilim na, ay nagsilapit sa kaniya ang kaniyang mga alagad, na nangagsasabi, Ilang ang dakong ito, at lampas na sa panahon; paalisin mo na ang mga karamihan, upang sila'y magsiparoon sa mga nayon, at sila'y mangakabili ng kanilang makakain.

¹⁶But Jesus said to them, They have no need to go: give *ye* them to eat.

¹⁶Datapuwa't sinabi sa kanila ni Jesus, Hindi kailangang sila'y magsialis; bigyan ninyo sila ng makakain.

¹⁷But they say to him, We have not here save five loaves and two fishes.

¹⁷At sinasabi nila sa kaniya, Wala tayo rito kundi limang tinapay at dalawang isda.

¹⁸And he said, Bring them here to me.

¹⁸At sinabi niya, Dalhin ninyo rito sa akin.

¹⁹And having commanded the crowds to recline upon the grass, having taken the five loaves and the two fishes, he looked up to heaven, and blessed: and having broken the loaves, he gave [them] to the disciples, and the disciples [gave them] to the crowds.

¹⁹At ipinagutos niya sa mga karamihan na sila'y magsiupo sa damuhan; at kinuha niya ang limang tinapay at ang dalawang isda, at pagtingala sa langit, ay kaniyang pinagpala, at pinagputolputol at ibinigay ang mga tinapay sa mga alagad, at ibinigay naman ng mga alagad sa mga karamihan.

²⁰And all ate and were filled, and they took up what was over and above of fragments twelve hand-baskets full.

²⁰At nagsikain silang lahat, at nangabusog: at kanilang pinulot ang lumabis na pinagputolputol, na labingdalawang bakol na puno.

²¹But those that had eaten were about five thousand men, besides women and children.

²¹At ang mga nagsikain ay may limang libong lalake, bukod pa ang mga babae at ang mga bata.

²²And immediately he compelled the disciples to go on board ship, and to go on before him to the other side, until he should have dismissed the crowds.

²²At pagdaka'y pinapagmadali niya ang kaniyang mga alagad na magsilulan sa daong, at magsiuna sa kaniya sa kabilang ibayo, hanggang pinayayaon niya ang mga karamihan.

²³And having dismissed the crowds, he went up into the mountain apart to pray. And when even was come, he was alone there,

²³At pagkatapos na mapayaon niya ang mga karamihan, ay umahon siyang bukod sa bundok upang manalangin: at nang gumabi na, ay siya'y nagiisa doon.

²⁴but the ship was already in the middle of the sea tossed by the waves, for the wind was contrary.

²⁴Datapuwa't ang daong ay nasa gitna na ng dagat, na hinahampas ng mga alon; sapagka't pasalungat sa hangin.

²⁵But in the fourth watch of the night he went off to them, walking on the sea.

²⁵At sa ikaapat na pagpupuyat ng gabi ay naparoon siya sa kanila, na lumalakad sa ibabaw ng dagat.

²⁶And the disciples, seeing him walking on the sea, were troubled, saying, It is an apparition. And they cried out through fear.

²⁶At nang makita siya ng mga alagad na lumalakad sa ibabaw ng dagat, ay nangagulumihanan sila, na nangagsasabi, Multo! at sila'y nagsisigaw dahil sa takot.

²⁷But Jesus immediately spoke to them, saying, Take courage; it is *I*: be not afraid.

²⁷Datapuwa't pagdaka'y nagsalita sa kanila si Jesus, na nagsasabi, Laksan ninyo ang inyong loob; ako nga: huwag kayong mangatakot.

²⁸And Peter answering him said, Lord, if it be *thou*, command me to come to thee upon the waters.

²⁸At sumagot sa kaniya si Pedro, at nagsabi, Panginoon, kung ikaw nga, ay papariyanin mo ako sa iyo sa ibabaw ng tubig.

²⁹And he said, Come. And Peter, having descended from the ship, walked upon the waters to go to Jesus.

²⁹At sinabi niya, Halika. At lumunsad si Pedro sa daong, at lumakad sa ibabaw ng tubig upang pumaroon kay Jesus.

³⁰But seeing the wind strong he was afraid; and beginning to sink he cried out, saying, Lord, save me.

³⁰Datapuwa't pagkakita niyang malakas ang hangin, ay natakot siya, at nang siya'y malulubog, ay sumigaw, na nagsasabi, Panginoon, iligtas mo ako.

³¹And immediately Jesus stretched out his hand and caught hold of him, and says to him, O thou of little faith, why didst thou doubt?

³¹At pagdaka'y iniunat ni Jesus ang kaniyang kamay at hinawakan siya, at sa kaniya'y sinabi, Oh ikaw na kakaunti ang pananampalataya, bakit ka nagalinglangan?

³²And when they had gone up into the ship, the wind fell.

³²At pagkalulan nila sa daong, ay humimpil ang hangin.

³³But those in the ship came and did homage to him, saying, Truly thou art God's Son.

³³At ang mga nasa daong ay nagsisamba sa kaniya, na nangagsasabi, Tunay na ikaw ang Anak ng Dios.

³⁴And having crossed over they came to the land of Gennesaret.

³⁴At nang makatawid na sila, ay narating nila ang lupa ng Genezaret.

³⁵And when the men of that place recognised him, they sent to that whole country around, and they brought to him all that were ill,

³⁵At nang siya'y makilala ng mga tao sa dakong yaon, ay nangagpabalita sila sa palibotlibot ng buong lupaing yaon, at sa kaniya'y dinala ang lahat ng mga may sakit;

³⁶and besought him that they might only touch the hem of his garment; and as many as touched were made thoroughly well.

³⁶At ipinamamanhik nila sa kaniya na ipahipo man lamang sa kanila ang laylayan ng kaniyang damit: at ang lahat ng nangagsihipo ay pawang nagsigaling.