¹The words of the Preacher, the son of David, king in Jerusalem.

¹Bunlar Yeruşalimde krallık yapan Davut oğlu Vaizin sözleridir:

²Vanity of vanities, saith the Preacher, vanity of vanities! all is vanity.

²‹‹Her şey boş, bomboş, bomboş!›› diyor Vaiz.

³What profit hath man of all his labour wherewith he laboureth under the sun?

³Ne kazancı var insanınGüneşin altında harcadığı onca emekten?

⁴[One] generation passeth away, and [another] generation cometh, but the earth standeth for ever.

⁴Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer,Ama dünya sonsuza dek kalır.

⁵The sun also riseth, and the sun goeth down, and hasteth to its place where it ariseth.

⁵Güneş doğar, güneş batar,Hep doğduğu yere koşar.

⁶The wind goeth towards the south, and turneth about towards the north: it turneth about continually, and the wind returneth again to its circuits.

⁶Rüzgar güneye gider, kuzeye döner,Döne döne eserekHep aynı yolu izler.

⁷All the rivers run into the sea, yet the sea is not full: unto the place whither the rivers go, thither they go again.

⁷Bütün ırmaklar denize akar,Yine de deniz dolmaz.Irmaklar hep çıktıkları yere döner.

⁸All things are full of toil; none can express it. The eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing.

⁸Her şey yorucu,Sözcüklerle anlatılamayacak kadar.Göz görmekle doymuyor,Kulak işitmekle dolmuyor.

⁹That which hath been is that which shall be; and that which hath been done is that which will be done: and there is nothing new under the sun.

⁹Önce ne olduysa, yine olacak.Önce ne yapıldıysa, yine yapılacak.Güneşin altında yeni bir şey yok.

¹⁰Is there a thing whereof it may be said, See, this is new? It hath been already in the ages which were before us.

¹⁰Var mı kimsenin, ‹‹Bak bu yeni!›› diyebileceği bir şey?Her şey çoktan, bizden yıllar önce de vardı.

¹¹There is no remembrance of former things; neither shall there be remembrance of things that are to come with those who shall live afterwards.

¹¹Geçmiş kuşaklar anımsanmıyor,Gelecek kuşaklar da kendilerinden sonra gelenlerce anımsanmayacak.

¹²I, the Preacher, was king over Israel in Jerusalem.

¹²Ben Vaiz, Yeruşalimde İsrail kralıyken

¹³And I applied my heart to seek and search out by wisdom concerning all that is done under the heavens: this grievous occupation hath God given to the children of men to weary themselves therewith.

¹³kendimi göklerin altında yapılan her şeyi bilgece araştırıp incelemeye adadım. Tanrının uğraşsınlar diye insanlara verdiği çetin bir zahmettir bu.

¹⁴I have seen all the works that are done under the sun, and behold, all is vanity and pursuit of the wind.

¹⁴Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm; hepsi boştur, rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır!

¹⁵That which is crooked cannot be made straight; and that which is wanting cannot be numbered.

¹⁵Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.

¹⁶I communed with mine own heart, saying, Lo, I have become great and have acquired wisdom more than all they that have been before me over Jerusalem; and my heart hath seen much of wisdom and knowledge.

¹⁶Kendi kendime, ‹‹İşte, bilgeliğimi benden önce Yeruşalimde krallık yapan herkesten çok artırdım›› dedim, ‹‹Alabildiğine bilgi ve bilgelik edindim.››

¹⁷And I applied my heart to the knowledge of wisdom, and to the knowledge of madness and folly: I perceived that this also is a striving after the wind.

¹⁷Kendimi bilgi ve bilgeliği, deliliği ve akılsızlığı anlamaya adadım. Gördüm ki, bu da yalnızca rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.

¹⁸For in much wisdom is much vexation, and he that increaseth knowledge increaseth sorrow.

¹⁸Çünkü çok bilgelik çok keder doğurur, bilgi arttıkça acı da artar.