¹{A Psalm of Asaph.} Truly God is good to Israel, to such as are of a pure heart.

¹Tunay na ang Dios ay mabuti sa Israel. Sa mga malilinis sa puso.

²But as for me, my feet were almost gone, my steps had well nigh slipped;

²Nguni't tungkol sa akin, ang mga paa ko'y halos nahiwalay: ang mga hakbang ko'y kamunti nang nangadulas.

³For I was envious at the arrogant, seeing the prosperity of the wicked.

³Sapagka't ako'y nanaghili sa hambog, nang aking makita ang kaginhawahan ng masama.

⁴For they have no pangs in their death, and their body is well nourished;

⁴Sapagka't walang mga tali sa kanilang kamatayan: kundi ang kanilang kalakasan ay matatag.

⁵They have not the hardships of mankind, neither are they plagued like [other] men:

⁵Sila'y wala sa kabagabagan na gaya ng ibang mga tao; na hindi man sila nangasasalot na gaya ng ibang mga tao.

⁶Therefore pride encompasseth them as a neck-chain, violence covereth them [as] a garment;

⁶Kaya't kapalalua'y gaya ng kuwintas sa kanilang leeg: tinatakpan sila ng karahasan na gaya ng bihisan.

⁷Their eyes stand out from fatness, they exceed the imaginations of their heart:

⁷Ang kanilang mga mata ay lumuluwa sa katabaan: sila'y mayroong higit kay sa mananasa ng puso.

⁸They mock and speak wickedly of oppression, they speak loftily:

⁸Sila'y manganunuya, at sa kasamaan ay nanunungayaw ng pagpighati: sila'y nangagsasalitang may kataasan.

⁹They set their mouth in the heavens, and their tongue walketh through the earth.

⁹Kanilang inilagay ang kanilang bibig sa mga langit, at ang kanilang dila ay lumalakad sa lupa.

¹⁰Therefore his people turn hither, and waters in fulness are wrung out to them.

¹⁰Kaya't ibinabalik dito ang kaniyang bayan: at tubig ng punong saro ay nilalagok nila.

¹¹And they say, How can ùGod know, and is there knowledge in the Most High?

¹¹At kanilang sinasabi, Paanong nalalaman ng Dios? At may kaalaman ba sa Kataastaasan?

¹²Behold, these are the wicked, and they prosper in the world: they heap up riches.

¹²Narito, ang mga ito ang masama; at palibhasa'y laging tiwasay nagsisilago sa mga kayamanan,

¹³Truly have I purified my heart in vain, and washed my hands in innocency:

¹³Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, at hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;

¹⁴For all the day have I been plagued, and chastened every morning.

¹⁴Sapagka't buong araw ay nasalot ako, at naparusahan tuwing umaga.

¹⁵If I said, I will speak thus, behold, I should be faithless to the generation of thy children.

¹⁵Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.

¹⁶When I thought to be able to know this, it was a grievous task in mine eyes;

¹⁶Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, ay napakahirap sa ganang akin;

¹⁷Until I went into the sanctuaries of ùGod; [then] understood I their end.

¹⁷Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, at aking nagunita ang kanilang huling wakas,

¹⁸Truly thou settest them in slippery places, thou castest them down in ruins.

¹⁸Tunay na iyong inilagay sila sa mga madulas na dako: iyong inilugmok sila sa kapahamakan.

¹⁹How are they suddenly made desolate! they pass away, consumed with terrors.

¹⁹Kung paanong naging kapahamakan sila sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.

²⁰As a dream, when one awaketh, wilt thou, Lord, on arising despise their image.

²⁰Ang panaginip sa pagkagising: sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.

²¹When my heart was in a ferment, and I was pricked in my reins,

²¹Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, at sa aking kalooban ay nasaktan ako:

²²Then I was brutish and knew nothing; I was [as] a beast with thee.

²²Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.

²³Nevertheless I am continually with thee: thou hast holden my right hand;

²³Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: iyong inalalayan ang aking kanan.

²⁴Thou wilt guide me by thy counsel, and after the glory, thou wilt receive me.

²⁴Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.

²⁵Whom have I in the heavens? and there is none upon earth I desire beside thee.

²⁵Sinong kumakasi sa akin sa langit kundi ikaw? At walang ninanasa ako sa lupa liban sa iyo.

²⁶My flesh and my heart faileth: God is the rock of my heart and my portion for ever.

²⁶Ang aking laman at ang aking puso ay nanglulupaypay: nguni't ang Dios ay kalakasan ng aking puso, at bahagi ko magpakailan man.

²⁷For behold, they that are far from thee shall perish; thou destroyest every one that goeth a whoring from thee.

²⁷Sapagka't narito, silang malayo sa iyo ay mangalilipol: iyong ibinuwal silang lahat, na nangakikiapid, na nagsisihiwalay sa iyo.

²⁸But as for me, it is good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord Jehovah, that I may declare all thy works.

²⁸Nguni't mabuti sa akin na lumapit sa Dios; ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Dios, upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.