1And Job answered and said,
1Eyüp şöyle yanıtladı:
2How long will ye vex my soul, and crush me with words?
2‹‹Ne zamana dek beni üzecek,Sözlerinizle ezeceksiniz?
3These ten times have ye reproached me; ye are not ashamed to stupefy me.
3On kez oldu beni aşağılıyor,Hiç utanmadan saldırıyorsunuz.
4And be it [that] I have erred, mine error remaineth with myself.
4Yanlış yola sapmışsam,Bu benim suçum.
5If indeed ye will magnify yourselves against me, and prove against me my reproach,
5Kendinizi gerçekten benden üstün görüyor,Utancımı bana karşı kullanıyorsanız,
6Know now that +God hath overthrown me, and hath surrounded me with his net.
6Bilin ki, Tanrı bana haksızlık yaptı,Beni ağıyla kuşattı.
7Behold, I cry out of wrong, and I am not heard; I cry aloud, but there is no judgment.
7‹‹İşte, ‹Zorbalık bu!› diye haykırıyorum, ama yanıt yok,Yardım için bağırıyorum, ama adalet yok.
8He hath hedged up my way that I cannot pass, and he hath set darkness in my paths.
8Yoluma set çekti, geçemiyorum,Yollarımı karanlığa boğdu.
9He hath stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
9Üzerimden onurumu soydu,Başımdaki tacı kaldırdı.
10He breaketh me down on every side, and I am gone; and my hope hath he torn up as a tree.
10Her yandan yıktı beni, tükendim,Umudumu bir ağaç gibi kökünden söktü.
11And he hath kindled his anger against me, and hath counted me unto him as one of his enemies.
11Öfkesi bana karşı alev alev yanıyor,Beni hasım sayıyor.
12His troops have come together and cast up their way against me, and have encamped round about my tent.
12Orduları üstüme üstüme geliyor,Bana karşı rampalar yapıyor,Çadırımın çevresinde ordugah kuruyorlar.
13He hath put my brethren far from me, and mine acquaintance are quite estranged from me.
13‹‹Kardeşlerimi benden uzaklaştırdı,Tanıdıklarım bana büsbütün yabancılaştı.
14My kinsfolk have failed, and my known friends have forgotten me.
14Akrabalarım uğramaz oldu,Yakın dostlarım beni unuttu.
15The sojourners in my house and my maids count me as a stranger; I am an alien in their sight.
15Evimdeki konuklarla hizmetçilerBeni yabancı sayıyor,Garip oldum gözlerinde.
16I called my servant, and he answered not; I entreated him with my mouth.
16Kölemi çağırıyorum, yanıtlamıyor,Dil döksem bile.
17My breath is strange to my wife, and my entreaties to the children of my [mother's] womb.
17Soluğum karımı tiksindiriyor,Kardeşlerim benden iğreniyor.
18Even young children despise me; I rise up, and they speak against me.
18Çocuklar bile beni küçümsüyor,Ayağa kalksam benimle eğleniyorlar.
19All my intimate friends abhor me, and they whom I loved are turned against me.
19Bütün yakın dostlarım benden iğreniyor,Sevdiklerim yüz çeviriyor.
20My bones cleave to my skin and to my flesh, and I am escaped with the skin of my teeth.
20Bir deri bir kemiğe döndüm,Ölümün eşiğine geldim.
21Have pity upon me, have pity upon me, ye my friends; for the hand of +God hath touched me.
21‹‹Ey dostlarım, acıyın bana, siz acıyın,Çünkü Tanrının eli vurdu bana.
22Why do ye persecute me as ùGod, and are not satisfied with my flesh?
22Neden Tanrı gibi siz de beni kovalıyor,Etime doymuyorsunuz?
23Oh would that my words were written! oh that they were inscribed in a book!
23‹‹Keşke şimdi sözlerim yazılsa,Kitaba geçseydi,
24That with an iron style and lead they were graven in the rock for ever!
24Demir kalemle, kurşunlaSonsuza dek kalsın diye kayaya kazılsaydı!
25And [as for] me, I know that my Redeemer liveth, and the Last, he shall stand upon the earth;
25Oysa ben kurtarıcımın yaşadığını,Sonunda yeryüzüne geleceğini biliyorum.
26And [if] after my skin this shall be destroyed, yet from out of my flesh shall I see +God;
26Derim yok olduktan sonra,Yeni bedenimle Tanrıyı göreceğim.
27Whom I shall see for myself, and mine eyes shall behold, and not another: -- my reins are consumed within me.
27Onu kendim göreceğim,Kendi gözlerimle, başkası değil.Yüreğim bayılıyor bağrımda!
28If ye say, How shall we persecute him? when the root of the matter is found in me,
28Eğer, ‹Sıkıntının kökü onda olduğu içinOnu kovalım› diyorsanız,
29Be ye yourselves afraid of the sword! for the sword is fury against misdeeds, that ye may know there is a judgment.
29Kılıçtan korkmalısınız,Çünkü kılıç cezası öfkeli olur,O zaman adaletin var olduğunu göreceksiniz.››